Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 108/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. S.

z art. 87 § 1 kw

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt 1

W dniu 2 października 2022 r. o godz. 23:25 w miejscowości T. funkcjonariusze K. w P. Tryb. zatrzymali do kontroli drogowej poruszającego się po drodze publicznej samochodem osobowym marki A. o nr rej. (...) M. S..

Kierujący został dwukrotnie o godz. 23:31 i 00:03 poddany badaniu trzeźwości analizatorem wydechu typu A. (...) uzyskując wyniki odpowiednio 0,27 mg/l i 0,21 mg/l alkoholu etylowego w wydychanym powietrzu. Jednocześnie badanie trzeźwości dwukrotnie wykonywano przy użyciu urządzenia typu (...) (...) uzyskując wyniki: o godz. 23:35 - 0,25 mg/l i o godz. 23:38 - 0,25 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

1. notatka urzędowa

1

2. protokoły badania stanu trzeźwości

2-2v i 4-4v

Fakt 2

W chwili wykonywania pomiaru trzeźwości u oskarżonego oba wykorzystane urządzenia posiadały ważne świadectwa wzorcowania, które w obu przypadkach przy wartości odniesienia 0,25 mg/l przyjmowały niepewność pomiaru na poziomie 0,01 mg/l (AlcoSensor) i 0,02 mg/l (Alkometr).

świadectwa wzorcowania

3-3v, 5-5v

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. S.

z art. 87 § 1 kw

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

niewątpliwe prowadzenie przez oskarżonego pojazdu mechanicznego w ruchu lądowym w stanie odpowiadającym ustawowemu pojęciu "nietrzeźwości"

protokoły badania stanu trzeźwości

2-2v i 4-4v

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Fakt 1

1. notatka urzędowa

rutynowy zapis okoliczności i skutków podjętej kontroli drogowej o treści zbieżnej z zeznaniami S. F. oraz protokołami badań trzeźwości

2. protokoły badania stanu trzeźwości

wiarygodne - co do zawartej w nich treści - dokumenty procesowe ilustrujące przebieg i wyniki badań trzeźwości uzyskane przez oskarżonego, skorelowane z wydrukami z urządzeń pomiarowych (...) i (...) A2.0

Fakt 2

świadectwa wzorcowania

opracowane przez uprawniony podmiot potwierdzenie prawidłowej kalibracji urządzeń pomiarowych, ich zdatność do wykonywania miarodajnych badań trzeźwości w okresie objętym zarzutem oraz możliwą wartość niepewności pomiaru.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1.1

protokoły badania stanu trzeźwości

Cztery odczyty stanu trzeźwości oskarżonego ujęte w odpowiednich protokołach nie stanowią dostatecznej podstawy dla przyjęcia sprawstwa czynu z art. 178a § 1 kk za pewne. Stan nietrzeźwości kierującego wymaga bowiem potwierdzenia przynajmniej dwoma niebudzącymi wątpliwości pomiarami, a takich w realiach sprawy nie ma. Pierwsze badanie wykonane u oskarżonego o godz. 23:31 wskazuje co prawda na wynik 0,27 mg/l odpowiadający pojęciu nietrzeźwości w rozumieniu art. 115 § 16 pkt 2 kk, ale dwa kolejne wykonane Alkometrem o godz. 23:35 i 23:38 wskazują każdorazowo na wartość graniczną tj. 0,25 mg/l. Uwzględnienie niepewności pomiaru, zakładanej przez samego wystawcę świadectw wzorcowania tj. odpowiednio 0,01 mg/l i 0,02 mg/l prowadzi do wątpliwości, których nie sposób rozstrzygnąć inaczej, aniżeli na korzyść oskarżonego. Czwarty wynik uzyskany o godz. 00:03 tj. 0,21 mg/l plasuje się poniżej ustawowego progu decydującego o bycie prawnym przestępstwa.

