Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 171/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

I.

R. G.

W dniu 11 maja 2022 roku, około godz. 1:43, na ulicy (...) w P., woj. (...), prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki A. o numerze rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 2:46 do stężenia na poziomie 0,96 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, o godz. 3:30 do stężenia na poziomie 1,95‰, o godz. 4:00 do stężenia na poziomie 1,87‰, o godz. 4:30 do stężenia na poziomie 1,80‰ alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wyczerpał dyspozycję art. 178a § 1 kk .

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 10 maja 2022 roku R. G., w godzinach popołudniowych, razem ze znajomymi: A. S. i P. G. przebywał na działce w miejscowości S.. Wieczorem oskarżony odwiózł swoich znajomych do miejsc zamieszkania w M. i P.. Spożywanie alkoholu oskarżony zakończył w nocy 11 maja -przed godziną 01: 16.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. G.

Częściowo zeznania świadków:

P. G.

A. S.

Opinia biegłego z zakresu toksykologii

k. 40, 117 odwr.- 119

k. 149

k. 69- 72

2.  W nocy z 10 na 11 maja 2022 roku R. G. przyjechał swoim samochodem A. numer rejestracyjny (...) na umówione spotkanie z kolegą M. F. w okolice akademików (...) przy ulicy (...) w P.. Oskarżony i jego kolega, zajmujący miejsce pasażera, pojechali do stacji paliw A. mieszczącej się przy ulicy (...) w P.. O godzinie 1:17:13 oskarżony wjechał na teren stacji A. przy ulicy (...). R. G. i M. F. weszli do budynku stacji. M. F. skierował się do toalety, oskarżony rozmawiał z pracownikami sklepu: A. K. i J. G.. W trakcie rozmowy z pracownikami stacji oskarżony mówił, że „on tak jeździ nietrzeźwy i nikt mu nic nie zrobi”. R. G. chwiał się na nogach i miał bełkotliwą mowę. Po powrocie z toalety M. F., oskarżony i jego kolega opuścili budynek stacji paliw i skierowali się do samochodu. R. G. zajął miejsce kierowcy, obok, na miejscu pasażera usiadł M. F.. Oskarżony po przejechaniu kilku metrów, zatrzymał samochód. A. K. podszedł do oskarżonego i powiedział mu, aby nie jechał dalej samochodem, gdyż jest pod wpływem alkoholu. R. G. wyszedł z samochodu i powiedział, że jest po przejechaniu 100 metrów. A. K. zaproponował wówczas oskarżonemu, że przeparkuje jego samochód, a on go odbierze rano. R. G. stwierdził, że kilka razy już tak robił i da sobie radę. Gdy R. G. odszedł od auta, A. K. wyjął kluczyki ze stacyjki samochodu A., poinformował oskarżonego, że dalej nie pojedzie. R. G. oświadczył, że zadzwoni po policję, zgłosi, że bezprawnie zabrano mu kluczyki. R. G. kluczykami zapasowymi odpalił auto. A. K. poinformował oskarżonego, że jeżeli nie zaparkuje samochodu, wezwie policję. Wówczas Oskarżony przeparkował samochód, zamknął pojazd. A. K. oddał R. G. kluczyki do pojazdu. Po oddaniu kluczyków, R. G. wrócił do pojazdu, razem z M. F. wsiedli do auta i o godzinie 1: 47 odjechali z terenu stacji paliw. Pojazdem marki A. kierował R. G.. O godzinie 2: 02 oskarżony zadzwonił na numer alarmowy i zgłosił zabór kluczyków do jego pojazdu przez pracowników stacji paliw. Przybyli w okolice miejsca zamieszkania R. G. przy ulicy (...), funkcjonariusze (...) poddali oskarżonego badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, a następnie- wobec niewyrażenia zgody na dalsze badania analizatorem wydechu na zawartość alkoholu, przewieźli oskarżonego do (...) Szpitala (...) w P. celem pobrania krwi i zbadania na zawartość alkoholu. Badanie oskarżonego analizatorem wydechu o godzinie 02:46 wykazało 0, 96 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie krwi pobranej od oskarżonego o godzinie 03:30 wykazało 1, 95 promila, o godzinie 4:00- 1, 87 promila i o godzinie 04: 40- 1, 80 promila alkoholu etylowego.

