Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

-UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 160/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S.

Zgodnie z aktem oskarżenia.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 17 stycznia 2022 r. w Zakładzie (...) w P. T. przy ul. (...) odbywała się lekcja matematyki prowadzona przez świadka M. C.. W pierwszej ławce przy stanowisku nauczyciela siedział pokrzywdzony P. Z.. Oskarżony M. S. poprosił o zgodę na wyjście z lekcji do ubikacji. Po powrocie do sali lekcyjnej oskarżony przeszedł obok P. Z., zatrzymał się za nim i zaczął bez powodu zadawać mu ciosy pięściami w tył głowy. P. Z. pochylił głowę do przodu i założył na nią ręce osłaniając się. W pewnym momencie oskarżony przestał go uderzać Pokrzywdzony przestał się zasłaniać i obrócił głowę w kierunku oskarżonego. Powiedział do niego, że jeśli chciał się bić mógł go wyzwać "na pojedynek" przed szkołą, a nie atakować bez uprzedzenia. W pewnym momencie oskarżony lewą ręką uderzył pokrzywdzonego silnie w twarz. P. Z. zaczął krwawić. Oskarżony został odciągnięty przez M. C.. Na miejsce wezwano pogotowie (...). Pokrzywdzonemu udzielono pomocy medycznej w (...) Wojewódzki Szpitalu w P. T.

W wyniku zadanych uderzeń P. Z. doznał urazu głowy ze złamaniem dolnej ściany oczodołu lewego, złamaniem w obrębie ściany przyśrodkowej i złamaniem dolnej ściany oczodołu lewego, krwiaka okularowego oczodołu lewego z obrzękiem powieki, rany ciętej skóry powieki po stronie lewej, stłuczenia siatkówki oka lewego z wylewem podspojówkowym, które naruszyły czynności narządów jego ciała na czas powyżej 7 dni.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. S.

29v-30, 88v-89

zeznania świadka P. Z.

16v, 89-89v

zeznania świadka M. C.

14v, 89v-90

opinia lekarska

23-24

Oskarżony M. S. był uprzednio dwukrotnie karany za czyny z art. 157 § 2 kk i art. 190 § 1 kk. Wykazuje cechy osobowości nieprawidłowej. Jest drażliwy, wiele działań ocenia jako wrogie i pogardliwe, ma tendencje do długotrwałego przeżywania przykrości, sztywne poczucie swoich prawa zaburzenia sfery emocjonalno -popędowej. Jego poczytalność w czasie czynu i postępowania karnego była w pełni zachowana.

dane o karalności

32-33,

odpis wyroku

81

opinia sądowo- psychiatryczna

48

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania świadka P. Z.

Zeznania logiczne, spójne w większości z wyjaśnieniami oskarżonego, stabilne. To że świadek na rozprawie pamiętał inaczej, niż w dochodzeniu, wymianę zdań pomiędzy nim, a oskarżonym jest okolicznością drugorzędną, nie mającą w sprawie większego znaczenia. Trudno wymagać, aby od świadka, który został znienacka brutalnie zaatakowany gradem ciosów, co musiało wywołać u niego silne zdenerwowanie, aby słowo w słowo pamiętał, co mówili do siebie z oskarżonym w czasie zajścia. Przyjęto, iż prawdziwa jest wersja z rozprawy, ponieważ była zgodna z wyjaśnieniami oskarżonego. Zaznaczyć należy, iż nawet w sytuacji, gdy świadek wyraził do oskarżonego pretensję o tzw "atak z partyzanta", nie mogło to być uznane za jakąkolwiek prowokację, mogącą tłumaczyć kolejne uderzenie; z resztą atak nastąpił już wcześniej. Sąd nie miał wątpliwości, że świadek nie kłamie twierdząc, że atak był dwuetapowy. Najpierw otrzymał serię ciosów w tył głowy z zaskoczenia, a potem po odkryciu się, silny cios w twarz, gdyż w taki sam sposób zajście zapamiętała świadek M. C., która stała obok oskarżonego i ofiary. Zeznania M. C. potwierdzają także wiarygodne z tego powodu słowa P. Z., iż bezpośrednio przed zajściem, ani też wcześniej w obecności nauczyciela nie doszło między pokrzywdzonym, a oskarżonym do jakiejkolwiek wymiany zdań, prowokacji ze strony P. Z..

zeznania świadka M. C.

