Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

UZASADNIENIE

W lipcu 2014 r. oskarżony P. Z. przez internet poszukiwał firmy, która poprowadziłaby jego sprawę z (...) nr (...) o odszkodowanie w związku z kolizją z udziałem pojazdu marki J. nr rej. (...) z dnia 02.04.2014 r. Znalazł numer telefonu do firmy (...) w P. stanowiącej własność J. B. i nawiązał z nią kontakt.

P. Z. poinformował B., że w dniu 02.04.2014r. w miejscowości G. doszło do kolizji drogowej. Uczestniczyły w nim dwa pojazdy- marki D. nr rej. (...) oraz marki J. nr rej. (...) stanowiący własność P. Z.. W przebiegu kolizji kierujący samochodem D. nr rej. (...) nie zachował szczególnej ostrożności i uderzył w tylną część pojazdu oskarżonego. Firma (...) podjęła się prowadzenia tej sprawy. Przesłała przez pocztę oskarżonemu umowę z dnia 23.07.2014 r. do podpisu. Oskarżony tę umowę podpisał i odesłał do firmy (...). Na mocy umowy oskarżony zlecił B. świadczenie na jego rzecz usług mających na celu dochodzenie roszczeń klienta wobec (...) S.A. z tytułu szkody nr (...) powstałej dnia 02.04.2014 r. polegającej na uszkodzeniach pojazdu marki J. nr rej. (...) na zasadach i warunkach określonych w umowie. W ramach świadczenia usług usługodawca nie był zobowiązany do weryfikacji prawdziwości, rzetelności i kompletności przedstawionych mu przez klienta danych i informacji. Klient został zobowiązany do udzielenia usługodawcy wszelkiej pomocy koniecznej do właściwego świadczenia usług, w szczególności zobowiązany był do udzielenia usługodawcy wszelkich informacji dotyczących podstawy faktycznej roszczenia, przekazania usługodawcy wskazanych przez niego dokumentów niezbędnych do dochodzenia roszczenia, niezwłocznego poinformowania usługodawcy o wszelkich próbach kontaktu z klientem podjętych przez dłużnika oraz przekazania usługodawcy wszelkiej otrzymanej od dłużnika korespondencji dotyczącej roszczenia.

( wyjaśnienia oskarżonego k. 244-244odwrót, k. 119, k. 69, k. 132, k. 150-151odwrót, k. 157, zeznania J. B. k.250 odwrót-251, k. 42-43, k. 148 odwrót-150 odwrót, kopia umowy k. 6-8, umowa cesji k. 9)

W rzeczywistości kolizja, o której informował oskarżony firmę (...) nie miała miejsca.

Prawomocnym wyrokiem Sądu (...) w G. z dnia (...) r. w sprawie (...) P. Z. został uznany za winnego tego, że w dniu 03 kwietnia 2014r. w miejscowości G. gmina M., pow. (...) , woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wprowadzając (...) S.A. z/s w W. w błąd poprzez zgłoszenie szkody komunikacyjnej pojazdu J. nr rej. (...) pojazdem D. (...) o nr rej. (...) , która to szkoda nie miała miejsca, doprowadził (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 2266,20 zł w związku z otrzymaniem pojazdu zastępczego oraz usiłował doprowadzić (...) S.A. w W. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 5606,83 zł w celu wyłudzenia odszkodowania t.j. czynu z art. 286 §1 kk w zw. z art.12 kk. Na podstawie art. 286 §1 kk w zw. z art. 37a kk w zw. z art. 33 § 1 i § 3 kk Sąd wymierzył oskarżonemu karę 100 stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30,00 zł. Jednocześnie Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości przez zapłatę na rzecz (...) S.A. w W. kwoty 2266,20 zł.

( odpis wyroku k. 37-38, akta sprawy SR w G. (...) )

W realizacji umowy zawartej z oskarżonym J. B. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) w P. w dniu 10.09.2015 r. złożył pozew do Sądu (...) w P. (...) przeciwko (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 10 100 złotych z tytułu odszkodowania za szkody wynikłe w pojeździe J. nr rej. (...) w wyniku kolizji z dnia 02.04.2014r. W postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Piotrkowie Tryb. J. B. był reprezentowany przez adwokata.

Z odpowiedzi na pozew i dokumentów dołączonych do niej J. B. dowiedział się o tym, że faktycznie kolizja , o której poinformował go P. Z. nie zaistniała i P. Z. został skazany za oszustwo z tym związane.

Po uzyskaniu tych informacji pełnomocnik J. B. cofnął powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia.

Z tytułu wniesienia pozwu J. B. poniósł następujące opłaty: opłata stosunkowa 505,00 zł, 17,00 zł opłaty skarbowej za pełnomocnictwo, 2417,00 zł z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa radcy prawnego reprezentującego (...) S.A. w postępowaniu z powództwa J. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w P. o odszkodowanie w związku z rzekomą kolizją z dnia 02.04.2014 r. , 2400,00 zł z tytułu kosztów zastępstwa adwokackiego J. B. w tym samym postępowaniu. Po cofnięciu powództwa Sąd zwrócił J. B. połowę wniesionej opłaty stosunkowej. Łączna wartość strat jaką J. B. poniósł w związku z prowadzeniem sprawy P. Z. o odszkodowanie od (...) S.A. wyniosła 5086,50 zł.

