Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Piotr Koćmiel

Protokolant: st.sekr.sądowy Joanna Kotala

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniach 2 października 2017 roku i 4 grudnia 2017 roku na rozprawie sprawy

A. D. (1)

s. J. i H. z domu K.

ur. (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 11 października 2012 roku do dnia 22 listopada 2012 roku w P., woj. (...), w krótkich odstępach czasu, działając ze z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, prowadząc działalność gospodarczą jako (...) A. D. (1) z siedzibą w P., ul. (...), doprowadził (...) S.A. z siedzibą w B. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 9.636,04 zł wynikającej z faktur:

1) o numerze (...) z dnia 11.10.2012 r. na kwotę 2.551,86 zł,

2) o numerze (...) z dnia 11.10.2012 r. na kwotę 2.658,98 zł,

3) o numerze (...) z dnia 25.10.2012 r. na kwotę 1.106,47 zł,

4) o numerze (...) z dnia 25.10.2012 r. na kwotę 2.310,36 zł,

5) o numerze (...) z dnia 08.11.2012 r. na kwotę 216,60 zł,

6) o numerze (...) z dnia 08.11.2012 r. na kwotę 2.633,91 zł,

7) o numerze (...) z dnia 22.11.2012 r. na kwotę 607,96 zł,

8 o numerze (...) z dnia 22.11.2012 r. na kwotę 1.149,90 zł,

przez wprowadzenie w błąd co do zamiaru uregulowania zobowiązań za pobrany towar w ten sposób, że dokonując częściowej zapłaty z tytułu faktury opisanej w pkt 1 w kwocie 1.800 zł i faktury opisanej w pkt 2 w kwocie 1.800 zł zrodził u pokrzywdzonego przeświadczenie o zapłacie za zamówiony towar, a następnie ze złożonych zobowiązań nie wywiązał się,

tj. o czyn z art. 286§1 kk w zw. z art 12 kk

1.  oskarżonego A. D. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 286§1 kk i art. 33§2 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

2.  na podstawie art. 69§1 i 2 kk, art. 70§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby 1 (jednego) roku;

3.  na podstawie art. 72§1 pkt 1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania Sądu o przebiegu okresu próby na piśmie, co 6 (sześć) miesięcy;

4.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 247,14 zł (dwustu czterdziestu siedmiu 14/100) złotych tytułem zwrotu wydatków postępowania oraz wymierza mu opłatę w kwocie 220 (dwustu dwudziestu) złotych.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił:

We wrześniu 2011 r. A. D. (1) (pod firmą (...)) otworzył sklep spożywczy w P.. Wcześniej podpisał umowę franchisingową z firmą (...) S. A., która miała być podstawą tej działalności. Umowa została rozwiązana w maju 2012 r. Według A. D. (1) firma nie wywiązał się z umowy co doprowadziło go do złej sytuacji finansowej.

(wyjaśnienia A. D. k. 398v.-399; zeznania K. P. k. 424v.-425; K. K. k. 425v.; kopia umowy z załącznikami i aneksami k. 364-382)

W połowie 2012 r. firma (...) miała już takie zadłużenia (narastające od końca 2011 r.) wobec kontrahentów - dostawców towarów, że ci zrywali z nią współpracę. Występowali z roszczeniami, które były zasądzane przez Sądy.

(zeznania R. B. k. 399v., 155; L. W. k. 400, 159-160; R. W. k. 400, 134; nakaz zapłaty k. 137, 187-188)

A. D. (1) miał zaległości podatkowe iż tytułu składek ZUS za okres 2011-2012 zapłacone częściowo z opóźnieniem bądź częściowo ściągnięte w drodze egzekucji.

(informacja z US k. 100; informacja z ZUS k. 101-102)

W październiku i listopadzie 2012 r. firma (...) A. D. (1) na swoim koncie bankowym miała stały debet.

