Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

Formularz UK 1

Sygnatura akt

VII K 5/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

K. Ś.

W dniu 28 lipca 2019 r. około godziny 18:20 w miejscowości G., gmina G., powiat (...), województwo (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd motocykl marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 21:55 do stężenia na poziomie 1,74 ‰, o godz. 22:09 do stężenia na poziomie 1,04 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu, o godz. 22:25 do stężenia na poziomie 1,66 ‰, o godz. 22:55 do stężenia na poziomie 1,50 ‰ alkoholu etylowego, czym naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 28 lipca 2019 r. oskarżony K. Ś. udał się do S. J. w celu zakupu od niego motocykla i skutera. Po sfinalizowaniu transakcji oskarżony z S. J. spożywali alkohol. Następnie K. Ś. wracał do domu zakupionym motocyklem. Około godziny 18:20 w miejscowości G. doszło do zdarzenia drogowego z jego udziałem. K. Ś., kierujący motocyklem marki S. (...) o nr rej. (...) nie zachował odstępu niezbędnego do uniknięcia zderzenia i uderzył w tył poprzedzającego pojazdu marki R. (...) o numerze rej. (...), prowadzonego przez D. P.. Następnie utracił panowanie nad motocyklem i uderzył w zaparkowany pojazd marki A. (...) o nr rej. (...). Na miejscu zdarzenia drogowego interweniowali funkcjonariusze Policji oraz służby ratunkowe. K. Ś. został odwieziony karetką pogotowia ratunkowego do szpitala.

1)  wyjaśnienia oskarżonego

2)  umowa sprzedaży samochodu

3)  płyta z nagraniem z monitoringu

4)  protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

5)  szkic miejsca wypadku drogowego

6)  protokół oględzin pojazdu

7)  notatka urzędowa

8)  zeznania A. K.

9)  zeznania D. P.

10)  zeznania R. A.

11)  zeznania E. D.

12)  zeznania J. K.

13)  częściowo zeznania S. J.

14)  zeznania E. S.

15)  potwierdzenie zgłoszenia zbycia pojazdu

1)  168v-169

2)  97,98

3)  70

4)  3-4

5)  8

6)  9-10, 11-12, 13-14

7)  1, 2

8)  15v-16

9)  21v-22

10)  24v-25

11)  27v-28

12)  67v-68

13)  100

14)  106-107

15)  104

2.  Oskarżony kierował motocyklem będąc w stanie nietrzeźwości. Wynik badania przeprowadzonego o godzinie 22:09 wykazał u badanego 1,04 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godzinie 21:55 wykazał u badanego 1,74 ‰ alkoholu we krwi, o godzinie 22:25 wykazał u badanego 1,66 ‰ alkoholu we krwi, o godzinie 22:55 wykazał u badanego 1,50 ‰ alkoholu we krwi.

W próbce krwi nie stwierdzono obecności środków podobnie działających do alkoholu.

1)  protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym

2)  protokół pobrania krwi

3)  sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu

4)  sprawozdanie z badania krwi na zawartość środków działających podobnie do alkoholu

5)  wyjaśnienia oskarżonego

1)  5

2)  80, 83, 86, 91

3)  79, 82, 85

4)  90

5)  168v.-169

3.  K. Ś. był zatrzymany w sprawie od dnia 28 lipca 2019 roku godz. 23:00 do dnia 30 lipca 2019 godz. 13:30.

protokół zatrzymania osoby

124

4.  K. Ś. nie był dotychczas karany.

dane o karalności

172

5.  K. Ś. pełnił służbę w Policji, gdzie cieszył się dobrą opinią przełożonych.

1.  opinia przełożonego

2.  opinia o służbie

3.  informacja Komendanta Rejonowego Policji w W.

4.  wyjaśnienia oskarżonego

1)  125-126

2)  127

3)  151

4)  168v-169

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego

umowa sprzedaży

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

szkic miejsca wypadku drogowego

protokół oględzin pojazdu

notatka urzędowa

zeznania A. K.

zeznania D. P.

zeznania R. A.

zeznania E. D.

zeznania J. K.

częściowo zeznania S. J.

zeznania E. S.

płyta z nagraniem z monitoringu

potwierdzenie zgłoszenia zbycia pojazdu

Wskazany osobowy i nieosobowy materiał dowodowy wzajemnie się uzupełnia i koresponduje ze sobą dlatego też zasługuje na wiarę.

Relacje wskazanych świadków należy ocenić pozytywnie, jako konsekwentne, spójne, stanowcze zasługują na przymiot wiarygodnych.

Sąd uznał za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W zakresie w jakim oskarżony wyjaśnia, że zanim wsiadł na motocykl spożywał alkohol, to wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie w protokole badania trzeźwości i sprawozdaniach z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu.