Częściowo wyjaśnienia

oskarżonego

Zeznania świadków:

A. K.

J. G.

Częściowo zeznania M. F.

Opinia toksykologiczna

Płyta z nagraniem kamery

monitoringu

Protokół oględzin płyty

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu .

Sprawozdania z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu

Raport historii działania

k. 40, 117 odwr.- 119

k. 6 odwr.- 7, 120, 121

k. 9- 10, 121

k. 35 odwr.- 36, 119- 120

k. 69- 72

k.32

k. 44- 45

k. 2

k. 21-22, 24-25, 27-28

k.133- 142

R. G. nie był karany.

Dane o karalności

k. 50

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadków A. K. i J. G.

Częściowo wyjaśnienia

oskarżonego

Częściowo zeznania M. F.

Zeznania świadka Ł. K.

Protokół badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu, sprawozdania z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu

Opinia biegłego z zakresu toksykologii

zapis nagrania z monitoringu,

Raport

Rejestr

Interwencji, płyta z nagraniem zgłoszenia, dane o karalności

Protokół oględzin płyty

Zeznania świadków A. K. i J. G. stanowią w ocenie sądu pełnowartościowy materiał dowodowy i jako takie mogą stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Do wniosku takiego prowadzi ich ocena dokonana w konfrontacji z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w toku prowadzonego postępowania, w szczególności z zapisami nagrania monitoringu ze stacji paliw A., opinią biegłego z zakresu toksykologii, protokołem badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, sprawozdaniami z badania krwi na zawartość alkoholu. A. K. i J. G. opisali zdarzenie z udziałem oskarżonego na stacji paliw A. w godzinach nocnych 11 maja 2022 roku, zachowanie R. G., jego stan psychofizyczny dostrzegalny na zewnątrz dla postronnych obserwatorów. Brak jakichkolwiek uchwytnych podstaw do przyjęcia, że sytuacja opisywana przez w/w świadków rozegrała się w innych niż podane przez nich okolicznościach i ich zeznania stanowią tylko bezpodstawne pomówienia R. G.. Wręcz przeciwnie, podkreślenia wymaga, że relacje A. K. i J. G. są wyważone i rzeczowe. Wskazani świadkowie nie mieli żadnych powodów aby fałszywie obciążać R. G.. Potwierdzeniem tej okoliczności jest postawa A. K., który podjął próbę swoistego rodzaju negocjacji z oskarżonym i przekonania go do zakończenia jazdy samochodem z uwagi na dostrzegalny na zewnątrz jego stan psychofizyczny wynikający ze spożytego wcześniej alkoholu. Argument o wezwaniu policji użyty przez w/w świadka był wyrazem bezskuteczności tych działań wobec nieugiętej w tej kwestii postawy oskarżonego.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim przyznał, iż to on kierował pojazdem mechanicznym- należącym do niego samochodem osobowym marki A. o numerach rejestracyjnych (...) - w trakcie zdarzenia stanowiącego kanwę zarzutu, to jest podczas przejazdu do stacji paliw A. oraz po opuszczeniu jej terenu, zasługują na pozytywną ocenę. Przyznanie przez oskarżonego tej okoliczności pozostaje w zgodzie z innymi dowodami uznanymi za wiarygodne, w szczególności zeznaniami A. K. i J. G. oraz nagraniem z monitoringu stacji. W świetle zgromadzonych dowodów, ich ciężaru gatunkowego, polemika z powyższym faktem byłaby mocno utrudniona. Na marginesie zauważyć należy, iż okoliczność powyższą- to jest fakt kierowania pojazdem przez oskarżonego, potwierdził również M. F.- kolega R. G., który w swoich wypowiedziach, w kwestiach newralgicznych dla oskarżonego, relewantnych z punktu widzenia odpowiedzialności karnej, a więc stanu psychofizycznego w trakcie kierowania pojazdem, przyjął postawę zdystansowaną wobec całego zdarzenia, zasłaniając się niepamięcią spowodowaną spożyciem dużej ilości alkoholu. Inaczej potraktować należy natomiast wyjaśnienia oskarżonego w zakresie dotyczącym okoliczności spożywania przez niego alkoholu, w szczególności czasu kiedy do tego doszło, a więc według wersji forsowanej przez R. G. już po zakończeniu przez niego jazdy samochodem osobowym, o czym szerzej poniżej.

