Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Renata Folkman

Protokolant: st.sekr.sądowy Joanna Kotala

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2018 roku na rozprawie sprawy

A. S.

c. E. i L. z domu I.

ur. (...) w Ł.

oskarżonego o to, że:

W dniu 14.01.2018 r. na terenie bazaru w T., gm. T., woj. (...) dokonywała obrotu poprzez oferowanie do sprzedaży nieoryginalnych wyrobów odzieżowych w postaci:

- 17 par skarpet, 38 szt. czapek, 2 szt. spodni opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi N. przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) Ltd reprezentowanej przez (...) Sp. z o.o.,

- 22 pary skarpet, 5 szt. czapek, 2 szt. bluz opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi A. przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię Adwokacką adw. M. P.,

- 1 szt. spodni, 1 szt. bluz, 23 pary skarpet, 13 szt. czapek, opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi P. przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 6 szt. t-shirtów, 14 par skarpet, 2 szt. czapek, 2 pary spodni, 4 szt. swetrów opatrzoną zarejestrowanym znakiem towarowym T. (...), przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 20 par skarpet, 16 szt. czapek, opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) S.A.,

- 3 szt. bluz opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi C. (...) przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 2 szt. swetrów opatrzonych zarejestrowanym znakiem towarowym P. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działała na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 7 szt. bluz, 6 par skarpet opatrzonych zarejestrowanym znakiem towarowymi H. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działała na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 7 par skarpet opatrzonych zarejestrowanym znakiem towarowym R. przy czym znaku tego nie maiła prawa używać czym działała na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię Adwokacką adw. M. P.,

- 8 par skarpet opatrzonych zarejestrowanym znakiem towarowym N. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działała na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

tj. o czyn z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo Własności Przemysłowej

orzeka:

1.  oskarżoną A. S. uznaje za winną popełnienia zarzuconego jej czynu z tym, że z jego opisu eliminuje zapis z podpunktu dziewiątego brzmiący „- 7 par skarpet opatrzonych zarejestrowanym znakiem towarowym R. przy czym znaku tego nie maiła prawa używać czym działała na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię Adwokacką adw. M. P.” i po takiej eliminacji przyjmuje, że oskarżona usiłowała dokonać zarzucanego jej czynu czym wyczerpała znamiona przestępstwa z art. 13§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 tekst jednolity) i za to na podstawie z art. 14§1 kk w zw. z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30.06.2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 tekst jednolity) wymierza jej karę grzywny 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda;

2.  na podstawie art. 306 ust 2 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410 tekst jednolity) orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa i zarządza zniszczenie dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych na k. 75-76 akt sprawy pod pozycjami od 1 do 21 włącznie oraz 23;

3.  na podstawie art. 230§2 kpk orzeka zwrócić Prokuraturze Rejonowej w P. dowód rzeczowy opisany w wykazie dowodów rzeczowych na k. 76 akt sprawy pod pozycją 22;

4.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków w sprawie w kwocie 110 (stu dziesięciu) złotych, natomiast zwalnia ją od opłaty.

UZASADNIENIE

A. S. została oskarżona, o to że :

W dniu 04.01.2018 r. na terenie bazaru w T., woj. (...) dokonywała obrotu poprzez oferowanie do sprzedaży nieoryginalnych wyrobów odzieżowych w postaci:

- 17 par skarpet, 38 szt. czapek, 2 szt. spodni opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi N. przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) Ltd reprezentowanej prze (...) Sp. z o.o.

- 22 pary skarpet, 5 szt. czapek, 2 szt. bluz opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi A.przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię Adwokacką adw. M. P.,

- 1 szt. spodni, 1 szt. bluz, 23 pary skarpet, 13 szt. czapek, opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi P. przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...)

- 6 szt. t-shirtów, 14 par skarpet, 2 szt. czapek,2 pary spodni, 4 szt. swetrów opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi T. (...) przy czym znaku tego nie miał prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...)

- 20 par skarpet, 16 szt. czapek, opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) S.A.

- 3 szt. bluz opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi C. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 2 szt. swetrów opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi P. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 7 szt. bluz, 6 par skarpet opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi H. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

- 7 par skarpet opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi R. przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię Adwokacką adw. M. P.,

- 8 par skarpet opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi N. (...) przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię (...),

tj. o czyn z art. 305 ust. 1 Ustawy z dnia 30.06.200 r. Prawo Własności Przemysłowej.

