Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

UZASADNIENIE

L. S. (1) pełnił funkcję prezesa w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (...) w P. Był osobą uprawnioną do reprezentowania spółki.

(wydruk z KRS -k. 31)

W dziale rachunkowości w U. S. w P. T.. w sierpniu 2017 roku ujawniono, że w/w spółka 12 razy w okresie od dnia 22.02.2016 roku do dnia 20.01.2017 roku nie wpłaciła w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres od stycznia 2016 roku do grudnia 2016 roku.

Za styczeń 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 2.494,00 złotych z terminem płatności do dnia 22.02.2016 roku.

Za luty 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 1.312,00 złotych z terminem płatności do dnia 21.03.2016 roku.

Za marzec 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 844,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.04.2016 roku.

Za kwiecień 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 670,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.05.2016 roku.

Za maj 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 639,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.06.2016 roku.

Za czerwiec 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 745,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.07.2016 roku.

Za lipiec 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 3.177,00 złotych z terminem płatności do dnia 22.08.2016 roku.

Za sierpień 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 2.494,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.09.2016 roku.

Za wrzesień 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 6.081,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.10.2016 roku.

Za październik 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 1.772,00 złotych z terminem płatności do dnia 21.11.2016 roku.

Za listopad 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 536,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.12.2016 roku.

Za grudzień 2016 roku kwota wynikająca z deklaracji wynosiła 12.336,00 złotych z terminem płatności do dnia 20.01.2017 roku.

Łączna kwota wynikająca z deklaracji za w/w okres wynosiła 33.382,00 zł.

W dniu 28 kwietnia 2017 roku dokonana została wpłata 905,70, na poczet marca 2016 roku. Do zapłaty za tenże miesiąc pozostała kwota 406,30 zł.

(informacja z U. S. w/m -k.28)

Oskarżony nie jest chory psychicznie, ani upośledzony umysłowo. Oskarżony prezentuje inne zakłócenia czynności psychicznych pod postacią zaburzeń adaptacyjnych w wywiadzie.

W czasie zarzucanego mu czynu miał ograniczoną zdolność rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

(opinia psychiatryczna -k.145-148)

L. S. (1) ma 63 lata, jest żonaty, posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest technikiem-eletrykiem, osiąga dochód miesięczny 12.500 złotych, nie posiada nikogo na utrzymaniu, nie posiada majątku.

(dane podane przez oskarżonego -k.228v)

Oskarżony nie był karany.

(dane o karalności -k.160)

Oskarżony na etapie postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Przed sądem oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że zdawała sobie sprawę z zakresu obowiązku jaki na nim ciąży ale swoje postępowanie tłumaczył zmianami przepisów prawa, które dotknęły branżę odnawialnych źródeł energii.

(wyjaśnienia oskarżonego -k.68v-69, -k.64v -k. 229)

Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

Uzasadnienie wyroku dotyczy tylko jednego z zarzutów postawionych oskarżonemu bowiem w pozostałym zakresie prokuratora cofnął akt oskarżenia.

Odnośnie wyjaśnień samego L. S. to nie kwestionował on tego, że faktycznie nie wywiązał się z obowiązku podatkowego. Tłumaczył to jednak zawirowaniami prawnymi z którymi boryka się cała branża i związanymi z tym problemami firm zajmujących się farmami wiatrowymi.

Z tego względu brak jest podstaw do kwestionowania ustaleń U. S. w P. T..

Wszelką zebraną dokumentację należy uznać za rzetelną i wiarygodną. W ocenie Sądu za wiarygodny uznać należy także pozostały materiał dowodowy, zgromadzony w sprawie jako nie budzący wątpliwości co do swojej prawdziwości i autentyczności.

Oskarżony jest winny bowiem w sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączająca winę.

