Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Nadia Kołacińska-Sumińska

Protokolant: staż. Justyna Dorosławska

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2017 roku sprawy

J. L.

s. J. i C. z domu N.

ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że:

w dniu 01 sierpnia 2016 roku o godzinie 07:50 w P. (...) na ul. (...), woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy marki B. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia: I badanie o godz. 08:18-0,92 mg/l, II badanie o godz. 08:47-0,82 mg/l, III badanie o godz. 08:58-0,85 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym przy czym czynu tego dopuścił się będąc wcześniej prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w K. (...)sygn. akt II K 460/15 za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości

tj. o czyn z art. 178 a § 1 i 4 kk

orzeka

1.  oskarżonego J. L. uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu z tą zmianą, że przyjmuje że wyczerpał znamiona art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego J. L. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio,

3.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego J. L. świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej,

4.  na podstawie art. 63 § 1 kk zalicza oskarżonemu na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności okres zatrzymania od dnia 1 sierpnia 2016 r. godz. 8:10 do dnia 2 sierpnia 2016 r. godz. 14:40, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności,

5.  zwalnia oskarżonego od kosztów procesu, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2016r. w godzinach porannych J. L. prowadził pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki B. nr rej. (...) – jechał ulicą (...) w P. (...) Został zatrzymany do kontroli przez patrol Policji, poddano go badaniu alcometrem. Okazało się, że oskarżony znajduje się w stanie nietrzeźwości z kolejnymi wynikami: 0,92 mg/l, 0,82 mg/l, 0,85 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 54v, k. 12, notatka urzędowa k. 1, 2, protokół badania z wynikami k. 3, 4)

J. L. ma 62 lata. Posiada wykształcenie zawodowe, jest wdowcem, utrzymuje się z renty rodzinnej.

Oskarżony leczy się kardiologicznie, pulmonologicznie.

Wyrokiem S.R. w K. (...) z dnia 15 grudnia 2015r. w sprawie II K 460/15 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. został skazany na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 3.

(dowód: oświadczenie oskarżonego k 54v, karta karna k. 23, odpis wyroku k. 28, wywiad środowiskowy k. 42-43)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że nad ranem 1 sierpnia 2016r. zakończył spożywanie alkoholu.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 12, k. 54v)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala przyjąć, iż oskarżony popełnił przypisane mu przestępstwo.

Ustalenia faktyczne Sąd poczynił w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego, w których ten przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Z tymi wyjaśnieniami koresponduje materiał dowodowy w postaci notatki urzędowej, protokołu badania na zawartość alkoholu w organizmie, który został oceniony przez Sąd, jako prawdziwy.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż wina umyślna oskarżonego nie budzi wątpliwości.

Niewątpliwie oskarżony prowadził w dniu 1 sierpnia 2016r. pojazd mechaniczny, jednocześnie znajdował się wówczas w stanie nietrzeźwości. Tym samym oskarżony wypełnił znamiona przepisu art. 178a § 4 k.k., gdyż skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. z wyroku S.R. w K. (...) w sprawie II K 460/15, nie uległo zatarciu.

W niniejszej sprawie nie zachodzą żadne okoliczności wyłączające winę, czy bezprawność.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk.

Wymierzono karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, mając na względzie, jako okoliczności obciążające:

- wysoki stopień intoksykacji alkoholem,

- jazdę w stanie nietrzeźwości w godzinach rannych, przy dużym natężeniu ruchu, gdzie zagrożenie dla innych uczestników było bardzo duże,

- popełnienie kolejnego przestępstwa tego samego rodzaju w bardzo krótkim okresie czasu, po tym, jak zapadł wyrok,

- brak skruchy i refleksji, co do swojego postępowania.

Sąd uwzględnił, jako okoliczność łagodzącą, stan zdrowia oskarżonego.

Oskarżony jest przestępcą niepoprawnym, wymierzenie w takiej sytuacji kary grzywny lub ograniczenia wolności byłoby rażąco niesprawiedliwe, kara taka nie pełniłaby swych funkcji w ramach prewencji indywidualnej, jak i generalnej. Oskarżony lekceważy porządek prawny, stwarza niebezpieczeństwo dla innych użytkowników dróg.

Wobec treści art. 69 § 1 k.k., nie było możliwe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności.

Środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczono dożywotnio, mając na względzie, iż jest to drugie przestępstwo w postaci prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości. Oskarżony stwarza zagrożenie dla innych. Nie ma żadnych szczególnych przesłanek, które pozwalałyby orzec ten środek w niższym wymiarze.

Zakaz prowadzenia pojazdów, jako środek karny może pełnić wszystkie funkcje penalne. Na plan pierwszy wysuwa się jednak funkcja indywidualnoprewencyjna. Orzeczony zakaz ma uniemożliwić sprawcy ponowne popełnienie przestępstwa tego samego rodzaju, a jednocześnie wyeliminować go na pewien czas lub na stałe z ruchu. Ponadto w pewnym zakresie może on realizować funkcję wychowawczą, uświadamiając sprawcy konieczność ostrożniejszej jazdy (zob. K. Łucarz, Zakaz prowadzenia pojazdów, s. 84–95). Generalnoprewencyjny mechanizm oddziaływania zakazu prowadzenia pojazdów polega przede wszystkim na wzbudzeniu obawy u potencjalnych sprawców. Powoduje on także zrodzenie przekonania o nieopłacalności przestępstw skutkujących orzeczeniem zakazu i potrzebie przestrzegania przepisów ruchu drogowego. Realizacja tej funkcji jest w dużej mierze uzależniona od szybkości i nieuchronności środka karnego oraz od zapewnienia mechanizmów gwarantujących wykonanie orzeczonego zakazu. Orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów pełni także funkcję retrybutywną, wyrażającą się w wyrządzeniu sprawcy dolegliwości. Środek ten pozbawia sprawcę możliwości prowadzenia pojazdów, co w odniesieniu do niektórych sprawców stanowi ponadto dolegliwość o charakterze ekonomicznym

O świadczeniu pieniężnym orzeczono w myśl art. 43a § 2 k.k.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary zaliczono zatrzymanie w sprawie.

O kosztach orzeczono w myśl art. 624 § 1 k.p.k. – oskarżony ma obowiązek uiścić kwotę 10.000 zł tytułem świadczenia pieniężnego, jego renta nie jest wysoka.