Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lipca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Jolanta Korkus

Protokolant st. sekr. sądowy Agnieszka Chojnacka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 25.05.2016 r., 01.07.2016 r. sprawy J. R. syna E. i N. z domu K., urodzonego (...) w G. w (...)

obwinionego o to, że

w dniu 26 maja 2015 r. około godz. 18:20 w P. (...) (...) prowadząc pojazd marki C. (...) o nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu samochodem marki C. o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 kw

  1. obwinionego J. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 86 § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 400 (czterysta) złotych;

  2. zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1314,86 zł (jeden tysiąc trzysta czternaście złotych osiemdziesiąt sześć groszy) złotych tytułem zryczałtowanych wydatków oraz kwotę 40 (czterdzieści) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt VII W 746/15

UZASADNIENIE

J. R. został obwiniony o to, że w dniu 26 maja 2015r. około godz. 18:20 w P. (...) prowadząc pojazd marki C. (...) nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu pojazdem marki C. o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia , czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym t.j. o czyn z art. 86 § 1 kw.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. R. w dniu 26 maja 2015r. około godziny 18:20 jechał jako kierujący pojazd marki C. (...) nr rej. (...) z Ł. do S.. Wraz z nim jechała jego żona E. R. .

W P. (...) jechał ul. (...) prawym pasem ruchu . Rondo (...) miał zamiar przejechać na wprost . W/w rondo ma wyodrębnione dwa pasy ruchu oddzielone linią przerywaną. Obwiniony przed wjazdem na skrzyżowanie o ruchu okrężnym – (...)- taktycznie prawidłowo przemieszczał się prawym pasem ruchu .

( wyjaśnienia obwinionego k. 76 odwrót-77 , zeznania E. R. k. 78 odwrót-79 )

Po wjeździe na w/w skrzyżowanie przemieścił się po łuku na lewy pas ruchu , po którym przemieszczał się bliżej jego zewnętrznego obwodu.

W tym czasie na to rondo na prawy pas ruchu z ul. (...) od strony południowej wjechał R. S. kierujący samochodem marki C. nr rej. (...), który chciał przejechać to rondo na wprost. J. R. chcąc zjechać w przedłużenie ul. (...) był zobowiązany do zbliżenia się do prawej krawędzi jezdni , czyli w tym przypadku powinien był przed skrętem w prawo zmienić pas ruchu z lewego na prawy. Obwiniony nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu kierującemu R. S. jadącemu w tym samym czasie prawym pasem ruchu na rondzie i nastąpiła kolizja obu pojazdów na prawym pasie skrzyżowania na wysokości zjazdu na prawy pas ruchu ul. (...). Kontakt kolizyjny nastąpił pod kątem około 19 stopni.

( zeznania R. S. k. 77-77 odwrót, opinia biegłego k. 82-92, płyta k. 93 )

W samochodzie obwinionego powstały uszkodzenia : rozbity prawy przedni kierunkowskaz, wgnieciony narożnik prawego przedniego błotnika, zagięcia na całej długości do wewnątrz, zarysowania na prawych tylnich drzwiach , zarysowania na prawym tylnim błotniku.

( protokół oględzin pojazdu k. 12)

W samochodzie C. uszkodzony został lewy narożnik przedniego zderzaka . Powstały na nim otarcia lakieru.

( protokół oględzin k. 11)

Na miejsce zdarzenia przyjechał patrol Policji w składzie S. F. i Z. S. .

Na miejscu zostały przeprowadzone oględziny obu pojazdów oraz została wykonana dokumentacja fotograficzna.

(protokół oględzin pojazdu k. 11, 12, zeznania Z. S. k. 78, zeznania S. F. k. 77 odwrót-78 , dokumentacja zdjęciowa - płyta k. 22)

Obwiniony nie był nigdy karany.

( wg oświadczenia k. 76)

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił , że ul. (...) jechał prawym pasem ruchu i (...) również przejeżdżał prawym pasem ruchu. Nie jechał lewym pasem ruchu. To R. S. powinien mu ustąpić pierwszeństwa przejazdu i nie wjeżdżać na rondo pod jego samochód.

( wyjaśnienia obwinionego k. 76 odwrót- 77 )

Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom obwinionego w części dotyczącej miejsca i momentu zaistnienia kolizji.