Ponadto Sąd uznał za wiarygodny wskazany nieosobowy materiał dowodowy, gdyż w toku postępowania dowodowego jego wartość dowodowa nie wzbudziła wątpliwości Sądu, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron.

2

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym

protokół pobrania krwi

sprawozdanie z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu

sprawozdanie z badania krwi na zawartość środków działających podobnie do alkoholu

wyjaśnienia oskarżonego

Dokumenty te zostały sporządzone w sposób jasny i przejrzysty, a stężenie alkoholu podane zostało we właściwych jednostkach (mg/l, ‰). O warunkach oraz sposobach prowadzenia badań mających na celu ustalenie zawartości w organizmie alkoholu traktuje ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2007r., Nr 70, poz. 473 z późn. zm.). Ustawodawca zawarł w cytowanej ustawie delegację dla ministra zdrowia do określenia warunków i sposobów prowadzenia takich badań. Aktualnie zasady te reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28.12.2018r. (Dz.U. z 2018r., poz. 2472) w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie, bardzo szczegółowo traktując o problematyce badań nieinwazyjnych za pomocą tzw. analizatora wydechu oraz odnośnie badań krwi. Treść protokołu z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym oraz sprawozdań z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych dowodzi, iż badania trzeźwości oskarżonego prowadzono zgodnie ze wskazaniami § 3 ust. 1 pkt 1, § 4 ust. 2 oraz § 9 pkt 1 i 2 powołanego wyżej rozporządzenia.

Sąd uznał też za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W zakresie w jakim oskarżony wyjaśnia, że prowadził motocykl w stanie nietrzeźwości, to wyjaśnienia te znajdują potwierdzenie we wskazanych protokole badania trzeźwości i sprawozdaniach z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu.

3

protokół zatrzymania osoby

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy nie był podczas postępowania kwestionowany i Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność.

4

dane o karalności

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy nie był podczas postępowania kwestionowany i Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność.

5

opinia przełożonego

opinia o służbie

informacja Komendanta Rejonowego Policji w W.

wyjaśnienia oskarżonego

Wskazany nieosobowy materiał dowodowy nie był podczas postępowania kwestionowany i Sąd nie znalazł podstaw, aby podważyć jego wiarygodność. Ze wskazanym nieosobowym materiałem dowodowym w pełni korespondują wyjaśnienia oskarżonego, które również w tej części zasługują na wiarę.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1, 2

częściowo zeznania S. J.

Zeznania świadka w zakresie, w jakim wskazuje, że nie pił z oskarżonym alkoholu, pozostają w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego, które Sąd uznał za wiarygodne. Ponadto pozostają w opozycji do wiarygodnego nieosobowego materiału dowodowego w postaci protokołu z przebiegu badania stanu trzeźwości urządzeniem elektronicznym, protokołami pobrania krwi, sprawozdaniami z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

K. Ś.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony materiał dowodowy daje podstawy do przypisania oskarżonemu zarzucanego mu czynu, wyczerpującego dyspozycję art. 178a § 1 kk.

Stan nietrzeźwości w myśl art. 115 § 16 kk zachodzi wówczas, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość.

Oskarżony niewątpliwie zanim wsiadł na motocykl spożywał alkohol i w związku z tym znajdował się w stanie nietrzeźwości, co ponad wszelką wątpliwość wynika z protokołu badania trzeźwości oraz sprawozdań z przeprowadzonych badań chemicznych płynów ustrojowych na zawartość alkoholu. Kierując pojazdem mechanicznym motocyklem, w ruchu lądowym, będąc w stanie nietrzeźwości, zrealizował więc znamiona zarzucanego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 178a §1kk.

W ocenie Sądu wina oskarżonego została udowodniona, działał on umyślnie z zamiarem bezpośrednim. W momencie podejmowania przypisanego mu działania przestępnego był on osobą dojrzałą, zdolną do rozpoznania bezprawności swojego czynu, znajdował się w sytuacji, która nie wykluczała możliwości dania posłuchu normie prawnej. W realiach tej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność czynu oskarżonego lub jego winę.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. Ś.

1

1

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrany w sprawie materiał dowodowy, nie budzi wątpliwości, iż zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony o bardzo wysokim stopniu społecznej szkodliwości.

Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości Sąd kierował się w szczególności:

-

- szczególnym rodzajem dobra naruszonego przez zachowanie oskarżonego jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji;

-

- rozmiarami wyrządzonej i grożącej szkody - oskarżony poruszał się po drodze publicznej, stwarzając bardzo duże zagrożenie dla innych uczestników ruchu, czemu dał wyraz, uderzając w tył jadącego przed nim samochodu;

-

- sposobem popełnienia czynu – zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przekraczała znacznie (czterokrotnie) próg trzeźwości opisany w treści art. 115 § 16 kk;

-

- popełnieniem przestępstwa z zamiarem bezpośrednim.