W toku przewodu sądowego Sąd Rejonowy ustali następujący stan faktyczny:

W dniu 14 stycznia 2018r. funkcjonariusze Policji L. K., Z. S., A. P. na terenie targowiska w T. w alejce oznaczonej literą (...) przy boksie (...) przeprowadzili czynności kontrolne w zakresie ujawnienia wprowadzania do obrotu odzieży z zastrzeżonymi znakami towarowymi. W trakcie tych czynności funkcjonariusze Policji zatrzymali oskarżoną A. S., która oferowała do sprzedaży klientom różnego rodzaju odzież oznaczoną znakami towarowymi firm A., P., N. i in. Po przeprowadzeniu przeszukania stoiska oskarżonej, funkcjonariusze Policji ujawnili, że posiadała ona do sprzedaży:

- skarpety oznaczone znakiem N. 17 par,

- czapki oznaczone znakiem N. 28 sztuk,

- spodnie oznaczone znakiem N. 2 szt.,

- skarpety oznaczone znakiem A. 22 pary,

- czapki oznaczone znakiem A. 5 szt.,

- bluza oznaczone znakiem A. 2 szt.,

- spodnie oznaczone znakiem P. 1 szt.,

- bluza oznaczone znakiem P. 1 szt.,

- skarpety oznaczone znakiem P. 23 pary,

- czapki oznaczone znakiem P. 13 szt.,

- T-shirt z napisem T. (...) szt.,

- skarpety oznaczone znakiem T. (...) par,

- czapki oznaczone znakiem T. (...) szt.,

- spodnie oznaczone znakiem T. (...) pary,

- swetry oznaczone znakiem T. (...) szt.,

- skarpety oznaczone znakiem (...) 20 par,

- czapki oznaczone znakiem (...) 16 szt.,

- bluza oznaczone znakiem C. (...) 3 szt.,

- swetry oznaczone znakiem P. (...) 2 szt.,

- bluza oznaczone znakiem H. (...) 7 szt.,

- skarpety oznaczone znakiem H. (...) 6 par,

- skarpety oznaczone znakiem N. (...) 8 par.

( dowód: protokół przeszukania osoby k. 6-8,

notatka urzędowa k. 1-2,

protokół przeszukania pomieszczeń k. 23-26,

protokół oględzin rzeczy k. 39-40,

wykaz dowodów rzeczowych k. 75-76,

zeznania Z. S. k. 17v, 185v-186,

zeznania A. P. k. 20v- 21, 186)

A. S. została przewieziona do KP w T. wraz z zabezpieczonymi towarami.

(dowód: zeznania Z. S. k. 17v, 185v-186,

zeznania A. P. k. 20v- 21, 186)

Wszystkie oznaczenia producentów na odzieży zatrzymanej u oskarżonej były nieoryginalne, podrobione. Szacunkowo przedstawiciele pokrzywdzonych określili wartość strat :

- firmy (...) na kwotę 540,00 złotych,

- firmy (...) na kwotę 1890,00 złotych,

- firmy (...) na kwotę 6.540,00 złotych,

- firmy (...) na kwotę 679,64 złotych,

- firmy (...) na kwotę 1.300,00 złotych,

- firmy (...) na kwotę 1.980,00 złotych,

- firmy (...) na kwotę 320,00 złotych,

( dowód: zeznania D. K. k. 10v-11,

wniosek k. 60-74, 78-85)

A. S. ma 44 lata, posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu krawiec ciężkiej odzieży damskiej, bezrobotna, jest rozwiedziona, na utrzymaniu ma dziecko. Uzyskuje miesięcznie około 870 zł (zasiłek rodzinny, 500 plus). ( k. 33v)

A. S. była uprzednio karana.

( karta karna k. 28)

Oskarżona przyznała się do popełnienia zarzuconego jej czynu. Wskazała, że od wielu lat jest osobą bezrobotną, gdyż nie może znaleźć stałej pracy z powodu choroby kręgosłupa, nadto leczy się onkologicznie. Jak wyjaśniła sprzedawała podrobioną odzież żeby sobie dorobić, ma na utrzymaniu małoletnią córkę. A. S. zdawała sobie sprawę ze znaczenia swojego czynu, że jest on niezgodny z prawem, wyraziła żal, tłumaczyła, że dopuściła się tego zachowania powodowana okolicznościami życiowymi. ( k. 34, 54)

Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej. Nie ma podstaw, aby je kwestionować, przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Nadto o fakcie popełnienia przez oskarżoną przestępstwa świadczą zgromadzone w przedmiotowej sprawie i wzajemnie się pokrywające dowody zarówno osobowe, jak i z dokumentów.