W ocenie Sądu stanowią one wyraz przyjętej przez obwinionego linii obrony. Wyjaśnienia obwinionego są sprzeczne z zebranymi dowodami. Przede wszystkim przeczą im materialne ślady kolizji w postaci lokalizacji uszkodzeń pojazdów, leżące na jezdni odłamki uszkodzonych elementów pojazdów. Na podstawie charakterystyk uszkodzeń można stwierdzić, że w początkowej fazie kolizji , nastąpił kontakt narożników samochodów pod kątem około 19 stopni ,

a wyniku działania siły wypadkowej , przód samochodu C. został przesunięty w prawo. Ustalony kąt zderzenia się samochodów w rejonie wskazywanego pola rozrzutu szkła i plastiku wyklucza możliwość prawidłowego przemieszczania się samochodu C. po prawym pasie ruchu. Odkształcenie błotnika samochodu C. bez wyrwania elementów oświetlenia dowodzi, że to jego narożnik uderzył i prześlizgnął się po narożniku samochodu C. . Kąt uderzenia odpowiada niewielkiemu zakresowi przetarć na powierzchni czołowej narożnika zderzaka samochodu C.. Powstały one w wyniku kompresji elementów w chwili uderzenia , które spowodowało chwilowe oderwanie przodu samochodu C. od karoserii C. i powtórne otarcie , ale już w tylnej części C.. Jeśli kolizja nastąpiłaby na prawym pasie ruchu na wysokości wjazdu na rondo z ul. (...) , to kierujący samochodem C. nie ustąpiłby pierwszeństwa , ale określone miejsce rozrzutu szkła oraz usytuowanie oderwanego plastiku temu zaprzecza. Symulacja zderzenia pojazdów na wysokości wjazdu dowodzi, że samochód C. musiałby głęboko wjechać w prawą stronę i pomimo skręconych kół w lewo , tak jak podczas jazdy po skrzyżowaniu o ruchu okrężnym , zostałby wytrącony z toru jazdy i skierowałby się w ruchu pokolizyjnym na prawe pobocze. Ponadto kąt pomiędzy osiami wzdłużnymi samochodów byłby większy niż w przypadku zmiany pasa ruchu i wynosiłby około 72 stopni, co przełożyłoby się na większy zakres przetarć na czołowej powierzchni zderzaka samochodu C..

Sąd uznał za wiarogodne zeznania świadka R. S. . Zeznania świadka znajdują obiektywne potwierdzenie w materialnych śladach kolizji i treści opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego.

Sąd odmówił wiary zeznaniom świadka E. R. . Są one sprzeczne z zeznania pokrzywdzonego, które Sąd uznał za wiarygodne i z treścią przekonującej opinii biegłego,

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków Z. S. i S. F. . Są one jasne, logiczne i przekonujące. Świadkowie są osobami obcymi dla obwinionego , nie są zainteresowani wynikiem sprawy i nie mają powodu, aby bezpodstawnie obciążać obwinionego swoimi zeznaniami.

Zeznania świadka M. Ł. nic istotnego do sprawy nie wnoszą . Świadek nie widział kolizji , słyszał tylko jej odgłos i nie zatrzymywał się przy miejscu zdarzenia .

Sąd zaakceptował opinię biegłego sądowego w dziedzinie techniki samochodowej i ruchu drogowego, ponieważ jest ona jednoznaczna, dokładna i przekonująco uargumentowana . Nie ma podstaw, aby ją kwestionować.

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące zastrzeżeń.

Obwiniony J. R. wyczerpał dyspozycję art. 86 § 1 kw, ponieważ w dniu 25 maja 2015r. około godz. 18:20 w P. na (...) prowadząc pojazd marki C. (...) nr rej. (...) podczas zmiany pasa ruchu nie ustąpił pierwszeństwa kierującemu pojazdem marki C. o nr rej. (...) doprowadzając do zderzenia , czym spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym

Przy wymiarze kary Sąd kierował się następującymi względami:

Sąd uwzględnił stopień społecznej szkodliwości czynu obwinionego wyrażający w rozmiarach wyrządzonych szkód. W wyniku przedmiotowej kolizji żadna osoba nie odniosła obrażeń fizycznych , a tylko dwa pojazdy zostały uszkodzone.

Za okoliczność łagodzącą Sąd poczytał dotychczasową niekaralność obwinionego. Okoliczności obciążających Sąd nie stwierdził.

Z tych względów uznał, że kara 400 zł grzywny jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości tego czynu i wdroży obwinionego do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości oraz uzmysłowi naganność jego postępowania.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.