Stosownie do treści art. 77§ 2 kks podlega karze płatnik lub inkasent, który pobranego podatku nie wpłaca w terminie na rzecz właściwego organu. Jeżeli kwota niewpłaconego podatku jest małej wartości, sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

W kwestii rozumienia podstawowych pojęć należy uwzględnić, że:

inkasent - jest to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana do pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu (art. 9 ordynacji podatkowej);

płatnik - jest to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu ( art. 8 ordynacji podatkowej);

podatek - to świadczenie publicznoprawne przymusowe, nieodpłatne, bezzwrotne, mające charakter pieniężny; pojęcie podatku definiuje przepis art. 6 ordynacji podatkowej; zgodnie z tym przepisem podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej; natomiast art. 3 pkt 3 ordynacji podatkowej pojęcie podatku rozciąga również na: a) zaliczki na podatki, b) raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, c) opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe, podobnie czyni przepis art. 53 § 30 in fine k.k.s., stanowiąc że "określenie podatek oznacza również zaliczkę na podatek, ratę podatku, a także opłaty oraz inne niepodatkowe należności budżetu państwa o podobnym charakterze daniowym".

Niewpłacenie przez płatnika lub inkasenta na rzecz właściwego organu kwoty podatku pobranej od podatnika polega na niewpłacaniu pobranych tych kwot podatku w określonym terminie. Termin, o którym mowa w przepisie art. 77 k.k.s., wynikać będzie z dyspozycji poszczególnych ustaw podatkowych. W tym przypadku zastosowanie miała art.38 ust 1 Ustawy o podatku od osób fizycznych ( Dz. U. Z 2016 roku poz 2032 tj. z późn. zm.)

Stanowi on, że płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Pojęcie niewpłaconej kwoty podatku należy rozumieć jako kwotę pobraną od płatnika z tytułu podatku, lecz niewpłaconą w przepisanym terminie na rachunek organu podatkowego. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy płatnik lub inkasent przywłaszczył pieniądze pobrane od podatnika, czy umyślnie spóźnił się z ich wpłatą na konto organu podatkowego.

Wypełnieniem ustawowych znamion czynu z niniejszego przepisu będzie zachowanie polegające na wpłaceniu pobranego podatku po terminie oraz zachowanie polegające na zaniechaniu w ogóle wpłacenia podatku, a także zachowanie polegające na wpłaceniu jedynie części kwoty pobranego podatku.

Jak wynika z Wyroku z dnia 2 lipca 2002 r. Sądu Najwyższego w sprawie IV KK 164/02 skoro zarząd spółki prowadzi sprawy tej spółki, a pracami zarządu kieruje jego prezes, to jeżeli nie powierzono spraw spółki jako płatnika podatku od wynagrodzeń osób fizycznych (zaliczek na ten podatek) innemu z członków zarządu albo kierownikowi innej komórki organizacyjnej tej firmy, prezes zarządu spółki jest tą osobą, która zajmuje się jej sprawami gospodarczymi w powyższym zakresie, jeżeli nie dojdzie do wskazania, stosownie do art. 31 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) innej jeszcze osoby odpowiedzialnej za czynności spółki jako płatnika podatku. OSNKW 2002/11-12/106, Biul.SN 2002/11/19, Prok.i Pr. 2003/5/14, OSP 2004/4/44, POP 2004/6/131

Skoro oskarżony pełnił funkcję prezesa spółki to jemu należało przypisać winę w zakresie objętym aktem oskarżenia.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wynikające z przepisów prawa oraz zagrożenie przewidziane w art. 77§ 2 kks.

Przy wymiarze kary grzywny Sąd baczył by była ona adekwatna do możliwości majątkowych oraz sytuacji finansowej oskarżonego. Ilość stawek (20) odzwierciedla z jednej strony stopień społecznej szkodliwości czynu, zaś wysokość stawek dziennych (80zł) sytuację majątkową oskarżonego. Wysokość stawki nieznacznie przekracza 75 zł -czyli kwotę minimalną.

Na korzyść oskarżonego poczytano przyznanie się do winy i niekaralność.

Sąd obciążył oskarżonego w całości kosztów sądowych. Zasądzono od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 468,00 złotych stanowiącą wydatki poniesione w toku postępowania, zwalniając go natomiast od ponoszenia opłaty.

Na wydatki w sprawie złożyły się:

•

ryczałt za doręczenie wezwań i pism w postępowaniu przygotowawczym -20 zł i w postępowaniu sądowym -20 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz. U. z 2003 roku , Nr 108, poz. 1026 ),

•

opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w wysokości 30 złotych, na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 08 2003 roku w sprawie określenia wysokości opłaty za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego.

•

koszty opinii biegłych psychiatrów- 2 x po 199 złotych.

Opłatę w wysokości 160 złotych wymierzono na podstawie art. 627 kpk art.3 ust.2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.)