Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Anna Krzaczyńska-Sobczak

Protokolant: Natalia Bąbol

przy udziale oskarżyciela publicznego: xxx

po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2023 roku, 3 października 2023 roku, 14 listopada 2023 roku

sprawy J. P. syna H. i U. z domu W., urodzonego (...) w B.

obwinionego o to, że:

1. w dniu 24 października 2022 r. ok. godz. 12:40 przy ul. (...) w P. T. kierował pojazdem marki B. o nr rej. (...) nie korzystając wbrew obowiązkowi z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy

tj. o czyn z art. 97 kw. w zw. z art. 39 ust. 1 Ustawy Prawo o Ruchu Drogowym

2. w dniu 24 października 2022 r. ok. godz. 12:40 przy ul. (...) w P. T. kierował pojazdem marki B. o nr rej. (...) pomimo należycie zaopatrzonego w wymagane urządzenia i przyrządy w postaci trójkąta ostrzegawczego oraz gaśnicy

tj. o czyn z art. 96 § 1 pkt. 5 kw

3. w dniu 24 października 2022 r. ok. godz. 12:40 przy ul. (...) w P. T. umyślnie nie stosował się do wydawanych poleceń przez funkcjonariuszy Policji

tj. o czyn z art. 65a kw

orzeka:

1.  obwinionego J. P. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu opisanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie i za to na podstawie art. 97 kw wymierza mu karę nagany;

2.  zwalnia obwinionego od wydatków postępowania, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa;

3.  obwinionego J. P. uniewinnia od popełnienia czynów opisanych w punkcie 2 i 3 wniosku o ukaranie i wydatki w tym zakresie przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II W 296/23

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2022 roku, około godz. 12:40, funkcjonariusze policji w osobach: młodszy aspirant S. P. i sierżant D. K. z Wydziału (...) K. (...) w P., patrolując ulicę (...) w P., zauważyli, że kierujący pojazdem marki B. o numerze rejestracyjnym (...), nie ma zapiętych pasów bezpieczeństwa w trakcie jazdy. W związku z ujawnieniem powyższego faktu, funkcjonariusze policji podjęli decyzję o natychmiastowej interwencji i na wysokości ulicy (...), zatrzymali wyżej wymieniony pojazd. Kierującym pojazdem marki B. był J. P..

Dowód: notatka urzędowa k. 3, 4

zeznania świadka D. K. k. 52

zeznania świadka S. P. k. 51v

Funkcjonariusze policji poinformowali obwinionego o ujawnionym wykroczeniu kierowania pojazdem bez zapiętych pasów bezpieczeństwa oraz o nałożeniu za powyższe mandatu karnego, pouczając jednocześnie w/w o prawie do odmowy jego przyjęcia, z czego J. P. skorzystał i odmówił przyjęcia mandatu. Interwencja trwała dalej. Policjanci zwrócili się do J. P. o okazanie wyposażenia technicznego pojazdu tj. trójkąta ostrzegawczego i gaśnicy pojazdu. Obwiniony podszedł do bagażnika pojazdu, gdzie przechowywał wyżej wymienione przedmioty, jednak nie mógł go otworzyć, o czym poinformował policjantów. J. P. kwestionował oceny policjantów i twierdził, że miał zapięte pasy bezpieczeństwa, twierdził, że policja uwzięła się na niego. Obwiniony poinformował funkcjonariuszy, ze nie może otworzyć bagażnika, w którym znajdują się trójkąt ostrzegawczy i gaśnica. W/w chciał podjąć próbę otwarcia bagażnika od wewnątrz pojazdu, jednakże funkcjonariusze odstąpili od powyższego, podejmując jednocześnie decyzje o zbadaniu J. P. na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu urządzeniem A.. Obwiniony odmówił poddania się badaniu, zażądał okazania mu świadectwa legalizacji w/w urządzenia, co też uczyniono. Następnie po podaniu zapakowanego jednorazowego ustnika, obwiniony zażądał atestu ustnika. D. K. okazał numer atestu naniesiony na opakowaniu foliowym ustnika, jednak kierujący nie uważał tego nadruku jako atest i zażądał wersji papierowej. Ponieważ obwiniony w dalszym ciągu odmawiał poddania się badaniu, został zatrzymany i przewieziony do szpitala w celu pobrania krwi do analizy chemicznej pod kątem zawartości alkoholu w organizmie. W związku z podejrzeniem, iż kierujący może znajdować się pod wpływem alkoholu funkcjonariusze policji zatrzymali mu elektronicznie prawo jazdy za pokwitowaniem.

Dowód: notatka urzędowa k. 3, 4,

zeznania D. K. k. 52 ,

zeznania S. P. k. 51v

potwierdzenie rejestracji zatrzymania dokumentu kierowcy k. 7

akta sprawy (...) S. (...) w P. T.

akta sprawy (...) S. (...) w P. T.