( zeznania J. B. k.250 odwrót-251, k. 42-43, k. 148 odwrót-150 odwrót, kopia pozwu k. 10-13, druk przelewu k. 14, k. 17, k. 143, kopia faktury k. 144, kopia postanowienia k. 142, akta sprawy S. (...) (...) )

Oskarżony był jeden raz karany .

(karta karna k. 95)

Oskarżony P. Z. nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i uparcie twierdził, że kolizja w dniu 02.04.2014r. miała miejsce i on nie wprowadził firmy (...) w błąd, udzielał jej prawdziwych informacji o przebiegu kolizji. (wyjaśnienia oskarżonego P. Z. k. 244-244odwrót, k. 119, k. 69, k. 132, k. 150-151odwrót, k. 157)

Sąd oceniając wyjaśnienia oskarżonego stwierdził , że nie zasługują one na wiarę i stanowią wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony. Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w G. z dnia z dnia 30.08.2016 r. w sprawie (...) skazujący oskarżonego za przestępstwo z art. 286 §1 kk w zw. z art. 12 kk polegające na wprowadzeniu (...) S.A. w błąd poprzez zgłoszenie szkody komunikacyjnej pojazdu marki J. nr rej. (...) z pojazdem D. (...) nr rej. (...), która to szkoda nie miała miejsca jest dla Sądu w przedmiotowej sprawie wiążący na podstawie art. 8 § 2 kpk. Wobec tego informacje jakie oskarżony przekazał firmie (...) odnośnie rzekomo zaistniałej kolizji w dniu 02.04.2014 r. nie polegały na prawdzie. Oskarżony miał świadomość, że przekazuje swojemu kontrahentowi na potrzeby prowadzonego postepowania o odszkodowanie informacje niezgodne z rzeczywistością.

Sąd pozytywnie ocenił zeznania J. B. , gdyż są one jasne , logiczne i konsekwentne. Treściowo są zbieżne z zawartością dokumentów dołączonych do akt sprawy , zarówno z dokumentami szkodowymi (...) SA jak i aktami spraw S. (...) V (...) (...) jak i SR w G. (...).

Autentyczność akt spraw S. (...) (...) (...) jak i SR w G. (...). nie budzi wątpliwości. Pozostały materiał dowodowy w postaci dokumentów nie nasuwa zastrzeżeń pod względem wiarygodności.

Z uwagi na okoliczność, że od 01 lipca 2015r. weszły w życie nowe przepisy kodeksu karnego Sąd na podstawie art. 4 § 1 kk zastosował wobec oskarżonego dotychczasowe przepisy jako względniejsze.

Oskarżony P. Z. wyczerpał dyspozycję art. 286 §1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk . Oskarżony działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej umyślnie wprowadził w błąd J. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w P. w ten sposób, że zawierając umowę cesji zapewnił pokrzywdzonego o przysługującym mu t.j. P. Z. prawie do żądania odszkodowania od (...) S.A. o naprawienie szkody nr (...) w samochodzie osobowym marki J. (...) z tytułu kolizji drogowej z dnia 02.04.2014 r. w miejscowości I. –G. z samochodem osobowym marki D. (...) nr rej. (...) , która faktycznie nie miała miejsca, przez co doprowadził pokrzywdzonego J. B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 5086,50 zł.

Wina oskarżonego co do zarzuconego mu czynu została udowodniona. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim. W momencie podejmowania przypisanego mu działania przestępnego był on osobą dojrzałą, w pełni poczytalną. W toku postępowania nie ujawniły się okoliczności pozwalające na powzięcie wątpliwości co do poczytalności oskarżonego. Oskarżony był zdolny do rozpoznania bezprawności swoich czynów, znajdował się w sytuacji, która nie wykluczała możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego lub jego winę. Znajdował się on w normalnej sytuacji motywacyjnej, zatem można było od niego wymagać zachowań zgodnych z prawem, a nie zachowań realizujących znamiona przestępstwa.

Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim ukierunkowanym na osiągnięcie korzyści majątkowej i podejmując czynności opisane szczegółowo w wyroku zamiar swój zrealizował.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu, który uznano za znaczny, Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów, jak również postać zamiaru i motywację sprawcy.

Za okoliczność łagodzącą Sąd poczytał uprzednią niekaralność oskarżonego w dacie popełnienia przestępstwa.

Jako okoliczność obciążającą Sąd potraktował brak naprawienia szkody.

W związku z tym Sąd uznał, że kara 8 miesięcy pozbawienia wolności i 50 stawek dziennych grzywny po 20,00 złotych każda jest współmierna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego.

Z uwagi na to, że oskarżony pracuje, prowadzi ustabilizowany tryb życia, ma troje dzieci na utrzymaniu i w czasie popełnienia przestępstwa nie był karany Sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności wobec oskarżonego na okres próby 2 lat.

Z uwagi na to, że szkoda wyrządzona pokrzywdzonemu nie została naprawiona Sąd zobowiązał oskarżonego do jej naprawienia w całości.

Ponieważ oskarżony jest osobą młodą, zdolną do pracy Sąd obciążył go kosztami sądowymi.

Mając powyższe względy na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.