Podobnie ocenić należy zeznania M. F.. Relacja w/w świadka w zakresie w jakim potwierdził fakt kierowania pojazdem przez oskarżonego w trakcie zdarzenia stanowiącego przedmiot zarzutu, zasługują na pozytywną ocenę jako zgodne z rzeczywistym stanem rzeczy, inaczej przedstawia się kwestia ich oceny w zakresie dotyczącym stanu psychofizycznego oskarżonego w trakcie kierowania pojazdem.

Na pozytywną ocenę zasługują zeznania świadka Ł. K.- funkcjonariusza (...) W/w realizował swoje obowiązki służbowe w związku ze zdarzeniem z udziałem oskarżonego i składał na tą okoliczność relacje.

Wyniki badań R. G. analizatorem wydechu, krwi pobranej od oskarżonego na zawartość alkoholu, odzwierciedlają rzeczywisty stan nietrzeźwości w jakim, w momencie zdarzenia, znajdował się oskarżony. Badania te zostały sporządzone w przepisanej formie i we właściwy sposób szczegółowo uregulowany rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28. 12. 2018 roku w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie (Dz. U. z 2018 roku, poz. 2472), które wydane zostało w oparciu o delegację dla ministra zdrowia zawartą w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.

Opinia biegłego z zakresu toksykologii jako pełna, logiczna, wewnętrznie niesprzeczna, przeprowadzona stosownie do wymogów i aktualnej wiedzy w tym zakresie, stanowi w ocenie sądu pełnowartościowy materiał dowodowy. Biegły w należyty sposób uzasadnił swoje stanowisko, przedstawiając logiczny tok rozumowania prowadzący go do sformułowania wniosków końcowych.

Wskazane dowody zostały sporządzone przez osoby i organy do tego uprawnione, brak podstaw do kwestionowania ich autentyczności ani wiarygodności, w połączeniu z osobowym materiałem dowodowym, opinią biegłego z zakresu toksykologii pozwoliły na odtworzenie pełnego i rzeczywistego przebiegu zdarzeń.

Wskazane źródła dowodowe stanowią udokumentowanie czynności procesowych, powstały zgodnie z normami przepisanymi w kodeksie postępowania karnego i dają rękojmię wiarygodności i rzetelności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania świadków A. S., P. G.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim odniósł się do okoliczności spożywania alkoholu, to jest - stosownie do jego relacji- już po powrocie ze stacji paliw A. do swojego mieszkania i definitywnym zakończeniu jazdy samochodem, nie mogą się ostać w konfrontacji ze zgromadzonymi dowodami, w szczególności zeznaniami J. G., A. K., wynikami badań na zawartość alkoholu analizatorem wydechu, krwi pobranej od oskarżonego, opinią biegłego z zakresu toksykologii. Forsowana przez R. G. wersja co do okoliczności spożycia przez niego alkoholu, w zestawieniu ze zgromadzonymi dowodami nie wytrzymuje krytyki. I tak, przeczą temu już zeznania pracowników stacji paliw: J. G., A. K., którzy wskazali na dostrzegalne na zewnątrz, nie nasuwające trudności interpretacyjnych symptomy, świadczące o alkoholu spożytym wcześniej, to jest jeszcze przed przyjazdem do stacji paliw A., przez oskarżonego, takie jak bełkotliwa mowa, chwiejny krok. Dalej, wersji oskarżonego przeczą wnioski opinii biegłego z zakresu toksykologii. Wykonane u oskarżonego badania analizatorem wydechu, badani krwi, wskazują, iż R. G. znajdował się w fazie eliminacji. Badania retrospektywne jednoznacznie wykazały, iż R. G. zakończył spożywanie alkoholu przed godziną 1: 16, tymczasem jego wjazd na teren stacji paliw A. nastąpił- jak wskazuje zapis z monitoringu o godzinie 1:17: 13, wyjazd zaś o godzinie 1:47:20. W tym stanie rzeczy forsowana przez oskarżonego wersja, stanowi wyraz przyjętej linii obrony, nieznajdującej żadnego oparcia w zgromadzonym w sprawie i uznanym za wiarygodny materiale dowodowym.

Zeznania w/w świadków maja ograniczone znaczenie dla dokonania ustaleń faktycznych w sprawie. W/w nie byli świadkami zdarzenia, rozstali się z oskarżonym w godzinach wieczornych (nie precyzując dokładnie kiedy miało to miejsce), zatem nie dysponują wiedzą odnośnie spożywania przez oskarżonego alkoholu po tym fakcie. Zapewnienia świadków , iż poza piwem w godzinach popołudniowych oskarżony nie spożywał alkoholu, traktować należy z pewną ostrożnością z uwagi na fakt bliskiej znajomości z oskarżonym, i naturalną stąd niechęć do podania okoliczności, które mogłyby w jakikolwiek sposób zaszkodzić koledze.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

R. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego w szczególności w postaci stanowczych i jednoznacznych zeznań świadków A. K., J. G., opinii biegłego z zakresu toksykologii, protokołu badania stanu trzeźwości analizatorem wydechu, sprawozdań z badania krwi pobranej od oskarżonego na zawartość alkoholu, pozwoliła na przypisanie oskarżonemu zarzuconego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 178 a § 1 kk. R. G. przed zdarzeniem spożywał alkohol, pomimo tej okoliczności zdecydował się na kierowanie pojazdem mechanicznym- samochodem osobowym. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że oskarżony, pomimo perswazji pracownika stacji A. K. o zaprzestanie dalszej jazdy z uwagi na stan nietrzeźwości, przedstawianiu mu alternatywnych rozwiązań, w tym pozostawienie samochodu na terenie stacji i wezwanie taksówki, która odwiozłaby go do miejsca docelowego, a także zagrożenie wezwaniem policji, pozostał nieugięty w swoim postanowieniu kontynuowania dalszej jazdy. Fakt spożywania przez oskarżonego alkoholu przed zdarzeniem, a więc w innych sekwencjach czasowych niż forsowane przez R. G., to jest już po zakończeniu jazdy samochodem, po powrocie ze stacji paliw, w swoim mieszkaniu przy ulicy (...) w P., został zobiektywizowany przeprowadzonymi w sprawie dowodami. Już zeznania pracowników stacji paliw- J. G. i A. K. wskazują na znaczny stan nietrzeźwości R. G., a objawiający się dostrzegalnymi na zewnątrz jednoznacznymi w swej wymowie symptomami to jest bełkotliwą mowa, chwiejnym krokiem, wonią alkoholu. Wersji forsowanej przez oskarżonego sprowadzającej się do spożycia alkoholu dopiero po powrocie do miejsca swojego zamieszkania po wyjeździe ze stacji paliw przeczą wnioski biegłego z zakresu toksykologii, który wskazał, iż przeprowadzone u oskarżonego badania na zawartość alkoholu wskazują na fazę eliminacji. W/w zakończył spożywanie alkoholu przed godziną 1: 16. Jest to bardzo istotne zważywszy, na ustalenia wynikające z zapisu monitoringu stacji wskazujące, iż R. G. wjechał na jej teren o godzinie 1:17:13, opuścił stację zaś o godzinie 1: 47:20, a zgłoszenia interwencji dotyczącej rzekomego zaboru kluczyków na jego szkodę przez pracowników stacji dokonał o godzinie 02:02:46. Zestawienie tych sekwencji czasowych w konfrontacji z wynikami na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz we krwi oskarżonego, a także opinią biegłego z zakresu toksykologii, jest o tyle istotne, iż dyskwalifikuje w sposób obrazowy i czytelny wersję forsowaną przez oskarżonego o spożywaniu alkoholu w mieszkaniu już po zakończeniu jazdy samochodem.

