Treść orzeczenia II K 131/18 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

II K 131/18 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2019-03-18

Sygn. akt II K 131/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 marca 2019 r.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim, w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Renata Folkman

Protokolant: Anna Roksela, Agnieszka Duraj

w obecności Prokuratora Anny Pawłowskiej

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 marca 2019 r.

sprawy M. J.

syna E. i R. z domu I.

ur. (...) w P.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w K. z dnia 05 czerwca 2007 r. w sprawie o sygn. akt II K 261/07, za czyn z art. 278 § 1 kk, popełniony w dniu 16.04.2007 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresie od 01.10.2009 r. do 01.06.2010 r.;

II. Sądu Rejonowego w K. z dnia 01 kwietnia 2008 r. w sprawie o sygn. akt II K 86/08, za czyn z art. 158 § 1 kk popełniony w dniu 20.01.2008 r., na karę 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności, którą postanowieniem Sądu Rejonowego w P. z dnia 20 marca 2009 r. sygn. II Ko 27/09, zamieniono na karę zastępczą 180 (stu osiemdziesięciu) dni pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresie od 06.04.2009 r. do 01.10.2009 r.;

III. Sądu Rejonowego w P. z dnia 28 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 29/12, za czyn z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk , popełniony w dniu 23.11.2011 r. na karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem okresu tymczasowego aresztowania od 23.11.2011 r. do 24.01.2012 r. oraz od 10.02.2012 r. do 28.02.2012 r., wyrok objęty wyrokiem łącznym II K 887/15 ;

IV. Sądu Rejonowego w P. z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 617/11, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w okresie od 11 do 13 czerwca 2011 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, wyrok objęty wyrokiem łącznym w sprawie II K 887/15 ;

V. Sądu Rejonowego w P. z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 912/11, za czyny z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 57 a § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w dniu 27 maja 2011 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, którą postanowieniem Sądu Rejonowego w P. z dnia 09 listopada 2013 r. sygn. II Ko 3114/13 zamieniono na karę 30 (trzydziestu) dni aresztu, karę skazany odbył w całości w okresie od 24 kwietnia 2012 r. do 24 maja 2012 r.;

VI. Sądu Rejonowego w P. z dnia 30 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 409/12, za czyn z art. 281 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w dniu 06 marca 2012 r., na karę1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresie od 09 stycznia 2013 r. do 22 marca 2014 r., przy zaliczeniu okresu od 06 do 16 marca 2012 r i od 16 do 24 kwietnia 2012 r.;

VII. łącznym Sądu Rejonowego w P. z dnia 05 lutego 2014 r. sygn. II K 887/13, obejmującym skazania ze spraw jednostkowych: II K 617/11, II K 29/12, w którym orzeczono karę łączną 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w całości w okresie od 22 marca 2014 r. do 21 grudnia 2015 r. (przy zaliczeniu okresów od 23 listopada 2011 r. do 24 stycznia 2012 r., od 10 lutego 2012 r. do 28 lutego 2012 r., od 26 marca 2012 r. do 16 kwietnia 2012 r., od 24 maja 2012 r. do 09 stycznia 2013 r.;

VIII. Sądu Rejonowego w P. z dnia 03 października 2017 r. w sprawie o sygn. akt II K 454/17, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w dniu 21 lutego 2017 r., na karę łączną 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w okresie od 25 października 2017 r. do 23 kwietnia 2019 r.;

IX. Sądu Rejonowego w P. z dnia 14 listopada 2017 r. w sprawie o sygn. akt II K 427/17, za czyny z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełnione w okresie od 07 lutego do 22 marca 2017 r., na karę 1 (jednego) roku i 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w okresie od 08 maja 2019 r. do 01 lutego 2021r.;

X. Sądu Rejonowego w P. z dnia 21 marca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 808/17, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w dniu 29 stycznia 2017 r., na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w okresie od 01 lutego 2021 r. do 01 lutego 2022 r., oraz na podstawie art. 33 § 2 kk na karę grzywny 80 (osiemdziesięciu) stawek dziennych po 10 (dziesięć) złotych każda;

