II K 1552/23 - wyrok Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2024-05-16
7.Sygn. akt II K 1552/23
8.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 maja 2024 roku
Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Krupska- Świstak
Protokolant: Witold Wojtak
przy udziale Prokuratora: xxx
po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 12 stycznia 2024 roku, 09 lutego 2024 roku, 09 maja 2024 roku
sprawy M. G. , syna J. i T. z domu P.
ur. (...) w P. (...)
oskarżonego o to, że:
w dniu 15 kwietnia 2023 r. w P. (...) woj. (...), z parkingu niestrzeżonego przy ul. (...), dokonał kradzieży z włamaniem samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...), numer VIN (...) o wartości 3000 zł, po wcześniejszym przełamaniu zamka w drzwiach w nieustalony dotąd sposób, czym działał na szkodę właściciela pojazdu P. C., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne w okresie pięciu lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy
tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk
1. oskarżonego M. G. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z tą zmianą, że z jego opisu eliminuje frazę „przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne w okresie pięciu lat po odbyciu kary pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy” a czyn ten kwalifikuje z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 279 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
2. na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek kompensacyjny w postaci obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz P. C. kwoty 1900 (jeden tysiąc dziewięćset) złotych;
3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. J. kwotę 1033,20 zł (jeden tysiąc trzydzieści trzy złote dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu M. G. z urzędu;
4. zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, przy czym wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||
Formularz UK 1 |
Sygnatura akt |
II K 1552/23 |
||||||||||||
Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza. |
||||||||||||||
1. USTALENIE FAKTÓW |
||||||||||||||
Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.1.1. |
M. G. |
z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
Fakt 1 W połowie lutego 2023 r. P. C. będący właścicielem samochodu osobowego marki F. (...) o nr rej. (...) rok prod. (...), był zmuszony pozostawić w/w auto na poboczu, w sąsiedztwie parkingu przy markecie K. w P., ponieważ w trakcie jazdy uległo nagłej awarii. Pozostawiając unieruchomiony pojazd pokrzywdzony upewnił się, że jest on pozamykany, zabrał kluczyki i 14 kwietnia 2023 r. widział je po raz ostatni stojące w tym samym miejscu. Trzy dni później, podczas spaceru z psem P. C. stwierdził, że auto, warte 3000 zł, zniknęło. Jednocześnie nadal był w posiadaniu obu kompletów oryginalnych kluczyków od F.. |
zeznania P. C. |
183v-184, 4-5v |
||||||||||||
Fakt 2 Kilka dni wcześniej M. G. oznajmił swojemu znajomemu W. G. (1), że kupił za 400 zł samochód od starszego mężczyzny i chciałby go zezłomować. Poprosił o podwiezienie w miejsce, gdzie stoi auto i pomoc w przetransportowaniu go na złomowisko. W/w mężczyźni umówili się na sobotę, 15 kwietnia 2023 r. i tego dnia W. G. (1) swoim samochodem zawiózł oskarżonego w okolice marketu K.. Tam oskarżony wskazał zielonego F. (...) należącego do P. C., jako auto które kupił i zamierza sprzedać na złomowisku. Wcześniej M. G. w nieustalony sposób, siłowo otworzył drzwi od strony pasażera, a ponieważ trzymał w ręku kluczyki, W. G. (1) założył, że są to kluczyki od w/w pojazdu. |
wyjaśnienia W. G. (1) |
46-48 |
||||||||||||
Fakt 3 (...) P. C. zostało w dniu 15 kwietnia 2023 r. przetransportowane lawetą wynajętą przez M. G. do D. F. prowadzącego w Ł. firmę zajmująca się demontażem i złomowaniem pojazdów. Kierowcą lawety był R. K., który na polecenie szefa udał się w okolice marketu K., gdzie oczekiwali M. G. i W. G. (1). Wskazano mu samochód do transportu i powiedziano, że drzwi od strony kierowcy się "zacinają". Nic nie wzbudziło podejrzeń R. K., toteż po załadowaniu F. na lawetę zawiózł go do firmy (...), a razem z nim pojechali obaj mężczyźni. M. G. wysiadł jednak z lawety w Ł. i został w miejscowym sklepie, twierdząc, że tam poczeka, bo ma "na pieńku" z właścicielem punktu złomu i nie chce się z nim widzieć. R. F. rzeczywiście od wielu lat znał oskarżonego, ale nie ufał mu po tym, jak niegdyś M. G. sprzedał mu kradziony złom i naraził na kłopoty. Nie wiedział jednak, że oskarżony ma związek z transakcją, ponieważ formalności związanych z zezłomowaniem auta dopełniał W. G. (1). R. F. wypłacił mu wówczas gotówkę w kwocie 1100 zł, którą W. G. (1) w całości oddał oskarżonemu. Z uzyskanej kwoty oskarżony opłacił lawetę przekazując R. K. 300 zł, a 400 zł dał W. G. (1). |
1. zeznania R. K. |
166-166v, 14-15 |
||||||||||||
2. zeznania D. F. |
166, 34-35 |
|||||||||||||
3. protokoły oględzin monitoringu wraz z nośnikiem |
81, 91-93, 94-97 |
|||||||||||||
Fakt 4 P. C. nie odzyskał swojego pojazdu, bowiem został on wcześniej zdemontowany. D. F. przekazał mu jedynie kwotę 1100 zł, za którą sam kupił auto i wydał zaświadczenie o jego demontażu. |
1. zeznania P. C. |
183-184 |
||||||||||||
2. zaświadczenie o demontażu pojazdu |
128 |
|||||||||||||
Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano) |
||||||||||||
1.2.1. |
M. G. |
z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk |
||||||||||||
Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||
Nabycie przez oskarżonego pojazdu pokrzywdzonego od osoby podającej się za jego właściciela, brak siłowego pokonania zamka w drzwiach w celu dokonania zaboru w/w pojazdu |
wyjaśnienia M. G. |
57-59, 112-113 |
||||||||||||
2. OCena DOWOdów |
||||||||||||||
2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||
Fakt 1 |
zeznania P. C. |
przekonujące, rzeczowe i zgodne ze wskazaniami doświadczenia życiowego, które nie pozwala wątpić, że właściciel zmuszony do pozostawienia uszkodzonego pojazdu odpowiednio go zabezpiecza i upewnia się, że został zamknięty. |
||||||||||||
Fakt 2 |
wyjaśnienia W. G. (1) |
w zakresie potwierdzającym udział w przetransportowaniu do punktu złomu wskazanego mu i uprzednio otworzonego przez M. G. pojazdu marki F. (...), a także w części relacjonującej przebieg transakcji z D. F. i powody, dla których oskarżony nie wziął w niej udziału - wiarygodne, zasadniczo zbieżne z wersją R. K. i D. F., a częściowo również z wersją oskarżonego, który utrzymywał, że F. kupił i o pomoc w zorganizowaniu jego zezłomowania poprosił W. G. (1). |
||||||||||||
Fakt 3 |
1. zeznania R. K. |
wiarygodne - w zakresie dotyczącym roli odegranej przez świadka w zdarzeniu - pokrywające się z wersją wszystkich jego uczestników, łącznie z oskarżonym. |
||||||||||||
2. zeznania D. F. |
w zakresie potwierdzającym okoliczności zakupu auta należącego do P. C. - wiarygodne, potwierdzone zaświadczeniem o demontażu pojazdu oraz zeznaniami R. K., wyjaśnieniami W. G. (2) i M. G.. |
|||||||||||||
3. protokoły oględzin monitoringu wraz z nośnikiem |
wiarygodny, dokument procesowy oparty na analizie wizualnego zapisu z miejsca zdarzenia |
|||||||||||||
Fakt 4 |
1. zeznania P. C. |
w zakresie wskazującym na wartość szkody istniejącej w dacie orzekania - wiarygodne, korespondujące z zeznaniami D. F. i dokumentem poświadczającym demontaż auta |
||||||||||||
2. zaświadczenie o demontażu pojazdu |
wiarygodny, niekwestionowany w sprawie dokument wskazujący na zdemontowanie pojazdu stanowiącego własność P. C. w wybranym przez oskarżonego punkcie złomowania |
|||||||||||||
2.2.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||
1.2.1 |
wyjaśnienia M. G. |
niewiarygodne z uwagi na nieracjonalny, gołosłowny charakter, sprzeczność z logiką i wskazaniami doświadczenia życiowego, a także wewnętrzną sprzeczność i brak pokrycia w realiach życiowych oskarżonego. Nie jest prawdopodobne, aby przeciętnie rozumny człowiek nabywał samochód bez umowy, bez dokumentów, od osoby o niewiadomych personaliach i za taką kwotę, jaką de facto uzyskał później w wyniku jego zezłomowania (po opłaceniu lawety i pomocy W. G. (1)). Nie jest prawdopodobne, aby oskarżony deklarujący dochód z zasiłku na poziomie 600 zł, a więc poniżej minimum socjalnego - spontanicznie i za gotówkę nabywał pojazd o wartości zbliżonej do swojego miesięcznego dochodu. Wersja oskarżonego jest tak dalece nieprawdopodobna, że nie sposób nie widzieć w niej tylko naiwnej i odbiegającej od prawdy linii obrony. |
||||||||||||
3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Oskarżony |
|||||||||||||
☒ |
3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem |
1 |
M. G. |
|||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
M. G. dopuścił się kwalifikowanej formy kradzieży, której znamiona określa art. 279 § 1 kk stanowiąc, że karze podlega ten, kto kradnie z włamaniem. "Włamanie" w rozumieniu powołanego przepisu oznacza zachowanie polegające na usunięciu przeszkody stanowiącej zabezpieczenie danego przedmiotu i choć nie wymaga ono siłowego jej sforsowania, to w tym wypadku bez wątpienia tak było. P. C. zamknął swoje auto, a kluczyki od niego przechowywał we własnym mieszkaniu i wydał je policji dopiero w toku postępowania. Taki sposób ochrony auta przed kradzieżą stosują miliony ludzi pozostawiających je na osiedlowych parkingach, podwórkach, czy ulicach i jest to wystarczająca manifestacja dbałości o swoją własność, a jednocześnie czytelny wyraz woli właściciela, by nikt niepowołany w tę własność nie ingerował. Oskarżony sforsował zamek w drzwiach w/w auta, bo jego plan zakładał, że sprzeda je na złomowisku. Musiał zdawać sobie sprawę, że otwarcie auta jest konieczne do jego wytransportowania lawetą. Bez znaczenia dla jego odpowiedzialności karnej pozostaje fakt, że nie można ustalić w jaki sposób przełamał zabezpieczenia, skoro pewne jest że do tego doszło. M. G. starał się stworzyć wrażenie, że dysponuje kluczykami od auta, podczas kiedy pozostawały one w dyspozycji właściciela. Narzuca się wniosek, ze robił to po to, aby zatuszować fakt, że włamał się do pojazdu, a jego szybki demontaż doprowadzi do zatarcia śladów przestępstwa. Nie sposób wszak uwierzyć, że kupił za 400 zł samochód pod to, aby na jego zezłomowaniu zyskać dokładnie tę samą kwotę. Z tego względu należało przypisać mu przestępstwo z art. 279 § 1 kk, przy czym zaostrzenie zasad wymiaru kary z dniem 1 października 2023 r. spowodowało konieczność zastosowania stanu prawnego obowiązującego w dacie czynu, czego wyrazem jest przyjęcie w kwalifikacji prawnej czynu art. 4 § 1 kk. Choć M. G. jest sprawcą wielokrotnie karanym, skazywanym także za przestępstwa przeciwko mieniu, nie spełniał kryteriów powrotu do przestępstwa, o których mowa w art. 64 § 1 kk. Wprawdzie opuścił zakład karny 8 czerwca 2021 r., po odbyciu kary łącznej w wymiarze 2 lat i 6 miesięcy orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu (...) w P. (...) (...) z dnia 8 kwietnia 2019 r. w sprawie (...) ale stanowiąca jedną z jej podstaw kara pozbawienia wolności za przestępstwo kradzieży była orzeczona w wymiarze 4 miesięcy. Pozostałe dwie kary jednostkowe dotyczyły innych rodzajowo przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji i nie spełniają warunku podobieństwa, które jest konieczne do przyjęcia recydywy. Kary w wymaganym do tego rozmiarze za przestępstwo z art. 279 § 1 kk oskarżony odbył w 2008 r. Powyższe powodowało konieczność korekty opisu czynu i zmianę jego kwalifikacji prawnej. |
||||||||||||||
☐ |
3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem |
|||||||||||||
Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej |
||||||||||||||
☐ |
3.3. Warunkowe umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.4. Umorzenie postępowania |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania |
||||||||||||||
☐ |
3.5. Uniewinnienie |
|||||||||||||
Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia |
||||||||||||||
4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
M. G. |
1 |
1 |
Przestępstwo popełnione przez M. G. cechuje wysoki stopień winy i społecznej szkodliwości. Występek godził w mienie będące dobrem o niekwestionowanym znaczeniu społecznym i jednocześnie wartością chronioną konstytucyjnie. Okoliczności przestępstwa świadczą o cynizmie oskarżonego, utrwalonej skłonności do realizowania własnych potrzeb cudzym kosztem i bez jakichkolwiek skrupułów. Oskarżony działał z pełną premedytacją planując swój czyn i organizując jego logistyczna stronę. Dla kwoty 400 zł pozbawił pokrzywdzonego wartościowego składnika majątku i nie starł się nawet naprawić wyrządzonej szkody. Nie okazał skruchy, nie był zainteresowany udziałem w rozprawie. Nie spełniał również warunków do orzeczenia kary na zasadach probacji. Tym niemniej, wartość szkody nie była szczególnie wysoka, a pokrzywdzony uzyskał kwotę 1100 zł, co częściowo zmniejszyło jej wartość, kwalifikacja prawna czynu została złagodzona, a w dacie jego popełnienia Ustawodawca nadawał priorytet prewencji indywidualnej i wychowawczemu odziaływaniu na sprawcę. W konsekwencji wymierzono karę na poziomie ustawowego minimum uznając, że 1 rok pozbawienia wolności będzie karą adekwatną do podmiotowych i przedmiotowych okoliczności przestępstwa. |
|||||||||||
M. G. |
1 |
2 |
Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeczono w stosunku do oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w takiej wysokości, w jakiej istniała ona w chwili orzekania. Jej wartość wyrażała się bowiem różnicą pomiędzy wartością skradzionego auta a kwotą uzyskaną za jego demontaż. |
|||||||||||
5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU |
||||||||||||||
Oskarżony |
Punkt rozstrzygnięcia |
Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||
7.6. inne zagadnienia |
||||||||||||||
W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, |
||||||||||||||
7. KOszty procesu |
||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||
3 |
Wynagrodzenie należne obrońcy z urzędu przyznano od Skarbu Państwa, na podstawie Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2019 r. poz. 18) z uwzględnieniem wyroku TK z 28 listopada 2022 r. SK 78/21. |
|||||||||||||
4 |
Zważywszy, że M. G. nie ma majątku i utrzymuje się jedynie z zasiłku socjalnego, zachodziły podstawy do zwolnienia go od kosztów postępowania w oparciu o art. 624 § 1 kpk bowiem ich uiszczenie byłoby dla niego zbyt uciążliwe. |
|||||||||||||
6. 1Podpis |
||||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Małgorzata Krupska-Świstak
Data wytworzenia informacji: