Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 87/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

E. G.

K. G.

w dniu 29 listopada 2021 roku, pomiędzy godz. 12:00 a 12:05, w S. przy ul. (...), gm. S., pow. (...), woj. (...), w sklepie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z K. G., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, omijając linię kas, dokonała zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej w postaci 3 szt. perfum A. D. - powodując straty o łącznej wartości 509, 97 złotych na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł., przy czym zarzucanego czynu dopuściła się przed upływem 5 lat po odbyciu kary co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności skazanej za podobne przestępstwo umyślne, czym wyczerpała dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

K. G.

w dniu 29 listopada 2021 roku, pomiędzy godz. 12:00 a 12:05, w S. przy ul. (...), gm. S., pow. (...), woj. (...), w sklepie (...), działając wspólnie i w porozumieniu z E. G., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, omijając linię kas, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej w postaci 3 szt. perfum A. D. - powodując straty o łącznej wartości 509, 97 złotych na szkodę (...) Sp. z o. o. z siedzibą w Ł., czym wyczerpał dyspozycję art. 278 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 29 listopada 2021 roku około godziny 12:00 K. G. i E. G. weszli do sklepu (...) znajdującego się przy ulicy (...) w S.. W/w skierowali się w stronę działu zawierającego perfumy. W pewnym momencie K. G. wziął z półki sklepowej trzy sztuki opakowań z perfumami marki A. (...), Wartość jednej sztuki perfum – 169, 99 złotych. Oskarżeni oddalili się z w/w działu. K. G. włożył znajdującej się obok niego E. G. zabrane z półki trzy sztuki perfum A. D. o łącznej wartości 509, 97 złotych. Następnie E. G. i K. G. opuścili teren sklepu, nie płacąc za perfumy.

2.  K. G. był wielokrotnie karany.

3.  E. G. była wielokrotnie karana. Sąd (...) w P. T. za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 280 § 1 kk wyrokiem z dnia 10 czerwca 2015 roku, sygn. II K 519/14 wymierzył E. G. karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Niniejszą karę pozbawienia wolności objęto wyrokiem łącznym z dnia 4 sierpnia 2016 roku, sygn. VII K 27/16, w którym sąd wymierzył E. G. karę łączną 4 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres tymczasowego aresztowania w sprawie VII K 21/14 od dnia 30 czerwca 2012 roku do 2 sierpnia 2012 roku oraz od dnia 15 grudnia 2012 roku do 28 stycznia 2013 roku. Niniejsza karę łączną skazana wykonywała w okresie 13 stycznia 2015 roku, godzina 10:00 do 26 grudnia 2018 roku, godzina 10:00.

4.  K. G. nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe, wykazuje cechy zaburzeń osobowości oraz zaburzeń adaptacyjnych związanych z sytuacją w jakiej się znajduje. W/w nie jest uzależniony od alkoholu ani substancji psychoaktywnych. W chwili popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność rozumienia ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. W aktualnym stanie zdrowia psychicznego może on brać udział w prowadzonym przeciwko niemu postepowaniu karnemu, W czasie toczącego się postępowania oskarżony miał prawidłowo zachowaną poczytalność Stan psychiczny K. G. uniemożliwia mu prowadzenie rozsądnej obrony. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że pozostawanie K. G. może spowodować popełnienie przez niego ponownie czynu zabronionego związanego z wykazywanymi przez niego zaburzeniami osobowości pod warunkiem niepodjęcia przez niego psychoterapii i systematycznego, odpowiedniego leczenia farmakologicznego. Orzeczona kara pozbawienia wolności winna być wykonywana w zakładzie, w którym stosuje się szczególne środki lecznicze lub rehabilitacyjne.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. G.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej E. G.

Zeznania świadka A. K.

Protokół oględzin wraz z dokumentacją fotograficzną

Pismo z firmy (...) spółka zo.o.

Płyta z nagraniem z monitoringu

Dane o karalności

Odpis wyroku w sprawie VII K 27/16 wraz z obliczeniem kary oraz zawiadomieniem o zwolnieniu ze sprawy

Opinia sądowo-psychiatryczna

k. 43, 257

k. 257 odwr.- 258, 36, 51 odwr., 77 odwr.

k. 16, 258

k.8-13

k. 281

k. 7 (koperta)

k.299-306, 307-312

k.68-72

k.169 (koperta)

2.1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania świadka A. K.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonych E. G. i K. G.

Opinia sądowo-psychiatryczna

Dane o karalności z K.

