Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2016 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Jolanta Korkus

Protokolant: Agnieszka Muskała

w obecności Prokuratora Jarosława Anioła

po rozpoznaniu w dniu 19.02.2016 roku sprawy

M. R. , syna K. i G. z d. G., urodzonego (...) w T.,

oskarżonego o to że:

w dniu 27.08.2015 r. ok. godz. 10:30 na 409 km drogi nr (...) w m. J. (...) prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki V. (...) nr rej. (...) w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 10:28 do stężenia na poziomie 0,26 mg/l, o godz. 10:56 do stężenia na poziomie 0,19 mg/l, o godz. 11:07 do stężenia na poziomie 0,20 mg/l, o godz. 11:36 do stężenia na poziomie 0,12 mg/l, o godz. 11:38 do stężenia na poziomie 0,11 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym,

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

1.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk, 67 § 1 kk postępowanie karne w stosunku do M. R. warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku;

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 3 kk orzeka w stosunku do M. R. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 ( jednego) roku;

3.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzeka wobec M. R. świadczenie pieniężne w wysokości 1000 ( jednego tysiąca) złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4.  na podstawie art. 63 § 3 kk na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych zalicza oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 27 sierpnia 2015 roku;

5.  zasądza od M. R. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu poniesionych wydatków oraz kwotę 100 ( sto) złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt VIIK 604/15

UZASADNIENIE

Oskarżony M. R. w dniu 27 sierpnia 2015r. około godz. 10: 20 jechał jako kierujący samochodem osobowym marki V. (...) nr rej. (...) przez miejscowość J.. Został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Inspekcji Transportu Drogowego.

Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Urządzenie kontrolno- pomiarowe wykazało, że o godzinie 10:28 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 0,26 mg/l, a o godzinie 10:56 – 0,19 mg/l. Na miejsce została wezwana Policja. Interwencję przeprowadzał patrol Policji w składzie asp. Z. S. i sierż. sztab. S. F.. Oskarżony ponownie został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponowne badania oskarżonego wykazały, że o godzinie 11:07 zawartość alkoholu w wydychanym przez oskarżonego powietrzu wynosiła 0,20 mg/l, o godzinie 11:36 – 0,12 mg/l, a o godzinie 11:38 – 0,11 mg/l.

(protokół i wyniki badań k. 2, 3, 5, świadectwo wzorcowania k. 4, wyjaśnienia oskarżonego k. 11, notatka urzędowa k. 1 )

Oskarżony nie był nigdy karany.

( dane o karalności k. 7)

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wyjaśnił, iż poprzedniego dnia wieczorem wypił dwa kieliszki wina. W dniu kontroli początkowo jechał samochodem V. (...) nr rej. (...) jako pasażer. Kierowała tym pojazdem koleżanka, z którą jechał D. S.. W pewnym momencie źle się poczuła i poprosiła go, aby ją zastąpił za kierownicą. On się na to zgodził, bo czuł się dobrze i był przekonany , że jest trzeźwy.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 11)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za mało wiarygodne co do ilości i rodzaju spożytego przez niego alkoholu. Bowiem innej informacji udzielił oskarżony funkcjonariuszom Policji przy badaniu stanu trzeźwości. Powiedział wtedy , że wypił około 0,5 l wódki poprzedniego wieczoru około godziny 23:00. Ta informacja jest bardziej wiarygodna w świetle wyników badań stanu trzeźwości oskarżonego między godziną 10:28 a godziną 11:38 . Badania wykazywały malejącą zawartość alkoholu w organizmie oskarżonego. W pozostałej części Sąd zaaprobował wyjaśnienia oskarżonego wobec braku dowodów przeciwnych. W ocenie Sądu są one logiczne i szczere .

Pozostałe zebrane dowody podlegają aprobacie Sądu jako nie budzące wątpliwości.

Oskarżony M. R. wyczerpał dyspozycję art.178a§1kk , ponieważ będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym.

Oskarżony umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ponieważ z własnej woli wprawił się w stan nietrzeźwości i w takim stanie kierował samochodem po drodze publicznej. Oskarżony powinien przewidzieć skutki swojego postępowania w tym stanie. W stosunku do oskarżonego nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę rozumieniu kodeksu karnego.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego Sąd stwierdził, że nie był on znaczny. Oskarżony przyznał się do jego popełnienia, wyraził skruchę. Oskarżony w czasie spożywania alkoholu nie planował kierowania pojazdem mechanicznym, za kierownicą pojazdu usiadł dopiero na prośbę koleżanki D. S., kiedy ona prowadząc pojazd , źle się poczuła. Oskarżony miał dobre samopoczucie. Subiektywnie , choć bezpodstawnie liczył na to, że jest już całkowicie trzeźwy. Stopień nietrzeźwości oskarżonego w chwili czynu tylko minimalnie - o 0,01 - przekraczał ustawowy próg nietrzeźwości. Oskarżony nie był dotychczas karany. Zdobył wykształcenie wyższe, ma stałą pracę , ma rodzinę na utrzymaniu, prowadzi spokojny, ustabilizowany tryb życia. Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę Sąd stwierdził, że oskarżony zasługuje na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego umorzenia postępowania karnego. Sąd warunkowo umorzył wobec oskarżonego postępowanie karne na okres próby 1 roku.

Jednocześnie Sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 1 roku. Przy określaniu okresu zakazu Sąd miał na uwadze okoliczności sprawy i stopień nietrzeźwości oskarżonego. W ocenie Sądu orzekanie wobec oskarżonego surowszego okresu zakazu jest zbędne.

Dla wzmocnienia wychowawczej roli postępowania karnego orzekł świadczenie na cel społeczny w kwocie 1000,00 złotych.

Z urzędu Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 27 sierpnia 2015r.

Sąd obciążył oskarżonego kosztami sądowymi nie znajdując podstaw do zwolnienia go od nich.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.