O popełnieniu przez oskarżoną przestępstwa, poza jej wyjaśnieniami z postępowania przygotowawczego, świadczą również zeznania Z. S., A. P., funkcjonariuszy Policji, którzy w dniu 14 stycznia 2018 r. w ramach prowadzonej akcji przeciwdziałającej przestępczości gospodarczej wraz z innymi funkcjonariuszami ujawnili znajdujące się na terenie targowiska w T. w alejce oznaczonej literą(...) przy boksie (...) artykuły z podrobionymi znakami towarowymi, które zostały zabezpieczone, a następnie dokonali zatrzymania oskarżonej. Świadkowie niezależnie od siebie potwierdzili, iż oskarżona oferowała sprzedaż podrobionego towaru. W ocenie Sądu zeznania powyższych świadków są w pełni wiarygodne i tym samym zasługują na uwzględnienie. Jednocześnie należy podkreślić, że obydwaj przesłuchani w sprawie funkcjonariusze Z. S. oraz A. P. są osobami obcymi dla oskarżonej, nie pozostają z nią w konflikcie i nie mają jakiegokolwiek powodu, by w celu bliżej nieokreślonym przedstawić inną wersję zdarzenia i pomawiać ją o zachowania, jakich w rzeczywistości się nie dopuściła.

Sąd zaakceptował zeznania świadka w części dotyczącej oceny braku oryginalnych cech znaków towarowych na zatrzymanych towarach u oskarżonej. W tej części zeznania świadka D. K. są konkretne, jasne i przekonujące. Natomiast w części dotyczącej wartości poniesionych strat zeznania tegoż świadka są gołosłowne, nie zostały poparte przez przedstawicieli pokrzywdzonych firm żadnymi dokumentami.

Wypowiedzi przedstawicieli pokrzywdzonych na temat jakości oryginalnych wyrobów pokrzywdzonych mają bardziej charakter tekstów reklamowych niż miarodajnej wyceny szkody. Dlatego Sąd z dużą ostrożnością podszedł do oszacowania wysokości poniesionych szkód przez pokrzywdzonych.

Pozostały materiał dowodowy nie budzi wątpliwości pod względem wiarygodności.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 305 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej, karze podlega ten kto w celu wprowadzenia do obrotu, oznacza towary podrobionym znakiem towarowym, zarejestrowanym znakiem towarowym, którego nie ma prawa używać lub dokonuje obrotu towarami oznaczonymi takimi znakami. Przez dokonanie obrotu towarem oznaczonym podrobionym znakiem towarowym bądź zarejestrowanym znakiem towarowym, którego osoba dokonująca obrotu nie ma prawa używać, należy rozumieć każdorazowe udostępnianie towaru oznaczonego takim znakiem towarowym jego nabywcom. Określenie „dokonywanie obrotu” w rozumieniu art. 305 ustawy prawo własności przemysłowej obejmuje przy tym także wprowadzanie towarów oznaczonych takim znakiem towarowym do obrotu. Przez „wprowadzenie do obrotu” (które to pojęcie nie zostało zdefiniowane w przepisach prawa własności przemysłowej) na gruncie art. 305 ust. 1 P.w.p. należy rozumieć pierwsze udostępnienie przez producenta lub importera towarów oznaczonych podrobionym znakiem towarowym bądź zarejestrowanym znakiem towarowym, którego sprawca nie ma prawa używać (tak m. in. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24.05.2005 r., I KZP 13/05, (...) 2005 z. 6, poz. 50; wyrok SN z dnia 12.10.2006 r., III KK 167/06, LEX nr 202231; wyrok SN z dnia 12.10.2006 r., IV KK 232/06, LEX nr 295213; wyrok SN z dnia 10.01.2007 r., (...), LEX nr 249185).

Formułuje się dwa wymogi, których kumulatywne spełnienie warunkuje uznanie, że mamy do czynienia z „wprowadzeniem do obrotu”. Po pierwsze, chodzi o przejście faktycznego władztwa nad konkretnym egzemplarzem oznakowanego towaru z osoby uprawnionej na inny podmiot. Po drugie zaś, zamiarem podmiotu jest udostępnienie tak oznaczonego towaru osobie trzeciej. Może ono nastąpić w wykonaniu umowy sprzedaży, darowizny, zamiany, najmu, dzierżawy, leasingu. Dotyczy to również importu oraz eksportu. (tak m. in. w komentarzu do art. 305 P.w.p. pod red. J. Raglewskiego, LEX).

Zgodnie zaś z art. 13 § 1 k.k. odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.