Odpisy wyroków wraz informacjami o odbyciu kary i zawiadomieniami o zwolnoeniu

Protokół oględzin rzeczy

Zeznania A. K. – koordynatora firmy ochroniarskiej pracującej na rzecz pokrzywdzonego konkretne, a jednocześnie wyważone, stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy i jako takie mogą stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. W/w nie był świadkiem zdarzenia, w związku charakterem wykonywanej pracy, ujawnił podczas przeglądu zapisów monitoringu przestępczy proceder którego dopuścili się oskarżeni. Wartość szkody wskazana przez w/w świadka został skorygowana przez pokrzywdzonego i stanowi punkt wyjścia ustaleń w tej kwestii. Przebieg zdarzenia wyłaniający się z zeznań A. K. opiera się na zapisie monitoringu sklepowego i jako taki nie nasuwa wątpliwości co do zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Zapis monitoringu sklepowego z dnia zdarzenia rejestrujący i utrwalający we zapisie cyfrowym zachowania oskarżonych stanowi pełnowartościowy materiał dowodowy, z którym z uwagi na jakość nagrania trudno polemizować.

Wyjaśnienia oskarżonych w zakresie w jakim potwierdzają okoliczności przedmiotowe swojego zachowania, podjęte czynności sprawcze, to jest fakt wyniesienia ze sklepu trzech sztuk opakowań perfum marki A. (...) w warunkach utrwalonych na monitoringu sklepowym, bez dokonania zapłaty za wskazany asortyment, zasługują na pozytywną ocenę. Inaczej przedstawia się kwestia forsowania przez oskarżonych okoliczności dotyczących strony podmiotowej podjętych przez nich działań, które zdaniem tak E. G. jak i K. G. wykluczały kradzież, działanie znamienne zamiarem przywłaszczenia cudzej rzeczy. Stanowisko oskarżonych w tym zakresie w konfrontacji ze zgromadzonym materiałem dowodowym nie może się ostać. Zapewnienie K. G., że cały czas chciał zapłacić za wskazany towar, oddalił się ze sklepu z perfumami, dopiero gdy zorientował się że nie ma przy sobie portfela, który miał być w aucie znajdującym się na parkingu, gdyś zaś to się nie potwierdziło, chciał pożyczyć pieniądze od żony w P., gdy żona nie przystała na to, z zapłatą postanowił poczekać do styczniowej wypłaty, nie może się ostać. Wersja forsowana przez oskarżonych w zestawieniu z zebranymi dowodami nie wytrzymuje krytyki. Wręcz przeciwnie, przyjmując na potrzeby niniejszych rozważań za prawdziwe twierdzenia oskarżonych w tym zakresie, to działanie ich jawi się jako irracjonalne, wymykające się logicznemu osądowi sytuacji. Przecież gdyby rzeczywiście tak było jak przekonują oskarżeni co do ich rzeczywistego zamiaru, to dysponowali przynajmniej kilkoma możliwości irrelewantnego z punktu widzenia prawnego rozwiązania tych sytuacji. Po pierwsze, jeżeli z jakiś tylko sobie wiadomych względów, zależało K. G. na nabyciu tych konkretnych sztuk perfum, gdy zorientował się że nie ma portfela, mógł poprosić siostrę o pozostanie w sklepie z wybranym towarem do czasu powrotu z pieniędzmi, które miały być w aucie. Nadto jeżeli w aucie nie było portfela, mógł spróbować poprosić pracownika o odłożenie na krótki okres czasu przedmiotowych perfum, co było realne, zważywszy na odległość zaledwie kilkunastu kilometrów pomiędzy P. a S.. Tymczasem wyniesienie trzech sztuk perfum w warunkach wskazanych wyżej z następującymi po tym okolicznościami, w sposób czytelny i jednoznaczny obrazują rzeczywiste motywacje sprawców. Wersji oskarżonych nie uprawdopodabnia również fakt naprawienia szkody przez K. G.. Aby właściwie ocenić powyższą okoliczność i jej znaczenie, nie można tracić z pola widzenia faktu, iż postępowanie w przedmiotowej sprawie zostało wszczęte w dniu 16 grudnia 2021 roku, w dniu 21 grudnia 2021 roku E. G. zostało ogłoszone postanowienie o przedstawieniu zarzutu i została przesłuchana jako podejrzana. W stosunku do K. G. postanowienie o przedstawieniu zarzutu wydane zostało w dniu 18 stycznia 2022 roku, zaś ogłoszono go w/w w dniu 27 stycznia 2022 roku. Zestawienie tych dat jest o tyle istotne, bowiem w dniu 24 stycznia 2022 roku K. G. naprawił pokrzywdzonemu szkodę. W świetle powyższego upada forsowana przez oskarżonego koncepcja o braku zamiaru kradzieży, impulsem do zapłaty za zabrany ze sklepu towar i tym samym naprawienie szkody, było wszczęcie postępowania karnego i groźba wiążących się z tym konsekwencji, z których oskarżeni- jako osoby wielokrotnie karane- doskonale zdawali sobie sprawę.