(wyciąg bankowy k. 284-295)

A. D. (1) kupował towar w firmie (...) S. A. z B., za które były wystawiane faktury: 1 – nr (...) z dnia 11 X 2012 r. na kwotę 2.551,86 zł, 2 - nr (...) z dnia 11 X 2012 r. na kwotę 2.658,98 zł, 3 – nr (...) z dnia 25 X 2012 r. na kwotę 1.106,47 zł, 4 – nr (...) z dnia 25 X 2012 r. na kwotę 2.310,36 zł, 5 – nr (...) z dnia 8 XI 2012 r. na kwotę 216,60 zł, 6 – nr (...) z dnia 8 XI 2012 r. na kwotę 2.633,91 zł, 7 – nr (...) z dnia 22 XI 2012 r. na kwotę 607,96 zł, 8 - nr (...) z dnia 22 XI 2012 r. na kwotę 1.149,90 zł. Termin płatności każdej faktury wynosił 28 dni.

(zeznania T. P. k. 56-57; kopie faktur k. 6-7, 9-19)

Na rzecz należności z tych faktur A. D. (1) ( firma (...)) zapłaciła w terminie 500 zł a po terminie jeszcze 3.100 zł. Z powodu niezapłacenie pozostałych należności firma (...) wystąpiła z roszczeniem, które zostało zasądzone.

(kopie dowodów wpłaty k. 296-300; nakaz zapłaty k. 20)

A. D. (1) jest karany ale wyrokiem, który zapadł w 2015 r.

(dane o karalności k. 318)

Sąd zważył:

Okoliczności faktyczne, wynikające w zasadzie z treści obiektywnych dokumentów jak również z wyjaśnień oskarżonego A. D. (1) i zeznań świadków, nie budzą wątpliwości.

Nie przecząc tym faktom A. D. (1) twierdził, że nie miał zamiaru oszukać swoich kontrahentów, w tym firmy (...). Starał się wykazać, że winę za jego trudną sytuację finansową w 2012 r. ponosi nierzetelna firma (...) S. A., która nie wywiązała się z umowy a skłoniła go do poniesienia dużych wydatków inwestycyjnych już przed otwarciem sklepu. Nie kwestionując tych okoliczności trzeba zauważyć, że współpracę z firmą (...) oskarżony zakończył w maju 2012 r. Jak sam twierdzi już wówczas jego sytuacja finansowa był zła. Próbował, prowadząc dalej sklep dostosować się do tej sytuacji i spłacać należności. Jednak z treści nakazów zapłaty (k. 137, 190) wynika, że oskarżony już od grudnia 2011 r. na spłacał niektórych należności. Nie można tego traktować jako incydentalnych zaległości skoro zmusiły kontrahentów do wystąpienia na drogę sądową i doprowadziły do zasądzenia na ich rzecz odpowiednich kwot (z resztą nie spłacanych).

Te obiektywne okoliczności ujawniają zamiar w postaci, co najmniej ryzykownego zawierania transakcji. Z tym, że ryzyko obciążało kontrahentów oskarżonego, nie jego.

A. D. (1) w okresie od 11 X do 22 XI 2012 r. pobierał towar od firmy (...), za który zapłacił 3.600 zł a nie zapłacił 9.636,04 zł. Dokonując tych zakupów był już w na tyle trudnej sytuacji finansowej, że nie spłacał należności wobec innych dostawców, miał stały debet na bankowym koncie firmowym. Przed tymi transakcjami miał już nawet zasądzone sądownie roszczenia na rzecz wierzycieli. Wprowadził on firmę (...) w błąd gdyż nie ujawniając swojej sytuacji finansowej automatycznie wywołał u jej przedstawicieli przekonanie, że wywiąże się ze zobowiązań i zapłaci za towar. Jeżeli nawet oskarżony liczył na poprawę sytuacji finansowej (co nie nastąpiło), to bezpośrednio obciążył pokrzywdzonego ryzykiem swoich oczekiwań. Oskarżony działał kilkakrotnie w krótkich odstępach czasu, wykonując ten sam z góry powzięty zamiar. Takim działaniem wypełnił dyspozycje art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Na niekorzyść oskarżonego uwzględniono wcześniejszą karalność. Nieduża wartość szkody pozwala jednak na minimalizację kary pozbawienia wolności jako adekwatnej do tej wartości. Ogólna postawa oskarżonego przemawia za warunkowym zawieszeniem wykonania tej kary na minimalny okres. Nałożono przy tym na oskarżonego najłagodniejszy obowiązek, jako wystarczający.

Orzeczona kara grzywny ma na celu prewencję ogólną. Wobec oskarżonego bezpośredniość tej kary ma na celu prostą dolegliwość, która z uwagi na niski wymiar tej kary nie będzie zbytnim obciążeniem.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 kpk.