Wymierzając karę Sąd uwzględnił na korzyść oskarżonego fakt uprzedniej jego niekaralności. Ponadto oskarżony do dnia zdarzenia prowadził ustabilizowane życie rodzinne i zawodowe. Jako funkcjonariusz policji wykonywał bardzo odpowiedzialną pracę, związaną ze służbą społeczeństwu. Podczas wykonywania obowiązków służbowych cieszył się bardzo pozytywną opinią przełożonych. Po zakończeniu pracy w policji, w wyniku tego zdarzenia, podjął kolejne zatrudnienie. Nadto przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu czynu. Jednocześnie jednak nie można zapominać, że nastąpiło to z uwagi na zatrzymanie na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa i pod ciężarem zebranych dowodów.

Na niekorzyść oskarżonego, Sąd poczytał, przede wszystkim fakt, że zdecydował się on prowadzić motocykl, gdy stężenie alkoholu w jego organizmie było na bardzo wysokim poziomie – czterokrotnie przekroczył ustawowy próg trzeźwości. Ponadto prowadził ten pojazd od razu po zakończeniu spożywania alkoholu. Nadto jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił też fakt, że zachowanie oskarżonego stanowiło nie tylko potencjalne zagrożenie dla życia i zdrowia innych osób - prowadził pojazd w godzinach, kiedy było jeszcze dość duże natężenie ruchu ale również realne zagrożenie – był uczestnikiem kolizji drogowej. Ponadto nie można zapominać, że oskarżony był funkcjonariuszem policji a co za tym idzie osobą, która powinna świecić przykładem i dawać wzór innym członkom społeczeństwa. Był przedstawicielem służby, do której zadań należy między innymi ściganie przestępstw, w tym przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Popełniając przedmiotowy czyn K. Ś. sprzeniewierzył się wartościom, którymi miał obowiązek kierować się nie tylko w życiu zawodowym ale również osobistym. Niestety takie zachowanie policjanta może wysłać niebezpieczny sygnał dla społeczeństwa: „dlaczego ja mam przestrzegać porządku prawnego skoro policjant też go lekceważy”.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych. Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego.

K. Ś. jest osobą pracującą, osiągającą dochód miesięczny w kwocie około 2.600 złotych brutto. Ponadto jest on osobą młodą, zdrową i zdolną do wykonywania pracy zarobkowej. Posiada wyuczony zawód elektromechanika. Nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu.

Dlatego też wysokość jednej stawki określona na kwotę 30 złotych jest adekwatna do jego aktualnych możliwości finansowych. Zdaniem Sądu orzeczona kara grzywny wyrobi i jednocześnie pogłębi przekonanie (zarówno wobec oskarżonego jak i społeczeństwa), że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne.

Sąd nie podzielił wniosków organu prokuratorskiego co do orzeczenia wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu taka kara, nawet orzeczona z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłaby reakcją zbyt surową. Sąd ma tu na uwadze przede wszystkim szereg okoliczności łagodzących wskazanych powyżej. Nie można stać na stanowisku, że tylko z tego powodu, iż mamy do czynienia ze sprawcą – policjantem, od razu musi być zastosowana najsurowsza kara z katalogu kar zaproponowanych za to przestępstwo przez ustawodawcę.

K. Ś.

3

1

Ponieważ oskarżony dopuścił się przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w stanie nietrzeźwości, Sąd na podstawie art. 42 § 2 k.k. zobligowany był orzec zakaz prowadzenia wszelkich podjazdów mechanicznych lub pojazdów mechanicznych określonego rodzaju. Zgodnie z powołanym przepisem, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, jest w stanie nietrzeźwości istnieje obligatoryjność orzeczenia tego środka karnego na okres co najmniej 3 lat. Ten środek karny ma nie tylko charakter represyjny, lecz także pełni funkcję prewencyjną, poprzez wyeliminowanie z ruchu drogowego osoby stwarzającej zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu lądowym. W ocenie Sądu pozbawienie oskarżonego uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym na okres 4 lat zapewni realizację wychowawczych i zapobiegawczych celów wskazanego środka karnego.

Sąd orzekając ten zakaz powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia miał na uwadze duże stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, fakt że wsiadł na motocykl bezpośrednio po zakończeniu spożywania alkoholu. Ponadto prowadząc pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości był uczestnikiem kolizji drogowej. Za orzeczeniem zakazu prowadzenia pojazdów powyżej minimalnego zagrożenia ustawowego, przemawiała też okoliczność, że oskarżony był szczególnie uświadomioną, z racji wykonywanego zawodu osobą, czym grozi prowadzenia pojazdów w stanie nietrzeźwości, jak duże stwarza to potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia innych uczestników ruchu drogowego w tym pieszych.