Odnosząc całokształt powyższych rozważań do okoliczności niniejszej sprawy należy wskazać, że oskarżona posiadając na stoisku posiadała rzeczy na których naniesione były podrobione znaki towarowe marek A., N. P. i in. zmierzała bezpośrednio do dokonania nimi obrotu na terenie targowiska. Jednocześnie, co wyżej już zostało wskazane, oskarżona miała pełną świadomość posiadania nieautentycznego towaru, czemu dała wyraz podczas składania wyjaśnień. Ponadto, jak dowodzi materiał zgromadzony w sprawie, w tym wyjaśnienia oskarżonej z postępowania przygotowawczego, zatrzymane przedmioty przeznaczone były na handel. Oskarżona działała zatem umyślnie, z zamiarem bezpośrednim ukierunkowanym na cel dokonywania obrotu tym towarem. Oczywistym jest, iż swoim działaniem zmierzała bezpośrednio do dokonania obrotu tymi towarami, poprzez udostępnienie go nabywcom. Jednocześnie z nie budzących żadnych wątpliwości obiektywnych i zgodnych zeznań interweniujących Policjantów wynika, iż oskarżona nie dokonała sprzedaży jakichkolwiek artykułów na oczach Policjantów (przez czas obserwacji funkcjonariuszy nikt nie dokonał żadnego zakupu na stoisku oskarżonej). Nadto zabezpieczono wszystkie towary (z podrobionymi znakami towarowymi) wyłożone na stoisku oskarżonej (które stanowią przedmiot zarzutu). Dlatego w ocenie Sądu Rejonowego nie ma w tej sprawie żadnych dowodów na przypisanie oskarżonej dokonania zarzucanego czynu. Zgromadzone dowody natomiast wskazują i dają podstawy do przyjęcia usiłowania jego popełnienia przez oskarżoną. Niewątpliwe bowiem w ich świetle jest, że oskarżona miała zamiar, którego nie zrealizowała z uwagi na brak zainteresowania ze strony potencjalnych nabywców (przynajmniej przez czas obserwacji Policjantów, czyli w zakresie w tej sprawie udowodnionym).

W świetle całokształtu powyższych rozważań Sąd Rejonowy zakwalifikował przypisane oskarżonej zabronione prawem zachowanie jako usiłowanie, to jest z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 305 ust. 1 ustawy Prawo własności przemysłowej.

Sąd Rejonowy wyeliminował z opisu przypisanego oskarżonej występku czynu zapis z podpunktu dziewiątego: "7 par skarpet opatrzonych zarejestrowanymi znakami towarowymi R. przy czym znaku tego nie miała prawa używać czym działał na szkodę firmy (...) reprezentowanej przez Kancelarię Adwokacką adw. M. P.", a to wobec braku w aktach sprawy wniosku o ściganie w tym zakresie (pomimo, że organy ścigania skierowały zapytanie w tym zakresie – k. 45).

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami art. 53 kk. Po stronie okoliczności obciążających uwzględnił uprzednią karalność. Po stronie okoliczności łagodzących Sąd uwzględnił natomiast przyznanie się i szczegółowe wyjaśnienie okoliczności zarzucanego czynu. Po stronie tychże okoliczności Sąd uwzględnił także trudną sytuację rodzinną, materialną, ale i zdrowotną oskarżonej, która oczywiście nie zdejmuje z niej sprawstwa i winy za popełniony czyn, ale nie pozostaje bez wpływu dla oceny postawy oskarżonej. Z tych względów Sąd uznał, że kara 80 stawek dziennych grzywny po 20,00 złotych każda będzie stanowić dla oskarżonej dolegliwość współmierną do stopnia społecznej szkodliwości tego czynu. Kara w tym wymiarze spełni cele kary prewencji ogólnej, szczególnej, a także funkcję odwetową kary. Kara w tej wysokości będzie dla oskarżonej dolegliwa, a jednocześnie realna do zapłacenia.

Stosownie do treści przywołanego w wyroku przepisu Sąd orzekł o przepadku dowodów rzeczowych, jako że były to wyroby nieoryginalne, z podrobionymi znakami towarowymi.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. Sąd zwrócił oskarżycielowi publicznemu dowód rzeczowy opisany w wykazie dowodów rzeczowych na k. 76 akt sprawy pod pozycją 22 (to jest 7 par skarpet, bowiem w tym zakresie w aktach brak wniosku o ściganie).

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 r., Nr 49, poz. 223). W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd może zwolnic (nie ma obowiązku) oskarżonego w całości lub w części od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania , że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc się do sytuacji materialnej i osobistej oskarżonej zauważyć należy, iż ma ona na utrzymaniu małoletnią córkę, jest bezrobotna oraz leczy się onkologicznie. W tym stanie rzeczy uzasadniona jest ocena, że zasadne jest uiszczenie kosztów sądowych przez oskarżoną w części. Reasumując, zważywszy na sytuację materialną, osobistą oskarżonej, sąd zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa zwrot wydatków w sprawie w kwocie 110 zł (jako realnie przez Skarb Państwa poniesionych), natomiast zwolnił ją od obowiązku ponoszenia opłaty.

Z tych wszystkich Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.