Stosowanie do treści art. 178 a § 1 kk znamiona tego występku wypełnia sprawca, który znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowymi, wodnym lub powietrznym. Odpowiedzialność z tego przepisu ponosi sprawca który prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, znajdując się w stanie nietrzeźwości, chociażby pojazd prowadzony był prawidłowo i kierujący nie sprowadziłby konkretnego niebezpieczeństwa (wyr. SN z 24.11.1960 r., V K 556/60, SMO 1961, Nr 1, s. 190; wyr. SN z 10.3.1964 r., IV K 1296/61, OSNKW 1964, Nr 11, poz. 152; wyr. SW w Poznaniu z 25.2.1966 r., V 1 Kr 865/65, GSiP 1966, Nr 8, s. 6). Prowadzenie pojazdu mechanicznego nie oznacza zaś pokonywania jakiegoś dłuższego odcinka drogi, a już uruchomienie pojazdu i podjęcie jazdy jest równoznaczne z jego prowadzeniem. Czyn stypizowany w art. 178a § 1 kk sprawca popełnia umyślnie. Znamiona tego przestępstwa wypełnia zarówno sprawca, który jeszcze przed wprowadzeniem się w stan nietrzeźwości zamierzał prowadzić pojazd mechaniczny jak i ten, u którego zamiar taki powstał po spożyciu alkoholu.

Oskarżony miał możliwość zachowania się zgodnie z prawem, a mimo to nie dał posłuchu normom prawnym. Nie zachodziły przy tym żadne okoliczności wyłączające jego winę. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowanie R. G. jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowi przestępstwo.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. G.

1

2

3

Kara grzywny w ilości 150 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 złotych, jest adekwatna tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz uwzględnia okoliczności przemawiające na jego korzyść w postaci:

- dotychczasowej niekaralności oskarżonego, tej okoliczności nie należy jednakże nazbyt przeceniać z uwagi na młody wiek R. G. (por. wyrok SA w Lublinie z 10.10.2002 r., sygn. II Aka 161/02, OSA 2003/6/64, wyrok SN z 04. 08. 1978 r., sygn. Rw 282/78, OSNKW 1978/10/113, wyrok SN z 21. 11.1983 r., sygn. II KR 239/83).

oraz okoliczności obciążające oskarżonego w postaci:

- wysokiego stanu nietrzeźwości,

- deklarowanego na zewnątrz, wręcz swoistego „ obnoszenia się” poczucia bezkarności w związku z wykonywaną pracą funkcjonariusza Służby Więziennej

Wymierzona kara grzywny jest współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oraz realizuje cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie prewencji ogólnej.

Ilość 150 stawek dziennych jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu, zaś wysokość jednej stawki dziennej określona na kwotę 20 złotych uwzględnia dyrektywy z art. 33 §3 kk. Oskarżony jest osobą młodą, nie ma nikogo na utrzymaniu, dotychczasowe jego wynagrodzenie kształtowało się na poziomie około 3800 złotych netto miesięcznie.

Orzeczenie na podstawie art. 42 § 2 kk wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 3 lat. Za takim rozstrzygnięciem przemawiają następujące okoliczności:

- dotychczasowa niekaralność oceniona w kontekście młodego wieku.

Zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 5000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej stanowi realizację obligatoryjnego obowiązku stosownie do dyspozycji art. 43 a § 2 kk.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

4, 5

Na podstawie art. 63 § 4 kk zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczono środka karnego okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 11 maja 2022 roku.

Zgodnie z brzmieniem art. 63 § 1 kk zaliczono R. G. na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania w dniu 11 maja 2022 roku od godziny 02: 40 do godziny 6:00, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 627 kpk w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd może zwolnic (nie ma obowiązku) oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania , że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, za obciążeniem oskarżonego kosztami postępowania przemawiają okoliczności dotyczące sytuacji osobistej i majątkowej w/w. R. G. jest osobą młodą, zdolną do pracy, nie ma nikogo na utrzymaniu. Ostatnio osiągane przez oskarżonego dochody kształtowały się na poziomie około 3800 netto miesięcznie. W przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty.

6.  1Podpis