Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

UZASADNIENIE

Wobec skazanego M. B. wszczęto postępowanie o wydanie wyroku łącznego.

Sąd (...)w P. (...) ustalił, co następuje:

M. B. został prawomocnie skazany:

I.  wyrokiem łącznym Sądu (...) w P. (...) z dnia 7 czerwca 2017 roku w sprawie (...) na karę łączną 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną na skutek połączenia:

a/ kary łącznej 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu (...) w P. (...) z dnia 06.05.2016 roku w sprawie (...)

b/ kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat wyrokiem Sądu (...) w P. (...) z dnia 11.05.2015r. w sprawie(...)

Kara łączna pozbawienia wolności jest wykonywana od dnia 20.06.2016 roku do dnia 15.07.2019 roku, na jej poczet zaliczono okresy od dnia 01.07.2015 roku do dnia 28.09.2015 roku oraz od dnia 07.11.2015 roku do dnia 13.11.2015 roku;

/dowód: odpis wyroku łącznego - k. 21

odpis wyroku SO w/m – k. 22

obliczenie kary – k. 23

karta karna – k. 31-33/

II.  wyrokiem Sądu (...) w P. (...) z dnia 11 października 2018 roku w sprawie (...) na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Kara ta będzie wykonywana w okresie od dnia 15.07.2019 roku do dnia 10.05.2020 roku

/dowód: odpis wyroku - k. 24

obliczenie kary – k. 25

karta karna – k. 31-33/

Skazany M. B. jest aktualnie pozbawiony wolności. W warunkach izolacji penitencjarnej przebywa od lipca 2015roku. Zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej określane jest jako dobre. Skazany był raz karany dyscyplinarnie w 2015 roku za nawiązanie nielegalnych kontaktów. Raz przeprowadzono ze skazanym rozmowę ostrzegawczą. Skazany był wielokrotnie nagradzany: za wyróżnianie się dobrym wywiązywaniem się z obowiązków pracowniczych, wyróżnianie się dobrym zachowaniem, dbałość o porządek w celi mieszkalnej. Ostatni raz nagradzany w dniu 07.02.2019roku. Względem przełożonych skazany prezentuje postawę regulaminową. W gronie współosadzonych zgodnie układa relacje. Skazany nie dokonywał aktów agresji, ani autoagresji. Skazany nie przynależy do podkultury więziennej. W związku ze stwierdzonym uzależnieniem od alkoholu, skazany ukończył (z wynikiem umiarkowanym) terapię uzależnień w warunkach izolacji penitencjarnej. W warunkach izolacji ukończył kurs elektryka. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowego oddziaływania. Zadania programowe realizuje w stopniu dobrym. Nie przyznaje się do popełnionego przestępstwa.

/dowód: opinia o skazanym - k. 34/

Sąd (...) w P. (...) zważył, co następuje:

Fakt ponownego skazania M. B. po dacie 01.07.2015 roku otwiera drogę do rozważań o przesłankach orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym wprowadzonych ustawą z dnia 20.02.2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw Dz.U. z 2015r., poz. 396 (art. 19 ust 1 cytowanej ustawy).

Poczynając od 1 lipca 2015 roku warunki pozytywne wymiaru kary łącznej przedstawiają się następująco:

- wielość przestępstw (dwa lub więcej, poza objętymi orzeczeniami o jakich mowa w art. 114a kk);

- zbieg kar (jednostkowych i łącznych) rozumiany jako wymierzenie kar jednorodzajowych oraz innych, które z woli ustawodawcy podlegają łączeniu (art. 85 § 1 i 2 kk);

- kary wymierzone za opisane w § 1 art. 85 kk przestępstwa podlegają łączeniu węzłem kary łącznej o ile podlegające wykonaniu w całości albo w części (art. 85 § 2 kk), z odstępstwem na rzecz kar pozbawienia wolności orzeczonych z warunkowym zawieszeniem ich wykonania (odesłanie zawarte w nowym art. 85 § 2 kk -„z zastrzeżeniem art. 89",).

Natomiast warunek negatywny orzeczenia kary łącznej w wyroku formułuje art. 85 § 3 kk stanowiąc, że podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa, lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywania w chwili popełnienia czynu.

W świetle powyższych rozważań, tylko co do tych kar jednorodzajowych – tutaj pozbawienia wolności, które nie zostały wykonane w całości, zachodzą przesłanki pozytywne do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym, mianowicie:

- kary 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu (...) w P. (...) z dnia 7 czerwca 2017 roku w sprawie (...) kara łączna pozbawienia wolności jest wykonywana od dnia 20.06.2016 roku do dnia 15.07.2019 roku, na jej poczet zaliczono okresy od dnia 01.07.2015 roku do dnia 28.09.2015 roku oraz od dnia 07.11.2015 roku do dnia 13.11.2015 roku;

- kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu (...) w P. (...) z dnia 11 października 2018 roku w sprawie(...) kara ta będzie wykonywana w okresie od dnia 15.07.2019 roku do dnia 10.05.2020 roku

Wymiar kary łącznej w wyroku łącznym w wypadku skazanego M. B. przedstawia się następująco (art. 86 § 1 kk): od 3 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności (od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa – zasada absorpcji) do 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności (do sumy kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa - tutaj 3 lata i 4 miesiące + 10 miesięcy - zasada kumulacji).