W czasie pobytu w Szpitalu (...) przy ulicy (...) w P., przed badaniem, obwiniony domagał się okazania mu atestu na sprzęt do pobrania krwi. Obwiniony miał włączony telefon i nagrywał to co się działo w placówce. J. P. nie wyrażał zgody na pobranie krwi, domagał się atestów, funkcjonariusze założyli mu kajdanki na ręce i uprawniony pracownik medyczny dokonał pobrania krwi.

Dowód: zeznania D. K. k. 52

zeznania S. P. k. 51v

zeznania M. L. k. 58v-59

sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych na zawartość alkoholu k. 5

protokół pobrania krwi k. 6

płyta DVD nagrania z kamer nasobnych funkcjonariuszy policji k. 40 z akt sprawy

(...)

Po pobraniu krwi J. P. został przewieziony do K. (...) w P., gdzie sporządzono dokumentację. Mężczyzna po czynnościach został zwolniony.

Dowód: notatka urzędowa k. 3

J. P. ma 29 lat, jest kawalerem, legitymuje się wykształceniem średnim, z zawodu jest technikiem pojazdów samochodowych, utrzymuje się- wg deklaracji- z gospodarstwa rolnego. Obwiniony nie był dotychczas karany.

Dowód: dane osobo-poznawcze k.36

sprawdzenie w (...) k. 15-16

J. P. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił, że w dniu 24 października 2022 roku jechał do sklepu (...) w P.. Gdy wjechał na parking sklepu, podjechał do niego radiowóz policyjny. Policjant, który do niego podszedł, zapytał, czy ma zapięte pasy bezpieczeństwa. Pokazał i poinformował funkcjonariusza, że pasy bezpieczeństwa ma zapięte. Następnie funkcjonariusz kazał mu okazać gaśnicę samochodową. Obwiniony podał, że wysiadł z samochodu i podszedł do bagażnika, ale nie mógł go otworzyć. W jego samochodzie jest system, którego działanie polega na tym, że otwarcie drzwi od auta, automatycznie powinno wiązać się z otwarciem bagażnik. Wtedy jednak ten system nie zadziałał. Obwiniony chciał otworzyć bagażnik samochodu od środka pojazdu, ale funkcjonariusz policji powiedział, że teraz będzie go badał na trzeźwość. J. P. poprosił wówczas o atesty urządzenia do badania i ustnika do dmuchania. Atest od ustnika nie został mu okazany. Obwiniony przyznał, że w związku z powyższym, nie zgodził się na badanie takim urządzeniem. Policjanci policji poinformowali go, że zostanie przewieziony do szpitala celem pobrania od niego krwi na zawartość alkoholu. Obwiniony wyraził zgodę i pojechał z policjantami do szpitala przy ulicy (...). W szpitalu pokazano mu atest na sprzęt do pobierania krwi. Przyrząd do pobrania krwi policjant miał przy sobie, wyjął go z kieszeni. Z uwagi na okoliczność, że- jak przyznał- ma problemy z wymiarem sprawiedliwości w P., obawiał się, czy wyniki nie zostaną sfałszowane, a także czy sprzęt, którym zostać pobrana mu krew był sterylny. Pomimo, iż nie okazano mu dokumentów i atestów od sprzętu, czego się stanowczo domagał, pobrano od niego krew. Zanim jednak do tego doszło, został skuty kajdankami. Przed pobraniem krwi lekarz przeprowadził z nim wywiad i zbadał go. Obwiniony widział protokół sporządzony przez lekarza. Wynikało z niego, że lekarz nie stwierdził aby był pijany. W szpitalu, na zadane pytanie, na jakiej podstawie został zatrzymany, uzyskał informacje od policjantów, że został zatrzymany prewencyjnie. Następnie został przewieziony do K. w P. i po pewnym czasie zwolniony. Obwiniony wyjaśnił, że w trakcie kontroli miał zapięte pasy bezpieczeństwa, a także posiadał gaśnicę samochodową i trójkąt ostrzegawczy w bagażniku pojazdu. Nie okazał ich funkcjonariuszom, gdyż policjanci sami odstąpili od tego. Oświadczył, że nie zgadza się z tym, że nie stosował się do poleceń wydawanych przez policjantów.