XI. Sądu Rejonowego w P. z dnia 19 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 173/18, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, popełniony w okresie od 06 do 12 lipca 2017 r., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w okresie od 01 lutego 2022 r. do 28 listopada 2022 r. ;

XII. Sądu Rejonowego w P. z dnia 05 stycznia 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 600/17, za czyny z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk, z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 2 kk, popełnione w okresie 17 maja do 02 lipca 2017 r., na karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w okresie od 28 listopada 2022 r. do 28 lutego 2027 r., przy zaliczeniu na jej poczet okresów: od 17 do 18 maja 2017 r., od 31 lipca 2017 r. do 25 października 2017 r.;

XIII. Sądu Rejonowego w P. z dnia 14 lutego 2018 r. w sprawie o sygn. akt II K 715/17, za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, popełniony w dniu 06 lipca 2017 r., na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa w okresie od 28 lutego 2027 r. do 24 grudnia 2027 r., przy zaliczeniu dnia 06 lipca 2017 r.;

w przedmiocie wydania wyroku łącznego:

1. na podstawie art. 569 § 1 kpk, art. 85§ 1, 2 kk, art. 86 § 1 i 4 kk łączy kary łączne i jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone ze spraw: II K 454/17, II K 427/17, II K 808/17, II K 173/18, II K 600/17, II K 715/17 i wymierza skazanemu M. J. w ich miejsce karę łączną 8 (ośmiu) lat pozbawienia wolności;

2. odmawia wydania wyroku łącznego w pozostałym zakresie i w tej części postępowanie umarza;

3. na podstawie art. 576 § 1 kpk stwierdza, że w zakresie kar pozbawienia wolności połączone wyroki nie podlegają odrębnemu wykonaniu; natomiast w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu;

4. na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej w punkcie 1 kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okresy: od 17 do 18 maja 2017 r., od 31 lipca do 25 października 2017 r., i dzień 06 lipca 2017 r., zaś początek orzeczonej w punkcie 1 kary łącznej pozbawienia wolności określa na dzień 25 października 2017 r.;

5. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokata P. M. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej obrony, udzielonej skazanemu z urzędu;

6. zwalnia skazanego od kosztów postępowania związanych z wydaniem wyroku łącznego, którymi obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2018 r. na skutek sygnalizacji Dyrektora Aresztu Śledczego w P. Sąd Rejonowy wszczął postępowanie o wydanie wyroku łącznego w stosunku do skazanego M. J. (k. 2).

Z urzędu Sąd ustalił, że M. J. został skazany następującymi wyrokami (w sprawach karnych):

M. J. jest kawalerem, ma wykształcenie (...). Nie jest zobowiązany alimentacyjnie, ma jedno dziecko. Przed osadzeniem mieszkał z matką i jej konkubentem. Przebywał w (...) w K., uprzednio w Pogotowiu (...) w P. Od 17 roku życia umieszczony był w (...) w K.. Nie był uzależniony od alkoholu, ani substancji psychoaktywnych. M. J. przed osadzeniem nie miał stałego zatrudnienia, podejmował się niewielkich prac dorywczych. Niechętnie podejmował pracę z kuratorem i nie stosował się do zaleceń kuratora dotyczących podjęcia pracy i regulowania zobowiązań ze spraw sądowych. M. J. do Aresztu Śledczego w P. został doprowadzony przez funkcjonariuszy policji w dniu 3 sierpnia 2017 r. Od czasu osadzenia w obecnej jednostce penitencjarnej zachowanie skazanego określane jest jako przeciętne. Skazany odbywa karę pozbawienia wolności w systemie zwykłym, pomimo motywowania go nie wyraził zgody na odbywanie kary w systemie programowego oddziaływania. Nie zawsze przestrzega postanowień regulujących wykonanie kary pozbawienia wolności. Dotychczas był nagradzany za wykonywanie nieodpłatnej pracy, aktywny udział w akcji pomocy dzieciom niepełnosprawnym oraz wyróżnianie się dobrym zachowaniem. Karany był dyscyplinarnie za odmowy wykonywania poleceń przełożonego, niepoprawne zachowanie, używanie wulgaryzmów wobec współosadzonego oraz funkcjonariuszy, odmowę przyjęcia posiłku dostarczanego przed administrację jednostki. W grupie współosadzonych funkcjonuje zgodnie i bezkonfliktowo. Skazany nie deklaruje uczestnictwa w podkulturze więziennej. W trakcie odbywania kary nie przejawiał zachowań agresywnych ani autoagresywnych. Osadzony jest zatrudniony w jednostce penitencjarnej jako wydający posiłki w oddziale mieszkalnym, prawidłowo wywiązuje się ze swoich obowiązków. Nie jest zainteresowany nauką w szkołach przywięziennych. Uczestniczy w programie resocjalizacji z zakresu przeciwdziałania agresji i przemocy. W warunkach izolacji odwiedzany był tylko raz przez siostrę i brata, jego relacje z rodzeństwem są bardzo dobre. Utrzymuje z nimi kontakt telefoniczny oraz korespondencyjny. M. J. uczestniczy aktywnie w zajęciach kulturowo-oświatowych i sportowych, wolny czas poświęca na zajęcia własne. Skazany względem popełnionych w przeszłości przestępstw odnosi się mało krytycznie, bagatelizuje swoje postępowanie (opinia o skazanym k. 81).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zachowanie M. J. w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności jego prognozę postpenitencjarną należy ocenić jako przeciętną. W ocenie Sądu nie ma wystarczających argumentów aby zredukować orzeczone względem osadzonego kary, a tym bardziej do ukształtowania tych kar na zasadzie pełnej absorpcji.

