VII K 764/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2017-02-17
Sygn. akt VII K 764/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 lutego 2017 roku
Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:
Przewodnicząca: SSR Jolanta Korkus
Protokolant: st. sekr. sądowy Agnieszka Chojnacka
po rozpoznaniu w dniu 17.02.2017 r.
sprawy I. Ż., syna S. i I. z domu Ż., urodzonego (...) w B.
oskarżonego o to, że:
w dniu 16 lipca 2016 roku o godzinie 16:05 na drodze publicznej o nr (...) pomiędzy miejscowościami W.-S., gm. R., pow. (...), woj. (...) prowadził pojazd mechaniczny w ruchu lądowym- samochód marki R. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia: I badanie o godz. 16:44 -0,88 mg/l, II badanie o godz. 17:31 – 0,80 mg/l, III badanie o godz. 17:53 -0,76 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym
tj. o czyn z art. 178a § 1 kk
1. na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego I. Ż. warunkowo umarza na okres próby 2 (dwóch) lat;
2. na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;
3. na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka wobec oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 1500 (tysiąc pięćset) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;
4. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwotę 100 (sto) złotych tytułem opłaty.
Sygnatura akt VIIK 764/16
UZASADNIENIE
Oskarżony I. Ż. w dniu 16 lipca 2016r. około godz. 16:05 jechał jako kierujący samochodem marki R. (...) nr rej. (...) drogą przez las łączącą miejscowości W. i B.. Został zatrzymany do kontroli przez starszego strażnika leśnego P. W. i podleśnego Ł. N.. Na miejsce został wezwany też patrol Policji w składzie m. in. sierż. sztab. T. Z..
Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie kontrolno- pomiarowe wykazało, że o godzinie 16:44 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 0,88 mg/l, o godzinie 17:31 – 0,80 mg/l, a o godzinie 17:53 – 0,76 mg/l.
(protokół i wyniki badań k. 2, wyjaśnienia oskarżonego k. 90 odwrót-91, k. 8-9, notatka urzędowa k. 1)
Droga , którą jechał oskarżony znajduje się w zasobach gruntowych Gminy R. i jest włączona w drogę gminną relacji S.- W. nr (...).
( informacja k. 79, mapa k. 34, k. 23-24, k. 25-26, wypis z rejestru gruntów k. 33)
Oskarżony nie był nigdy karany.
( dane o karalności k. 4)
Oskarżony początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu tylko z tego powodu, że był przekonany, iż droga , którą jechał nie była drogą publiczną. Nie kwestionował swojego stanu nietrzeźwości w chwili zatrzymania ani faktu kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości. Na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu . Wyjaśnił, iż zawiózł żonę i córkę na jagody, a potem pojechał do znajomego na prywatną działkę leśną, znajdującą się w tym lesie. Tam spożywał alkohol. Po około dwóch godzinach pojechał po żonę i córkę . W drodze powrotnej do domu pojazdem miała kierować córka. Po drodze został zatrzymany do kontroli przez strażników leśnych.
(wyjaśnienia oskarżonego k. 90 odwrót-91, k. 8-9 )
Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne wobec braku dowodów przeciwnych. W ocenie Sądu są one logiczne i szczere .
Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące wątpliwości.
Oskarżony I. Ż. wyczerpał dyspozycję art.178a§1kk , ponieważ będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym.
Oskarżony umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ponieważ z własnej woli wprawił się w stan nietrzeźwości i w takim stanie kierował samochodem po drodze publicznej. Oskarżony powinien przewidzieć skutki swojego postępowania w tym stanie. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę rozumieniu kodeksu karnego.
Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd stwierdził, że nie był on znaczny. Oskarżony przyznał się do jego popełnienia, wyraził skruchę. Oskarżony w kierował pojazdem po drodze leśnej, na której natężenie ruchu jest o wiele mniejsze niż na innych drogach, dlatego też stopień zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym spowodowany przez oskarżonego był nieznaczny. Po spotkaniu z żoną i córką to córka miała przejąć kierowanie pojazdem. Oskarżony nie był dotychczas karany. Zdobył wykształcenie średnie , prowadzi własną działalność gospodarczą , ma rodzinę na utrzymaniu, prowadzi spokojny, ustabilizowany tryb życia. Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę Sąd stwierdził, że oskarżony zasługuje na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego . Sąd warunkowo umorzył wobec oskarżonego postępowanie karne na okres próby 2 lat.
Jednocześnie Sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku. Przy określaniu okresu zakazu Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy i stopień nietrzeźwości oskarżonego. W ocenie Sądu orzekanie wobec oskarżonego surowszego okresu zakazu jest zbędne.
Dla wzmocnienia wychowawczej roli postępowania karnego orzekł świadczenie na cel społeczny w kwocie 1500,00 złotych.
Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi nie znajdując podstaw do zwolnienia go od nich.
Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację: Jolanta Korkus
Data wytworzenia informacji: