Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2017 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Nadia Kołacińska-Sumińska

Protokolant: sekr. sądowy Marta Owczarek

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2017 roku sprawy

S. Ł.

s. S. i K. z domu K.

ur. (...)

w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 28 listopada 2016 r. w miejscowości T., ul. (...), gm. T., woj. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym prze to, że będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia próba I- 0,46 mg/l o godzinie 07:07, II- 0,45 mg/l o godzinie 07:25, III- 0,32 mg/l o godzinie 07:55, IV- 0,30 mg/l o godzinie 07:58 , alkoholu w wydychanym powietrzu kierował pojazdem marki R. o nr rej. (...) wraz z przyczepą o nr rej. (...)

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

orzeka

1.  ustalając, że oskarżony S. Ł. dopuścił się popełnienia zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne wobec oskarżonego na okres próby 3 (trzech) lat;

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 43a § 1 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 300 (trzysta) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

3.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk w zw. z art. 43 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 (jednego) roku;

4.  na podstawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego w punkcie 3. zakazu zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 28.11.2016 roku;

5.  zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2016r. oskarżony, w godzinach rannych, na ulicy (...) w T. został zatrzymany do kontroli drogowej przez Policję. Oskarżony prowadził wówczas samochód marki R. nr rej. (...). Został poddany badaniu na stan trzeźwości i okazało się, że jest nietrzeźwy. O godzinie 07:07 zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu u oskarżonego wynosiła 0,46 mg/l, o godzinie 07:25 wynosiła 0,45 mg/l, o godzinie 07:55 wynosiła 0,32 mg/l, zaś o godzinie 07:58 wynosiła 0,30 mg/l.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 48v-49, protokół badania stanu trzeźwości k. 5-7, 9-11, notatka urzędowa k. 1)

S. Ł. ma 55 lat, jest kawalerem, z zawodu jest kierowcą. Mieszka sam, opiekuje się matką, na której utrzymaniu obecnie pozostaje. Oskarżony przez 20 lat pracował, jako kierowca w (...) w P., następnie w prywatnej firmie transportowej.

W listopadzie 2016r. rozpadł się jego 10-letni, nieformalny związek z kobietą.

Oskarżony cierpi z powodu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa.

Ma jedną dorosłą córkę, którą wychowywał samotnie.

Nie był karany sądownie.

(dowód: oświadczenie oskarżonego k. 48, karta karna k. 18, wywiad środowiskowy k. 41, dokumentacja lekarska k. 46, pismo pracodawcy k. 47)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że opiekuje się matką, która nie jest w stanie poruszać się samodzielnie. Sam cierpi na zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa. Przed zdarzeniem odeszła od niego kobieta, z którą pozostawał w związku przez 10 lat, czym się załamał. Wstydzi się tego, co zrobił. Przez 40 lat pracy nic takiego mu się nie zdarzyło, nie miał wypadku, ani kolizji.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 48v-49)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć w sposób nie budzący wątpliwości, iż oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości.

Sąd podzielił wyjaśnienia oskarżonego, z których wynika, iż przed zdarzeniem odeszła od niego partnerka, że sytuacja ta załamała go.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż wina umyślna oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Zachowanie S. Ł. wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 k.k.

Przeprowadzone badania wykazały obecność w wydychanym przez oskarżonego powietrzu alkoholu, co jednoznacznie wskazuje, iż w chwili zdarzenia był on nietrzeźwy.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające winę, czy bezprawność.

W niniejszej sprawie Sąd postanowił o zastosowaniu wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego, o której mowa w art. 66 k.k.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż spełnione zostały wszystkie warunki formalne konieczne dla takiego orzeczenia – przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności do 2 lat, oskarżony nie był dotychczas karany.

Gdy chodzi zaś o przesłanki materialne, to, w ocenie Sądu, także one występują w niniejszej sprawie. Nie budzi wątpliwości fakt popełnienia przez S. Ł. przypisanego mu przestępstwa, na fakt jego popełnienia oraz okoliczności wskazuje sam oskarżony.

Gdy chodzi zaś o stopień jego społecznej szkodliwości, to uznać należy, biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowe i podmiotowe, że nie jest on znaczny. Poziom alkoholu w wydychanym powietrzu był stosunkowo niski oraz z godziny na godzinę spadał.

Trafnie podkreśla się w literaturze przedmiotu, że stopień społecznej szkodliwości, który determinuje możliwość zastosowania warunkowego umorzenia postępowania, należy na gruncie art. 66 § 1 KK oceniać in concreto , w odniesieniu do konkretnego przestępstwa, a z faktu objęcia instytucją warunkowego umorzenia postępowania występków zagrożonych karą do 3 lat (a wyjątkowo do 5 lat) pozbawienia wolności nie wolno wyprowadzać ani wniosku, że stopień społecznej szkodliwości tych czynów ze swej natury jest znaczny, albo odwrotnie - że nie jest znaczny (tak np. A. Zoll [w:] Kodeks karny, s. 828-829 oraz powołana tam literatura).