Logiczne, konsekwentne, zbieżne z zeznaniami P. Z., a także częściowo z z wyjaśnieniami oskarżonego. Nie znaleziono powodu z jakiego świadek miałby bezpodstawnie obciążać oskarżonego. Wypowiadał się rzeczowo o obu stronach, eksponował zarówno cechy negatywne, jak i pozytywne oskarżonego, co świadczy o jego bezstronności.

wyjaśnienie oskarżonego M. S.

Oskarżony nie kwestionował tego, że uderzył pokrzywdzonego w twarz powodując u niego obrażenia ciała, zatem przyjął na siebie odpowiedzialność, za to co zarzucił mu oskarżyciel. Nie dano wiary wyjaśnieniom oskarżonego, iż pokrzywdzony prowokował go na lekcji, gdyż nie potwierdził tego, ani pokrzywdzony, ani też świadek M. C., która nie mogłaby nie zauważyć i usłyszeć wyzwisk rzekomo kierowanych podczas lekcji przez P. Z. wobec M. S.. Przekonuje o tym okoliczność siedzenia przez pokrzywdzonego w pierwszej ławce przy nauczycielu. Świadek C. określiła pokrzywdzonego, jako ucznia spokojnego z którym nigdy nie było problemów wychowawczych, natomiast oskarżony dał się poznać, jako uczeń niesforny, przeszkadzający w lekcjach, nielubiany w związku z tym przez klasę. Zatem ten rys osobowości P. Z. przeczy opisowi zajścia, który podał M. S.. Z drugiej strony czyn oskarżonego, jego okoliczności wynikające z zeznań świadków (zachowanie brutalne, nieprawidłowe, nagłe i niesprowokowane) nawiązuje do opisu jego osobowości z opinii sądowopsychiatrycznej i zeznań M. C.. Jak już napisano sąd nie uwierzył oskarżonemu, że nie bił pokrzywdzonego pięściami po głowie przed finalnym zadaniem ciosu w przednią część głowy, ponieważ było to sprzeczne z zeznaniami P. Z. oraz M. C., która ten fragment zajścia pamiętała identycznie, jak pokrzywdzony. Wbrew zdaniu oskarżonego okoliczność ta nie miała zasadniczego znaczenia w sprawie, gdyż prokurator oskarżył go i przekazał sądowi do oceny nie całe zajście, ale tylko ten jego element sprowadzający się do uderzenia pokrzywdzonego w twarz skutkującego obrażeniami ciała (takie są znamiona czynu z art.157§1 kk); obrażenia te nie powstały, co oczywiste od ciosów w tył głowy, więc to czy takie ciosy były czy nie ma znaczenie wtórne w tym także w kontekście przyznania przez sprawcę, że uderzył P. Z. w twarz po czym pokrzywdzonemu zaczęła lecieć krew.

opinia lekarska

Oparta o dokumentację medyczną. Logiczna nie do poważenia od strony określenia czasu trwania naruszenia czynności narządów ciała ofiary. Jej autorem jest osoba posiadająca kierunkowe wykształcenie medyczne.

opinia sądowo-psychiatryczna

Brak podstaw do uznania, że opinia jest nielogiczna, niejasna, oparta o niepełny materiał badawczy, bądź wydały ją osoby nie mające wiedzy specjalnej w zakresie psychiatrii.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

M. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 17 stycznia 2022 r. oskarżony M. S. uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz. W wyniku zadanych uderzeń P. Z. doznał urazu głowy ze złamaniem dolnej ściany oczodołu lewego, złamaniem w obrębie ściany przyśrodkowej i złamaniem dolnej ściany oczodołu lewego, krwiaka okularowego oczodołu lewego z obrzękiem powieki, rany ciętej skóry powieki po stronie lewej, stłuczenia siatkówki oka lewego z wylewem podspojówkowym, które naruszyły czynności narządów jego ciała na czas powyżej 7 dni. Tak postępując oskarżony wyczerpał znamiona art. 157 § 1 kk.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S.