Kwestię orzekania kary łącznej reguluje art. 85 § 1 kk. Zgodnie z jego treścią, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Jak natomiast wynika z § 2, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu (z zastrzeżeniem art. 89 kk) w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Natomiast w myśl art. 569 § 1 kpk jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji

W przedmiotowej sprawie powyższa przesłanka spełniona była w sprawach Sądu Rejonowego w P. II K 454/17 (pkt VIII), II K 427/17 (pkt IX), II K 808/17 (pkt X), II K 173/18 (pkt XI), II K 600/17 (pkt XII) i II K 715/17 (pkt XIII), gdyż kary pozbawienia wolności orzeczone tymi wyrokami nie zostały dotąd wykonane, a co za tym idzie podlegały łączeniu, wszystkie bowiem czyny (jakich dotyczyły skazania w tych sprawach) zostały popełnione, zanim M. J. rozpoczął za nie odbywać orzeczone kary pozbawienia wolności.

Jak wynika z treści art. 86 § 1 kk, sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Tym samym Sąd mógł wymierzyć M. J. karę łączną pozbawienia wolności od najwyższej z orzeczonych kar (4 lata i 6 miesięcy pozbawienia wolności - przy zastosowaniu w pełni zasady absorpcji) do ich sumy (10 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności - przy zastosowaniu w pełni zasady kumulacji).

Przy łączeniu kar Sąd winien również uwzględnić dyrektywy wymiaru kary wskazane w rozdziale VI kodeksu karnego, a zatem rodzaj przestępstw popełnionych przez skazanego, stopień społecznej szkodliwości, stopień zawinienia. Sąd uwzględnia ponadto tę okoliczność, że kara ma wymiar społeczny. Społeczny w tym znaczeniu, że jest instrumentem służącym społeczeństwu do ochrony pewnych wartości wyrażonych w normach prawnych. Wymierzając karę Sąd kierował się zatem względami prewencji indywidualnej i generalnej (w znaczeniu pozytywnym, a zatem potrzebą kształtowania w społeczeństwie przekonania o konieczności przestrzegania obowiązującego prawa). Poza wskazanymi ogólnymi dyrektywami wymierzając karę łączną Sąd bierze także pod uwagę szczególne okoliczności a mianowicie, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary jednostkowe, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć, czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 roku, IV KR 213/83, opubl. OSNKW 1984, z. 5 – 6, poz. 65).