Opinia jako pełna, logiczna, wewnętrznie niesprzeczna, przeprowadzona stosownie do wymogów i aktualnej wiedzy medycznej, stanowi w ocenie sądu pełnowartościowy materiał dowodowy. Biegli w należyty sposób uargumentowali swoje stanowisko, przedstawiając logiczny tok rozumowania prowadzący do sformułowania wniosków końcowych.

Dokumenty urzędowe sporządzone we właściwej formie i przez uprawnione podmioty.

Wskazane źródło dowodowe stanowi udokumentowanie czynności procesowych, powstało zgodnie z normami przepisanymi w kodeksie postępowania karnego i daje rękojmię wiarygodności i rzetelności.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonych E. G. i K. G.

Zakres w jakim sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych i przyczyny takiego stanu rzeczy zostały szeroko omówione wyżej, przy łącznym omówieniu depozycji K. G. i E. G..

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

2

E. G.

K. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności w postaci: wyważonych i logicznych zeznań świadka K., pisma złożonego przez pokrzywdzonego odnoszącego się do wartości poniesionej szkody, zapisu nagrania z monitoringu sklepowego utrwalającego w formie cyfrowej działania oskarżonych, protokołu oględzin rzeczy, częściowo wyjaśnień K. G. i E. G., pozwoliły na przypisanie oskarżonym zarzucanych im czynów. Istota czynności wykonawczej kradzieży polega na zaborze, a więc na wejściu w posiadanie rzeczy, która do czasu czynu sprawcy była we władaniu innej, uprawnionej osoby. Innymi słowy, zabór to wyjęcie rzeczy spod władania osoby uprawnionej, bez jej zgody i bez żadnej podstawy prawnej, która mogłaby do takiego czynu uprawniać i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę (zob. wyr. SN z 18.12.1998 r., IV KKN 98/98, Prok. i Pr. 1999, Nr 7–8, poz. 5; post. SN z 4.10.2012 r., III KK 285/12, L.). K. G. i E. G. w dniu 29 listopada 2021 roku weszli do sklepu (...), oskarżony zabrał z półki sklepowej trzy opakowania z perfumami, które przy pełnej wiedzy i akceptacji tego faktu przez oskarżoną, włożył do jej torby. Następnie w/w nie płacąc za zabrany towar, opuścili teren sklepu. Oskarżeni działali w warunkach współsprawstwa. Z istoty współsprawstwa (art. 18 § 1 kk) wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego przestępstwa, a więc także i w tej części, w której znamiona czynu zabronionego zostały wypełnione zachowaniem innego (innych) współsprawcy (współsprawców). Działanie wspólnie i w porozumieniu w rozumieniu art. 18 § 1 kk nie ogranicza się do takich sytuacji, gdy wszystkie elementy i przebieg podjętego działania wynikają z uprzedniego uzgodnienia między współdziałającymi, lecz mieści w sobie również takie działania, których podjęcie dyktuje czy wymusza dynamiczny rozwój wydarzeń, o ile postawa współdziałającego nie dostarczy podstaw do przyjęcia, iż nie akceptuje on działań nieuzgodnionych, wykraczających poza zakres wstępnego porozumienia. Jedynie wówczas możliwe jest uznanie, iż sprawca ten ponosi odpowiedzialność w granicach swego pierwotnego zamiaru, z wyłączeniem czynności stanowiących nieakceptowany eksces współdziałającego (por. wyrok SA we Wrocławiu z dnia 09 marca 2017 roku, sygn. II AKa 28/17, Legalis). Odnosząc powyższe uwagi do realiów przedmiotowej sprawy, z uwagi na fakt, iż E. G. jak i K. G. obejmowali swoim zamiarem cały zespół znamion czynu, w którego popełnieniu uczestniczyli, należało uznać, że działali oni w warunkach współsprawstwa. Warunkiem koniecznym współsprawstwa nie jest bowiem własnoręczne zrealizowanie wszystkich znamion przestępstwa przez wszystkie osoby uczestniczące w jego realizacji. Wystarczające jest, by osoby ze sobą współdziałające obejmowały swym zamiarem cały zespół znamion przedmiotowych danego przestępstwa i aby w jego realizacji spełniały określoną rolę, wskazującą bezspornie na zamiar popełnienia owego przestępstwa we współdziałaniu z inną osobą, uważając całe działanie za własne przedsięwzięcie. Sąd czyniąc za punkt odniesienia stanowisko pokrzywdzonego (...) spółka zo.o co do wartości przedmiotów- trzech sztuk perfum stanowiących przedmiot zaboru w dniu 29 listopada 2021 roku, dokonał zmiany opisu czynu poprzez wskazanie prawidłowej wartości szkody.

Podsumowując, oskarżeni mieli możliwość zachowania się zgodnie z prawem, a mimo to żaden z nich dał posłuchu normom prawnym. Nie zachodziły przy tym żadne okoliczności wyłączające ich winę. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowania E. G. i K. G. jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowią przestępstwa.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. G.

K. G.

1, 2

Kary po pięć miesięcy pozbawienia wolności za czyny przypisane w/w oskarżonym wyczerpujące dyspozycję art. 278 § 1 kk w stosunku do K. G. i E. G. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, są adekwatne tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonym czynów oraz uwzględniają obciążające ich okoliczności w postaci:

- uprzedniej wielokrotnej karalności obu oskarżonych, w szczególności za przestępstwa skierowane przeciwko mieniu (dla czytelnego zobrazowania niniejszej okoliczności koniecznym jest zestawienie z jednej strony wieku oskarżonego K. G. nieprzekraczającego na dzień wydania wyroku w przedmiotowej sprawie- 41 lat, z faktem, iż pierwsze skazanie oskarżonego miało miejsce już w 2000 roku, gdy oskarżony miał zaledwie 18 lat), oskarżonej E. G. liczącej sobie w dniu wydania wyroku niespełna 38 lat przy pierwszym konflikcie z prawem skutkującym prawomocnym skazaniem w/w w wieku zaledwie 20 lat, świadczące o niewyciąganiu konstruktywnych wniosków z uprzednich skazań, doświadczeń z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości, stanowiące tym samym negatywny prognostyk co do procesu resocjalizacji. O niewyciąganiu żadnych refleksji z wcześniejszych doświadczeń z wymiarem sprawiedliwości świadczy fakt, iż w dniu 14 października 2021 roku wobec K. G. zapadł wyrok skazujący w sprawie VII K 206/21 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art 11 § 2 kk, zaś czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania oskarżony dopuścił w niespełna dwa miesiące później,

stosunku do E. G. zrealizowanie przypisanej jej czynu w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk

a także okoliczności przemawiające na korzyść oskarżonego K. G. w postaci naprawienia szkody pokrzywdzonemu (przy uwzględnieniu kontekstu w jakim to nastąpiło, o czym wyżej).

Reasumując, z jednej strony uprzednia wielokrotna karalność oskarżonych, przy uwzględnieniu postawy K. G. wyrażającej się naprawieniem szkody (przy uwzględnieniu faktu, iż asumptem do tego typu działania było wszczęcie postępowania karnego), wskazują, że w/w pomimo stosunkowo młodego wieku są osobami zdemoralizowanymi, wymagającymi oddziaływania resocjalizacyjnego w warunkach zakładu karnego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

3

W przedmiocie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonym przez obrońców ustanowionych z urzędu orzeczono zgodnie z regulacją § 11 ust. 2 pkt. 3, §17 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22. 10. 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz § 11 ust. 2 pkt. 3, §17 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22. 10. 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach postępowania sąd orzekł w oparciu o brzmienie art. 624 § 1 kpk. W orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd może zwolnic (nie ma obowiązku) oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, jeżeli istnieją podstawy do uznania , że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną majątkową i wysokość dochodów, jak również wtedy, gdy przemawiają za tym względy słuszności. Zachował swą aktualność pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z dnia 5 lipca 1983 roku, (sygn. Rw 529/83, OSNKW 1-2/1984/21) mówiący, iż zwolnienie od kosztów postępowania za którąkolwiek instancję jest fakultatywne i ocenne, co obliguje sąd do wskazania występujących w sprawie okoliczności, które stanowią podstawę ustalenia, że uiszczenie kosztów postępowania byłoby zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów. Odnosząc powyższe rozważania do realiów przedmiotowej sprawy, zasadnym jest zwolnienie oskarżonych od wydatków poniesionych w toku prowadzonego postępowania. Za rozstrzygnięciem takim przemawiają, poza wymierzeniem E. G. i K. G. kar pozbawienia wolności, okoliczności dotyczące ich sytuacji finansowej i możliwości zarobkowych. K. G. nie uzyskuje żadnych dochodów, na jego utrzymaniu pozostaje dwoje małoletnich dzieci i żona, przed osadzeniem utrzymywał się z renty socjalnej w kwocie około 500- 600 złotych. E. G. wprawdzie nie ma nikogo na utrzymaniu, jednakże dopiero w styczniu 2023 roku, po opuszczeniu zakładu karnego podjęła pracę. Z tych wszystkich względów orzeczono jak w pkt. 6 sentencji wyroku.

6.  1Podpis