Dowód: wyjaśnienia J. P. k. 37v-38

Sąd rejonowy dokonał następującej oceny zgromadzonego materiału dowodowego i zważył co następuje:

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwolił na wniosek, że J. P. dopuścił się zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie 1 wniosku o ukaranie. Ustaleń faktycznych w sprawie co do tego, że J. P. w dniu 24 października 2023 roku kierował pojazdem marki B. o numerze rejestracyjnym (...) nie korzystając w trakcie jazdy-wbrew obowiązkowi- z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy, sąd dokonał w oparciu o zeznania funkcjonariuszy policji S. P. i D. K.. Sąd dał wiarę zeznaniom wyżej wymienionych świadków co do powołanej okoliczności, gdyż są one jasne, spójne, konsekwentne i wzajemnie się uzupełniają. Ujawienie przez w/w funkcjonariuszy, w trakcie patrolowania ulic miasta oznakowanym radiowozem, kierowania pojazdem przez obwinionego bez zapiętych pasów bezpieczeństwa, stanowiło asumpt do podjęcia interwencji drogowej wobec J. P.. W/w świadkowie są funkcjonariuszami policji, osobami obcymi dla obwinionego, a co za tym idzie niezainteresowanymi w podawaniu okoliczności, które miałyby go bezpodstawnie obciążać.

Sąd dał również wiarę zeznaniom złożonym przez M. L., osobę obcą dla obwinionego, co do opisywanych przez nią okoliczności- czasu, miejsca i zachowania się obwinionego podczas pobytu w Szpitalu (...) w P.. Obwiniony koncentrował się wówczas na domaganiu się okazania mu atestów sprzętu służącego do pobrania krwi. Relacja w/w świadka koresponduje z nagraniami z kamery nasobnej funkcjonariuszy policji.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego w części, a to w zakresie miejsca i czasu czynów będących przedmiotem osądu i podejmowanych przez funkcjonariuszy policji czynności. Sąd uznał również za wiarygodne wyjaśnienia obwinionego co do posiadania przez niego wymaganych urządzeń i przyrządów w postaci trójkąta ostrzegawczego i gaśnicy. O postawie funkcjonariuszy, ich dążeniu do wyjaśnienia kwestii posiadania przez obwinionego trójkąta jak i gaśnicy świadczą nagrania z kamer nasobnych. Wyjaśnienia J. P. w kwestii dotyczącej korzystania z pasów bezpieczeństwa w trakcie jazdy, nie zasługują na wiarę. Przeczy temu bowiem pozostały- uznany za wiarygodny- materiał dowodowy.

Pozostałe zebrane w sprawie dowody tj. potwierdzenie rejestracji zatrzymania dokumentu kierowcy, sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych na zawartość alkoholu, protokół badania krwi, nagrania z kamer nasobnych funkcjonariuszy policji, a także dane o karalności obwinionego i dane osobo- poznawcze sporządzone były przez uprawnione do tego podmioty, nie były kwestionowane w toku postępowania i stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy.

Opisane w punkcie pierwszym wniosku o ukaranie zachowanie obwinionego wypełniało dyspozycję wykroczenia określonego z art. 97 kw w zw. z art. 39 ust 1 ustawy prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z art. 97 kw uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie, podlega karze grzywny do 3.000 złotych albo karze nagany. Przepis art. 39 ust 1 ustawy prawo o ruchu drogowym zawiera bezwzględny nakaz używania pasów bezpieczeństwa. Naruszenie tego obowiązku stanowi wykroczenie z art. 97 kw. Dyrektywa wynikająca z komentowanego przepisu – obowiązek używania pasów bezpieczeństwa – jest z punktu widzenia bezpieczeństwa ważna. Używanie pasów bezpieczeństwa ma niewątpliwie istotny wpływ na łagodzenie skutków osobowych zdarzeń drogowych. Z tych względów ustawodawca nałożył obowiązek używania pasów bezpieczeństwa na wszystkich drogach publicznych. Obowiązek używania pasów ciąży na kierującym pojazdem samochodowym (niezależnie od rodzaju pojazdu – osobowy czy ciężarowy), wyposażonym w pasy bezpieczeństwa oraz na każdej osobie przewożonej takim pojazdem (zarówno pasażer siedzący na przednim fotelu, jak i na tylnej kanapie).

Mając na względzie dokonaną ocenę zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynione na jej podstawie ustalenia faktyczne, sąd uznał obwinionego J. P. za winnego tego, że w dniu 24 października 2023 roku, około godz. 12:40, przy ul. (...) w P., kierował pojazdem marki B. o nr rej. (...) nie korzystając wbrew obowiązkowi z pasów bezpieczeństwa podczas jazdy, to jest czynu wyczerpującego dyspozycję art. 97 kw w zw. z art. 39 ust 1 ustawy prawo o ruchu drogowym. Wymierzając karę sąd uwzględnił na jego korzyść dotychczasową niekaralność. Mając na uwadze powyższe, a także zważając, aby kara był współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz, aby realizowała cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do obwinionego, a także potrzeby w zakresie prewencji ogólnej, sąd wymierzył J. P. karę nagany.