1

Oskarżony jest sprawcą młodocianym, który mimo młodego wieku wykazuje cechy głębokiej demoralizacji, będąc agresywnym i brutalnym u podstaw czego leży jego nieprawidłowa osobowość. Po uzyskaniu letniości w sensie Kodeksu karnego, dopuścił się dwukrotnie przestępstw gróźb karalnych oraz spowodowania uszkodzeń ciała z art. 157 § 2 kk (co najgorsze uderzył kobietę). Otrzymał za nie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem ich wykonania, a zatem stosunkowo surowe z wizją osadzenia w zakładzie karnym w razie naruszenia prawa w czasie próby. Oskarżony był objęty dozorem kuratora. Wyroki te nie zrobiły na oskarżonym oczekiwanego wrażenia, oskarżony nie zmienił swojego zachowania, nie okiełznał temperamentu, nie przestał naruszać prawa. Mało tego popełniając przestępstwo po raz trzeci posunął się w swojej bezczelności i brutalności dalej. Otóż, jak ustalono: w szkole, podczas lekcji, w obecności innych uczniów i na oczach nauczyciela, bez powodu, najpierw okładał pięściami pokrzywdzonego. Nie reagował na interwencję nauczycielki, nie przestał, nie stonował agresji, lecz wyprowadził w twarz pokrzywdzonego, który się tego nie spodziewał bardzo silny cios prowadzący do stosunkowo poważnych obrażeń (chociażby złamania kości oczodołu). Oskarżony działał w sposób brutalny i niebezpieczny za nic mając sobie to, że jego wybryk widzi nauczyciel i z pewnością zostanie ukarany. Sąd widzi, że M. S. jest osobą o nieprawidłowej osobowości, jednak nie można tego uznawać za usprawiedliwienie jego wybryku, skoro biegli psychiatrzy stwierdzili, iż nie ograniczało to w żaden sposób zdolności do zrozumienia znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowanie. Biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jak i opisane okoliczności jego czynu, uwzględniając nawet, że oskarżony pracuje zarobkowo, sąd uznał, kierując się gradacją kar, iż jedyną możliwą karą w sprawie będzie kara pozbawienia wolności. Oskarżony nie zasługuje na kary łagodniejszego rodzaju, ponieważ orzekane w przeszłości kary pozbawienia wolności w wariancie z warunkowym zawieszeniem ich wykonania nie odstraszyły go od popełnienia przestępstw (nawet mimo dozoru kuratora). Nie było prawnej możliwości, aby warunkowo zawiesić oskarżonemu karę pozbawienia wolności, ponieważ oskarżony był w przeszłości karany na karę pozbawienia wolności (art. 69 § 1 kk).

Na podstawie art. 46 § 2 kk orzeczono wobec oskarżonego nawiązkę na rzecz oskarżyciela posiłkowego w kwocie 3000 złotych uznając ją za adekwatną do rozmiaru i charakteru doznanych obrażeń, odczuwanego przez pokrzywdzonego bólu i dyskomfortu. Bez sięgania po opinię biegłego sąd ustalił, że złamanie kości po silnym uderzeniu, obrzęk twarzy powodowały u pokrzywdzonego silny ból rodząc cierpienie z pewnością przez okres 7 dni. Z tego powodu pokrzywdzony zdecydował się na skorzystanie z pomocy medycznej.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Oskarżonego obciążono zwrotem wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa. Nie znaleziono z urzędu podstaw do zwolnienia go z ich ponoszenia. Oskarżony ma stały dochód, który umożliwia mu opłacenie kosztów sądowych. Ten sam przepis stanowił podstawę do wymierzenia opłaty. Jej wysokość została określona w oparciu o art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

6.  1Podpis