Przy analizowanym poziomie intoksykacji alkoholowej i balansowaniu na granicy różnicującej przestępstwo z art. 178a § 1 kk i wykroczenie z art. 87 § 1 kw nie jest - w ocenie Sądu - możliwe uzyskanie wiarygodnego dowodu potwierdzającego zasadność zarzutu, bowiem nawet specjalistyczna opinia retrospektywna obarczona jest błędem, którego zakres będzie przesądzający dla uznania, że zarzucony oskarżonemu czyn mógł stanowić wykroczenie prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie po użyciu alkoholu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wobec niemożliwych do przezwyciężenia trudności dowodowych w wykazaniu ponad wszelką wątpliwość, że oskarżony kierował pojazdem mechanicznym będąc w stanie nietrzeźwości, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 kpk w zw. z art. 8 kpw należało przyjąć korzystniejszy dla niego wariant ustaleń przyjmując, że w chwili czynu znajdował się on w stanie po użyciu alkoholu w rozumieniu art. 46 ust. 2 Ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Akurat ta okoliczność nie budzi cienia wątpliwości, ponieważ wskazują na to wielokrotnie przeprowadzone badania trzeźwości, konsekwentnie i w sposób wzajemnie spójny prezentujące poziom intoksykacji alkoholowej odpowiadający znamieniu wykroczenia z art. 87 § 1 kw. Opisowym ujęciem znamienia "stanu po użyciu alkoholu" posłużył się tut. Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 26 kwietnia 2022 r. IV Ka 907/21 rozstrzygając analogiczne wątpliwości i uznając tę technikę za uprawnioną zwłaszcza w stanach faktycznych wymagających zastosowania zasady in dubio pro reo - posłużono się w nią w niniejszej sprawie.

Zgodnie z przepisem art. 87 § 1 kw - kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 2500 złotych. Dobrem chronionym przez art. 87 kw jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego i powietrznego, przy czym analizowane wykroczenie penalizuje stan tzw. zagrożenia abstrakcyjnego. Ustawodawca przyjął bowiem założenie, że prowadzenie pojazdu w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka zawsze jest niebezpieczne, zwalniając tym samym organ orzekający z obowiązku wykazania, że zachowanie konkretnego sprawcy zagroziło bezpieczeństwu w komunikacji.

Zachowanie M. S. wyczerpało hipotezę analizowanego przepisu, ponieważ znajdując się w stanie po użyciu alkoholu kierował on samochodem osobowym po drodze publicznej w miejscowości T., a tym samym w ruchu lądowym, o którym mowa w w/w przepisie.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. S.

1.

1.

M. S. godził w cenne dobro prawne jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji umyślnie łamiąc kardynalną dla niego zasadę - tj. zasadę trzeźwości. Z tego względu przy wymiarze kary przewyższającej ustawowe minimum jako okoliczność obciążającą potraktowano działanie w sposób zasługujący na szczególne potępienie, a także uprzednią karalność.

M. S.

2.

1.

Zgodnie z brzmieniem art. 87 § 2 kw orzeczono obligatoryjny środek karny relatywizując jego długość do właściwości i warunków osobistych oskarżonego, który kolejny raz popada w konflikt z prawem i zdaje się nie wyciągać żadnych wniosków z uprzednich doświadczeń kryminalnych. Ponadto, z dłuższym niż minimalny okresem zakazu przemawiały okoliczności zdarzenia, w tym lokujący się w górnych granicach poziom intoksykacji alkoholowej oraz stworzenie zagrożenia bezpieczeństwa dla przewożonej pasażerki pojazdu.

M. S.

3.

2.

na poczet orzeczonego zakazu podlegał okres zatrzymania prawa jazdy, zgodnie z treścią art. 29 § 4 kw.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Analiza dokumentacji medycznej nadesłanej przez Szpital (...) w B. nie stanowiła podstawy do powzięcia tego rodzaju wątpliwości co do poczytalności oskarżonego, które należałoby uznać za uzasadnione. Krótkotrwała hospitalizacja oskarżonego na oddziale psychiatrycznym mająca miejsce kilka miesięcy po zdarzeniu objętym zarzutem, a spowodowana pobudzeniem psychoruchowym i agresją wobec rodziny stanowiła wynik zażycia substancji psychoaktwnych, co potwierdzono wywiadem lekarskim. Wdrożone leczenie prowadziło do uzyskania stabilizacji stanu oskarżonego, a w toku rozprawy jego zachowanie i wypowiedzi nie odbiegały od normy. Przed pobytem w szpitalu w/w regularnie pracował, toteż sam fakt leczenia psychiatrycznego nie jest czynnikiem przesądzającym o konieczności skorzystania z dowodu w postaci opinii biegłych. Wątpliwości co do stanu poczytalności oskarżonego muszą w sposób obiektywny wynikać z okoliczności sprawy, a nie jedynie z subiektywnego przekonania strony czy obrońcy. Muszą być nadto powzięte przez organ procesowy, w tym przypadku przez sąd, co nie nastąpiło. (wyrok SN z 9 marca 2021 r., IV KK 71/21, Legalis 2543678)

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4.

O kosztach postępowania rozstrzygnięto na podstawie art. 627 kpk obejmując koszty doręczenia korespondencji oraz uzyskania kopii dokumentacji medycznej, a opłatę wymierzono stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych

6.  1Podpis