Zgodnie z treścią art. 96 § 1 pkt 5 kw właściciel, posiadacz, użytkownik lub prowadzący pojazd, który na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu dopuszcza: pojazd do jazdy, pomimo że pojazd nie jest należycie zaopatrzony w wymagane urządzenia i przyrządy albo pomimo że nie nadają się one do spełnienia swego przeznaczenia, podlega karze grzywny.

Funkcjonariusze policji podjęli decyzję o skontrolowaniu wyposażenia technicznego pojazdu i z zakresu bezpieczeństwa. J. P. stosując się do wydanego mu przez funkcjonariuszy polecenia podszedł do bagażnika pojazdu i próbował okazać im wymagane prawem wyposażenie w postaci trójkąta i gaśnicy, jednak z przyczyn od niego niezależnych tj. z powodu zacięcia się zamka w bagażniku nie mógł tego dokonać. Nadto z nagrania z kamer nasobnych policjantów widać, że pomimo chęci obwinionego co do prób otwarcia bagażnika od wewnątrz pojazdu, policjanci odstąpili od żądania okazania im w/w przedmiotów. Nie można zatem uznać, iż obwiniony ich nie posiadał, gdyż faktycznie nie miał możliwości, aby je pokazać, zapewniając przy tym, że je ma, zaś policjanci już nie żądali ich okazania.

Obwinionemu zarzucono również popełnienie wykroczenia z art. 65a kw. Zgodnie z treścią tegoż przepisu kto nie stosując się do poleceń określonego zachowania się wydawanych na podstawie prawa przez funkcjonariusza Policji, Żandarmerii Wojskowej, Straży Granicznej lub innego organu ochrony bezpieczeństwa lub porządku publicznego, umyślnie uniemożliwia lub istotnie utrudnia wykonanie czynności służbowej, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Wykroczenie z art. 65a kw jest dwuaktowe. Sprawca ma nie stosować się do poleceń uprawnionych organów i jednocześnie uniemożliwiać lub utrudniać (istotnie) wykonanie czynności służbowej. Wykroczenie to zatem składa się z kombinacji działania (działań) i zaniechania (zaniechań). Oba elementy muszą pojawić się łącznie. Teoretycznie nie wystarczy, że sprawca jedynie nie stosuje się do poleceń, np. nie chce stanąć w miejscu wskazanym przez funkcjonariusza, gdy jego pozostawanie w danym miejscu nie wpływa na możliwość wykonania czynności służbowej. Podobnie nie realizuje znamion tego wykroczenia sprawca, który jedynie utrudnia wykonanie czynności służbowej w sytuacji, gdy nie kierowano do niego żadnych poleceń. Samo utrudnianie wykonania czynności służbowej może realizować znamiona innego wykroczenia, jeżeli jego opis zawiera określony sposób uniemożliwiania czy utrudniania przeprowadzenia czynności, np. z art. 65 i 66b kw.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy nie można stwierdzić, że J. P. umyślnie nie stosował się do poleceń wydawanych mu przez funkcjonariuszy policji. Obwiniony „wchodził w dyskusję” z funkcjonariuszami policji, ale przedstawiał przy tym swoje racje, przede wszystkim domagał się okazania mu atestów urządzeń do badania stanu trzeźwości, kwestionując również zasadność samego zatrzymania, co do której to kwestii sąd, postanowieniem z dnia 15 lutego 2023 roku w sprawie sygn. (...) przyznał mu rację. Obwiniony swoim zachowaniem stwarzał przeszkody policjantom w wykonywaniu ich pracy, jednakże nie można zarzucić mu wykroczenia umyślnego niestosowania się do poleceń służbowych. Finalnie policjanci wykonali wszystkie zamierzone względem niego czynności.

Dlatego też, sąd nie znajdując w zebranym w sprawie materiale dowodowym ku temu podstaw uniewinnił obwinionego od zarzucanych mu czynów opisanych w punkcie drugim i trzecim wniosku o ukaranie tj. o czyn z art. 96 § 1 pkt 5 kw i art. 65a kw. Konsekwencją powyższego- zgodnie z treścią art. 119 § 2 pkt 1 kpw- w razie uniewinnienia obwinionego, koszty postępowania w sprawie, w której wniosek o ukaranie złożył oskarżyciel publiczny, ponosi odpowiednio Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Oskarżycielem publicznym jest tutaj policja, więc wydatkami postępowania należało obciążyć Skarb Państwa.

O kosztach postępowania sąd orzekł na postawie art. 121 kpw § 1 w zw. z art. 624 § 1 kpk i w punkcie drugim zwolnił go od ponoszenia kosztów postępowania. W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd może zwolnić (nie ma obowiązku) obwinionego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Sąd uznając, że względy słuszności za tym przemawiają, zwolnił obwinionego od wydatków postępowania, które przejął na rachunek Skarbu Państwa.