Mając na względzie, że wszystkie czyny jednostkowe (jakich dotyczyły skazania w sprawach II K 454/17; II K 427/17; II K 808/17; II K 173/18; II K 600/17; II K 715/17) były przestępstwami skierowanymi przeciwko mieniu, popełnionymi na szkodę różnych osób pokrzywdzonych i w krótkim odstępie czasowym, bo w okresie od 29.01.2017 r. do 12.07.2017 r., Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do zastosowania wobec skazanego zasady pełnego pochłonięcia kar niższych przez karę najwyższą (czyli w tym konkretnym wypadku, do wymierzenia M. J., jako kary łącznej pozbawienia wolności, kary 4 lat i 6 miesięcy, o co wnioskował skazany), bowiem wymiar kary przy zastosowaniu tejże zasady (pełnego pochłonięcia) powodowałoby, iż de facto znacząca część przestępczych zachowań skazanego pozostawałaby bezkarna.

Wymierzenie skazanemu kary łącznej przy zastosowaniu zasady pełnej absorpcji byłoby w tych okolicznościach niczym nieuzasadnione oraz zdecydowanie zbyt łagodne. Nie odpowiadałoby to również celom, jakie stawiane są przed karą w postaci prewencji indywidualnej i generalnej. W związku z tym Sąd zdecydował na zastosowanie w stosunku do skazanego zasady zbliżonej do kumulacji i wymierzeniu mu kary łącznej w wymiarze 8 lat pozbawienia wolności. W ocenie Sądu taka kara jest adekwatna do charakteru popełnionych przestępstw, ich ilości, a jednocześnie uwzględnia ona stopień przebiegu resocjalizacji skazanego. Zdaniem Sądu kara będzie odpowiednią reakcją na czyny, których dopuścił się M. J. i zarazem szansą na zmianę jego postępowania. Wymierzając ją Sąd miał na względzie przede wszystkim ilość i rodzaj czynów, jak również czas ich popełnienia i stopień ich społecznej szkodliwości. Dodatkowo, za takim wymiarem kary łącznej, zdaniem Sądu, przemawia opinia z izolacji penitencjarnej na temat skazanego, ujawniająca zwłaszcza jego brak krytycznego stosunku do popełnionych w przeszłości czynów.

M. J. odbył już kary ze spraw opisanych w punktach I – VII komparycji niniejszego wyroku łącznego, skutkiem czego brak było podstaw do objęcia tychże orzeczeń wyrokiem łącznym, dlatego – w tym zakresie, stosownie do treści art. 572 kpk - Sąd umorzył postępowanie.

Stosownie do przywołanych wyżej przepisów kary orzekane za wykroczenia nie łączą się z karami orzekanymi za przestępstwa (jak też nie łączą się, w trybie przewidzianym dla wyrokowania łącznego, jak i dla kary łącznej, kary orzeczone za poszczególne wykroczenia w sprawach jednostkowych). Z tego względu poza obszarem rozważań (faktycznych i prawnych) w tej sprawie pozostały ukarania M. J. w sprawach wykroczeniowych.

Stosownie do treści art. 576 § 1 kpk wyroki jednostkowe, w zakresie objętym niniejszym wyrokiem łącznym, nie podlegają odrębnemu wykonaniu.

W oparciu o opinię z zakładu karnego i odpisy wyroków, na podstawie art. 577 kpk Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej okres pozbawienia wolności od 17 maja 2017 r. godz. 16:30 do 18 maja 2017 r. godz. 14:15, od 31 lipca 2017 r. godz. 13:10 do 25 października 2017 r. godz. 13:10 i w dniu 6 lipca 2017 r. od godz. 16:50 do godz. 18:55, natomiast początek orzeczonej wobec skazanego kary łączonej Sąd określił na dzień 25 października 2017 r.

Zważywszy, że w toku postępowania skazany korzystał z wyznaczonego mu obrońcy z urzędu, Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adw. P. M. wynagrodzenie w wysokości 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej obrony (łącznie z VAT), stosownie do treści § 17 ust. 5 rozporządzenia MS z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Mając na uwadze fakt, iż M. J. obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, Sąd zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Dodano: 31 maja 2022, Opublikował(a): Mirosława Krzaczyńska-Motyl
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację: Renata Folkman
Data wytworzenia informacji: 18 marca 2019