Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kałuża

Protokolant: Ewelina Karbowiak

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie sprawy z powództwa M. Ł.

przeciwko H. Ł.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

1.  ustala, że obowiązek alimentacyjny powoda M. Ł. wobec pozwanego H. Ł., po raz ostatni ustalony wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 15 lutego 2011 roku w sprawie sygnatura akt IIIRC 526/10 w kwocie po 500 złotych miesięcznie – wygasł z dniem 20 stycznia 2016 roku,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  koszty procesu miedzy stronami wzajemnie znosi.

Sygn. akt III RC 33/16

UZASADNIENIE

Pozwem, który wpłynął do Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. w dniu 20 stycznia 2016 roku M. Ł. wniósł o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wobec swojego syna H. Ł. w kwocie po 500 złotych miesięcznie ustalonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 15 lutego 2011 roku w sprawie sygn. akt III RC 526/10.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że podczas ustalania obowiązku alimentacyjnego pozwany uczył się w Zespole Szkolno (...) w R.. Nie osiągał on jednak zadowalających wyników w nauce. Od dnia 12 listopada 2012 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum dla Dorosłych (...) w R., której również nie ukończył. Podniósł, że pozwany po zakończeniu nauki rozpoczął pracę w piekarni w R., a następnie, co najmniej od lata 2015 roku pracował jako ochroniarz w centrum handlowym pod Ł., a jego sytuacja stwarza możliwość samodzielnego utrzymania się.

Na rozprawie w dniu 14 marca 2016 roku pełnomocnik powoda podtrzymał powództwo.

Pełnomocnik pozwanego uznał powództwo o ustalenie wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego od dnia 01 marca 2016 roku a w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa.

Na rozprawie w dniu 25 maja 2016 roku pełnomocnik powoda doprecyzował powództwo w ten sposób, iż wniósł o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego od dnia 01 października 2013 roku.

Pełnomocnik pozwanego uznał powództwo od dnia 20 stycznia 2016 roku, w pozostałym zakresie wniósł o jego oddalenie.

Na rozprawie w dniu 29 czerwca 2016 roku strony podtrzymały stanowiska jak dotychczas.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 15 lutego 2011 roku w sprawie sygn. akt III RC 526/10 podwyższono alimenty od M. Ł. na rzecz jego małoletniego syna H. Ł. z zasądzonych uprzednio wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku w sprawie sygn. akt III RC 758/97 z dnia 18 grudnia 1997 roku w kwocie po 130 złotych miesięcznie do kwoty po 500 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 lutego 2011 roku, płatne do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk matki dziecka I. Ł. z ustawowymi odsetkami od zwłoki w terminie płatności każdej raty.

/dowód: wyrok – k.6/

Podczas ostatniego ustalenia alimentów pozwany miał 15 lat. Urodził się w zamartwicy, w związku z czym miał problemy kardiologiczne i astygmatyzm. Zażywał leki psychotropowe przez okres trzech miesięcy, a następnie robioną miał przerwę w ich braniu, aby się od nich nie uzależnił. Miesięczna kuracja lekami stanowiła koszt 120 złotych. Pozwany mieszkał wspólnie z matką I. Ł. w R.. Nie jeździł na kolonie, nie korzystał z wycieczek.

Matka pozwanego miała wówczas 39 lat, pracowała jako pielęgniarka w szpitalu w P. Uzyskiwała wynagrodzenie w kwocie 1700 złotych netto miesięcznie. Opłacała dojazdy do pracy w kwocie 650 złotych miesięcznie. Poza małoletnim pozwanym miała wówczas na utrzymaniu 20-letnią córkę. Matka pozwanego była zadłużona w zakładzie pracy i u swojej matki na kwotę 4000 złotych, ponadto z tytułu zakupu węgla na raty. Miała zaległości w bieżących opłatach – 190 złotych z tytułu opłaty za wodę i śmieci.

/dowód: znajdujące się w aktach sprawy Sądu Rejonowego w Radomsku sygn. III RC 526/10: zeznania I. Ł. – k.27-27, umowa – k.5, zaświadczenie o zarobkach k. 6, rachunek za wodę i ścieki – k.7, zaświadczenia lekarskie – k.8, 13 i 16, opinia – k.11, karta przebiegu okresu noworodka i rozwoju psychomotorycznego w 1. Roku życia – k.12, wyniki badania okulistycznego – k.15/

M. Ł. wówczas miał 39 lat. Z zawodu był mechanikiem – kierowcą. Posiadał prawo jazdy. Pracował dorywczo jako kierowca – rozwoził meble. Do listopada 2010 roku przekazywał matce pozwanego kwotę 400 złotych tygodniowo na utrzymanie syna.

/dowód: zeznania M. Ł. – k.27v/

H. Ł. był słuchaczem Gimnazjum dla Dorosłych (...) w R. od 12 listopada 2012 roku do 15 lutego 2013 roku. Nie zaliczył on egzaminów końcowych, ponieważ nie zgłosił się w tym celu w wyznaczonym terminie. W związku z tym został nieklasyfikowany i skreślony z listy słuchaczy. Miał on lekceważący stosunek do nauczycieli oraz do nauki.