Zastrzeżenie "nie jest znaczna" należy odnosić do stopnia społecznej szkodliwości jako całości. Okoliczność, że ocena niektórych czynników może wypaść niekorzystnie dla sprawcy z punktu widzenia instytucji warunkowego umorzenia postępowania (np. znaczne naruszenie przez sprawcę obowiązków, znaczne naruszenie reguł ostrożności) nie oznacza, że stopień społecznej szkodliwości czynu wypadnie jako znaczny, co automatycznie przesądzałoby o niemożliwości warunkowego umorzenia postępowania (tak również np. R. Zawłocki, Pojęcie i funkcje społecznej szkodliwości, s. 281-282).

Odrębną przesłanką warunkowego umorzenia postępowania jest to, aby wina sprawcy nie była znaczna. Jest to przesłanka odmienna od stopnia społecznej szkodliwości. Stopień winy należy odnosić do konkretnego typu czynu zabronionego, w sprawie, o który toczy się postępowanie karne. A więc jeśli przedmiotem osądu jest czyn umyślny, należy rozważać stopień winy umyślnej, a gdy chodzi o czyn nieumyślny - stopień winy nieumyślnej. W przypadku oceny stopnia winy nieumyślnej, trzeba ustalać, czy sprawca popełnił czyn w tzw. nieumyślności świadomej czy też nieświadomej.

W ocenie Sądu, stopień winy oskarżonego uznać należy za nieznaczny. Podnieść należy, iż oskarżony, w chwili popełnienia przestępstwa, znajdował się w określonej sytuacji życiowej – zakończył się jego długoletni związek z kobietą, co załamało oskarżonego. Smutki zaczął topić w alkoholu. Naturalnie, sytuacja życiowa nie rozgrzesza oskarżonego, jednak umniejsza jego winę.

Także postawa S. Ł., jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia dają rękojmię, iż nie popełni po raz kolejny przestępstwa.

Oskarżony wyraził krytyczny stosunek do popełnionego przestępstwa.

Oskarżony jest osobą dojrzałą (55-letnią), która nie miała dotychczas konfliktu z prawem. Przez 20 lat swojego dorosłego życia pracował, jako kierowca. Nie został w tym czasie skazany za przestępstwo, w szczególności to przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji.

W ocenie Sądu, w przypadku takim, jak ten S. Ł., skazanie go za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. i wymierzenie kary, a szczególnie środków karnych, nakazanych przez ustawę, byłoby rażąco niesprawiedliwe i surowe, w szczególności, porównując jego przypadek z tymi, gdzie stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu jest kilka razy większe. Orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat najprawdopodobniej wyłączyłoby oskarżonego z grona kierowców na zawsze (obecnie oskarżony ma 55 lat), a tym samym skazałoby oskarżonego na oczekiwanie pomocy od osób trzecich. Dodatkowo podnieść należy, że oskarżony może liczyć jedynie „sam na siebie”, jest osobą samotną, sam opiekuje się chorą matką. Pozbawienie oskarżonego możliwości prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat wyłączyłoby go także z rynku pracy. Trudno zakładać, że 55-letni mężczyzna, który całe życie pracował w charakterze kierowcy, nagle przekwalifikuje się do zupełnie innego zawodu. Co więcej, oskarżony cierpi na schorzenia kręgosłupa, które możliwość wykonywania innej pracy (w szczególności fizycznej), znacznie ograniczają.

Mając na względzie powyższe okoliczności, Sąd skorzystał z możliwości warunkowego umorzenia postępowania karnego i umorzył je na podstawie art. 67 § 1 k.k. na okres próby 3 lat, uznając, iż okres ten będzie wystarczający do stwierdzenia, czy postawiona prognoza kryminologiczna była właściwa. Sąd zauważa, że ustawodawca nie wyłączył możliwości stosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania do sprawców przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. W ocenie Sądu przywołane powyżej okoliczności związane z czynem i oskarżonym mają charakter szczególny, dają podstawę do zastosowania dobrodziejstwa z art. 66 k.k.

Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 43a § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 300,00 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, uznając, iż jest to kwota współmierna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i spełni wobec oskarżonego cele zapobiegawcze i wychowawcze.

Na podstawie art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 3 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku. Na podstawie art. 63 § 4 k.k., na poczet tego środka zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy.

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych – obecnie nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu matki.