Jednocześnie mając na uwadze, że oskarżony nie był wcześniej karany za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w ocenie Sądu orzeczenie tego środka karnego na czteroletni okres będzie wystarczające.

K. Ś.

4

1

Jak stanowi art. 43a § 2 kk w razie skazania sprawcy między innymi za przestępstwo określone w art. 178a § 1 kk sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 kk na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5.000 do wysokości 60.000 złotych.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. Ś.

2

1

K. Ś. był zatrzymany w niniejszej sprawie od dnia 28 lipca 2019 roku godz. 23:00 do dnia 30 lipca 2019 godz. 13:30. Dlatego też na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie. Sąd zaliczył na poczet orzeczonej kary grzywny, okres zatrzymania tak aby dolegliwość związana z zastosowaniem pozbawienia sprawcy przestępstwa wolności w tej sprawie nie pozostała poza nawiasem wymierzonej mu i podlegającej wykonaniu kary.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W niniejszej sprawie obrońca oskarżonego wnioskował o zastosowanie wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego. W ocenie Sądu przedmiotowa instytucja nie może znaleźć zastosowania. Przede wszystkim Sąd miał tutaj na uwadze, że brak jest przesłanek do zastosowania tej instytucji, gdyż wina i społeczna szkodliwość czynu są bardzo wysokie. Jak sanowi natomiast art. 66 § 1 kk sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne. Trzeba mieć na uwadze, że stężenie alkoholu w organizmie K. Ś. ponad czterokrotnie przekraczało dopuszczalną normę. Po drugie zdecydował się on prowadzić motocykl bezpośrednio po tym jak zakończył spożywać alkohol. Do takiego postępowania nie zmusiła go jakaś nadzwyczajna, wyjątkowa sytuacja. Nic nie stało na przeszkodzie aby zachował się zgodnie z prawem. Nadto prowadząc motocykl w stanie nietrzeźwości był uczestnikiem kolizji drogowej. Oskarżony poruszał się po drodze publicznej, stwarzając bardzo duże zagrożenie dla innych uczestników ruchu, czemu dał wyraz, uderzając w tył jadącego przed nim samochodu. Jest on wprawdzie osobą niekaraną, jednakże trzeba tę okoliczność rozpatrywać w odniesieniu do wykonywanego przez niego zawodu policjanta, stanowiącego zawód zaufania publicznego. Jako funkcjonariusz policji powinien cechować się nieskazitelnym charakterem oraz dawać rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu, a nie dopuszczać się zachowań realizujących znamiona przestępstw. Był przedstawicielem służby, do której zadań należy między innymi ściganie przestępstw, w tym przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Jako policjant powinien być szczególnie świadomy i wyczulony czym grozi prowadzenie pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości i jak duże zagrożenie powoduje to nie tylko dla prowadzącego pojazd ale również a może przede wszystkim dla innych uczestników ruchu drogowego. Popełniając przedmiotowy czyn K. Ś. sprzeniewierzył się wartościom, którymi miał obowiązek kierować się nie tylko w życiu zawodowym ale również osobistym.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

W oparciu o art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 618 § 1 kpk, art. 616 § 2 kpk, art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa;

a/ tytułem zwrotu wydatków związanych z udziałem w sprawie kwotę 595,60 zł obejmującą:

- opłatę przewidzianą za udzielenie informacji z rejestru skazanych w wysokości 30 zł – (na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Sądowego - Dz. U. z 2014 r. poz. 861 z późn. zm.),

- ryczałt za doręczenia korespondencji w postępowaniu sądowym – 20 zł (na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2003 r. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm.),

- wynagrodzenie biegłego z zakresu badań chemicznych – w łącznej kwocie 188,10 zł (3 x 62,70 zł) - na podstawie art. 618 § 1 pkt 9 kpk i § 2a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym (Dz. U. 2013r., poz. 508 ze zm.).

- wynagrodzenie biegłego z zakresu badań krwi pobranej od oskarżonego na zawartość środków działających podobnie do alkoholu – w wysokości 357,50 zł (na podstawie art. 618 § 1 pkt 9 kpk i § 2a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym - Dz. U. 2013r., poz. 508 ze zm.).

b/ tytułem opłaty kwotę 600 zł., której wysokość ustalono na podstawie art. 3 ust 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

Sąd zasądzając koszty sądowe od oskarżonego miał na uwadze, że K. Ś. jest osobą pracującą, osiągającą dochód miesięczny w kwocie około 2.600 złotych brutto. Ponadto jest on osobą młodą, zdrową i zdolną do wykonywania pracy zarobkowej. Posiada wyuczony zawód elektromechanika. Nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu.

6.  1Podpis