Ustawodawca wprowadził przepis art. 85a kk traktujący o dyrektywach wymiaru kary łącznej, wskazując w uzasadnieniu projektu tej nowelizacji, iż „przedmiotem oceny sądu powinny być w tym wypadku nie elementy związane bezpośrednio z czynem, uwzględnione już w wyroku skazującym, co tym bardziej ma znaczenie przy braku rozwiązania węzła kary łącznej, ale elementy związane z osobą sprawcy . W ten sposób uzasadniona jest propozycja ograniczenia dyrektyw wymiaru kary do celów prewencyjnych i izolacyjnych”. Jednocześnie jednak użyta w art. 85a kk formuła „przede wszystkim cele” sprawia, że katalog tam sformułowany ma charakter otwarty. Aktualne jest zatem stanowisko o związkach przedmiotowo-podmiotowych zachodzących pomiędzy czynami skazanego, jako dyrektywie wymiaru kary łącznej (wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 20.12.2001 r., II AKa 495/01, OSAG 2002/1/4).

Powracając na grunt sprawy przedmiotowej, skazany jest pozbawiony wolności i przebywa w warunkach penitencjarnych już od lipca 2015roku. W warunkach penitencjarnych zachowuje się zasadniczo poprawnie, poza incydentalnymi zdarzeniami, pochodzącymi ze wstępnego okresu izolacji, skutkującymi jedną karą dyscyplinarną oraz jednym ostrzeżeniem. Poza tym zachowanie skazanego nie budzi zastrzeżeń, jak wynika z opinii o skazanym, ten był wielokrotnie nagradzany: za wyróżnianie się dobrym wywiązywaniem się z obowiązków pracowniczych, wyróżnianie się dobrym zachowaniem, dbałość o porządek w celi mieszkalnej. Względem przełożonych skazany prezentuje postawę regulaminową. W gronie współosadzonych zgodnie układa relacje. Skazany poszerza umiejętności zawodowe, ukończył w warunkach izolacji kurs elektryka i jest zatrudniony odpłatnie na terenie zakładu karnego. Mankamentem w postawie skazanego jest brak krytycyzmu wobec popełnionego czynu, skazany wręcz deklaruje brak poczucia winy. Okoliczność ta, jak i związki przedmiotowo-podmiotowe między czynami, za jakie orzeczono wobec skazanego kary podlegające łączeniu (czyn z art. 13 §1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk popełniony w dniu 06.10.2014r. w sprawie (...) oraz czyn z art. 13 §1 kk w zw. z art. 197 § 1 kk popełniony w grudniu 2014r w sprawie (...)., za które orzeczono kary pozbawienia wolności objęte następnie karą łączną orzeczoną wyrokiem łącznym w sprawie (...) Sądu (...) w P. (...) oraz za czyn z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w sprawie (...) Sądu (...) w P. (...)) sprzeciwiają się zastosowaniu zasady absorpcji. W orzecznictwie sądów powszechnych wyrażono pogląd, iż „zasadę absorpcji stosuje się, gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem wskazują na bliską więź przedmiotową i podmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, nawet mimo godzenia w różne dobra osobiste” (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach II AKa 59/01, Prok.i Pr. 2002/3/21). Wprawdzie przedmiotem zainteresowania w tej sprawie są między innymi dwa czyny podobne z art. 286 § 1 kk, to zważywszy na daty ich popełnienia, podobieństwo to nie świadczy o bliskości związków, ale przeciwnie, winno być traktowane jako okoliczność na niekorzyść skazanego, wskazującą na powrót do przestępstwa, mimo uprzedniego skazania za taki sam czyn. W ocenie Sądu zastosowanie zasady asperacji – w sposób należyty oddaje istotę dyrektyw wymiaru kary łącznej w wyroku łącznym, stąd orzeczono wobec skazanego karę łączną 4 lat pozbawienia wolności.

Kierując się zasadą wyrażoną w art. 577 kpk Sąd zaliczył na poczet kary łącznej okresy pozbawienia wolności skazanego w sprawach, w których kary podlegają łączeniu.

W myśl. art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił skazanego od wydatków związanych z wydaniem wyroku łącznego, skazany wprawdzie zarobkuje w warunkach izolacji penitencjarnej, niemniej skazany posiada zobowiązania alimentacyjne wobec syna, co uzasadnia tezę, iż nie jest w stanie podnieś wydatków bez uszczerbku w koniecznym utrzymaniu siebie i rodziny.

Z tych wszystkich względów orzeczono, jak w wyroku łącznym.