/dowód: zaświadczenie – k.7/

Uczęszczał on do Zespołu Szkolno- (...) w R.. Powtarzając III klasę, nie ukończył jej. Z dniem 09 września 2013 roku został przeniesiony do Gimnazjum w P. przy ul. (...).

/dowód: informacja – k.52/

Pozwany od 01 września 2013 roku do 10 lutego 2014 roku był uczniem Gimnazjum Zakładu (...) w Ł., filia w P. Został skreślony z listy uczniów uchwałą Rady Pedagogicznej w dniu 10 lutego 2014 roku pozostając w III klasie. Na koniec I półrocza roku szkolnego 2013/2014 był nieklasyfikowany z 10 przedmiotów, a z dwóch otrzymał oceny niedostateczne (matematyka, wychowanie fizyczne). Opuścił 229 godzin zajęć lekcyjnych.

/dowód: informacja – k.56/

W roku szkolnym 2015/2016 pozwany był on uczniem III klasy Zaocznego Gimnazjum dla Dorosłych A-Z w P.. Został do niej przyjęty 04 września 2014 roku. W dniach 18, 19 i 20 kwietnia 2016 roku odbyły się egzaminy gimnazjalne, które pozwany zaliczył. W dniu 25 czerwca 2016 roku ukończył szkołę z wynikiem pozytywnym. W dniu 25 czerwca 2016 roku złożył podanie o przyjęcie w poczet uczniów Zaocznego Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych AZ w P.

/dowód: zaświadczenie – k.63, zawiadomienie – k.64, informacja – k.78, zaświadczenie – k.79, świadectwo ukończenia gimnazjum – k.80-80v, podanie o przyjęcie do szkoły – k.81/

Pozwany jest zatrudniony od 01 lutego 2015 roku w niepełnym wymiarze czasu pracy w Firmie Handlowo-Usługowej z siedzibą w W.. W miesiącach wrześniu, październiku, listopadzie i grudniu 2015 roku uzyskał z tego tytułu wynagrodzenie w kwocie 545,42 złote netto miesięcznie, a w styczniu i lutym 2-16 roku uzyskał wynagrodzenie w kwocie 577,28 złotych netto miesięcznie.

/dowód: zaświadczenie – k.20/

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Jak stanowi treść art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Stosownie do treści art. 138 k.r.o. każda ze stron może domagać się zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego w razie zmiany stosunków.

Przez ową zmianę stosunków rozumie się istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji albo istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Zmianę stosunków powoduje także zdarzenie, wskutek którego obowiązek alimentacyjny wygasa. Spośród takich zdarzeń można podać przykładowo uzyskanie przez uprawnionego zdolności do samodzielnego utrzymywania się.

W niniejszej sprawie, jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego, pozwany H. Ł. zakończył naukę w gimnazjum i rozpoczął pracę zawodową, a co za tym idzie – jest on w stanie samodzielnie się utrzymać. Pozostawało to okolicznością bezsporną niniejszego postępowania, a w konsekwencji pozwany uznał powództwo o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego na jego rzecz od powoda w zakresie od 20 stycznia 2016 roku, tj. od dnia wniesienia powództwa.

Stosownie do treści art. 213 § 2 k.p.c. sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Jak wskazuje się w orzecznictwie jeżeli żadna z tych okoliczności nie zachodzi sąd jest obowiązany wydać wyrok zgodny z uznaniem powództwa, bez względu na to, czy uznanie znajduje uzasadnienie w okolicznościach sprawy (por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 22 lutego 2010 r., IV CSK 436/09).

W ocenie Sądu uznanie powództwa przez pozwanego nie jest sprzeczne z prawem, z zasadami współżycia społecznego, jak również nie zmierza do obejścia prawa. W związku z tym, jak wskazano w powyższym przepisie prawa, Sąd jest związany uznaniem powództwa i należało je uwzględnić w zakresie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego powoda na rzecz pozwanego od dnia 20 stycznia 2016 roku.

W pozostałym zakresie żądanie pozwu - ustalenia wygaśnięcia alimentów od 01 października 2013 roku, nie zasługiwało na uwzględnienie. Jak wskazano już powyżej, zgodnie z treścią art. 133 k.r.o. rodzice są zobowiązani do utrzymywania dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Powód, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika winien był wykazać w toku procesu, iż uprawniony do alimentów H. Ł. w okresie od 01 października 2013 roku do19 stycznia 2016 roku był w stanie się samodzielnie utrzymać. Taka okoliczność nie została dowiedziona, a co za tym idzie, należało oddalić żądanie w tym zakresie.

W związku z powyższym, należało ustalić, iż obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanego wygasł z dniem 20 stycznia 2016 roku.

Stosownie do treści art. 100 k.p.c. wobec częściowego uwzględnienia powództwa, koszty procesu między stronami wzajemnie zniesiono.